Οταν ο Πρωθυπουργός σε ένα επίσημο διάγγελμα διαχωρίζει τους Ελληνες σε «αξιοπρεπείς» που ψηφίζουν Οχι και σε «συνενόχους» που ψηφίζουν Ναι, τότε η χώρα διανύει με γοργά βήματα την απόσταση που χωρίζει την κοινωνική συνοχή από τον εθνικό διχασμό.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν θέλησε –από την πρώτη στιγμή –να ενώσει τους Ελληνες μπροστά στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Σήμερα, ενόψει του δημοψηφίσματος που επιμένει να διοργανώσει παρότι γνωρίζει ότι η υπό κρίση πρόταση δεν ισχύει πλέον, εντείνει τη διχαστική πολιτική: όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός –και συνένοχος για τα Μνημόνια.

Μία ημέρα μετά την οριστικοποίηση της τεχνικής χρεοκοπίας της χώρας –και τον παγκόσμιο διασυρμό της με τις ουρές ντροπής χιλιάδων συνταξιούχων στις τράπεζες –ο Πρωθυπουργός δεν βρήκε να πει ούτε μία λέξη για τα όσα ο ίδιος διέπραξε. Βρήκε όμως τον τρόπο να ενοχοποιήσει τους πολίτες που θέλουν τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της Ελλάδας –κάτι που αποτελεί και δική του προεκλογική δέσμευση.

Με την οικονομία σε κώμα, η κυβέρνηση δείχνει να ενδιαφέρεται μόνο για μία «νίκη» στο δημοψήφισμα –παρά τις σαφείς προειδοποιήσεις από ολόκληρη την Ευρώπη ότι κάτι τέτοιο θα ήταν η αρχή της επιστροφής στη δραχμή. Εκτός κι αν το σχέδιό της δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό –κι ας σημαίνει την απόλυτη φτωχοποίηση των πολιτών.