Μια σπάνια φιλία

Είμαι στενοχωρημένος. Και απογοητευμένος μαζί. Γιατί τελικά αποδεικνύεται ότι σε αυτή την… «άτιμη την κενωνία» δεν υπάρχει λόγος. Δεν υπάρχει μπέσα, εμπιστοσύνη, «trust» που λέμε και εμείς στην εύανδρο Ηπειρο. Δύσκολα να βρεις κάποιον, ρε παιδί μου, να φοράει παντελόνια. Και όχι μόνο να φοράει, αλλά και να τα τιμάει.

Υπό την έννοια αυτή, με πόνο ψυχής και αληθινή θλίψη αναγγέλλω το τέλος μιας άδολης (λέμε τώρα…) φιλίας ανάμεσα στον πρόεδρο Αλέξη και στον πρόεδρο Πάνο.

Επειτα από μακρά και ενδελεχή έρευνα θα αποδώσω την ευθύνη στον πρόεδρο Αλέξη, ο οποίος δεσμεύθηκε έναντι των δανειστών στην πρόταση που τους έστειλε ότι θα περικόψει 200 εκατ. από τις αμυντικές δαπάνες το 2016 και άλλα 400 εκατ. το 2017. Και τούτο, παρά τη σαφή –όρκο πίστης και αγάπης θα τη χαρακτήριζα –διαβεβαίωση στον πρόεδρο Πάνο ότι «στον λόγο μου σου λέω, οι αμυντικές δαπάνες δεν θα περικοπούν».

Το είπα, λόγος δεν υπάρχει πλέον, ο πρόεδρος Πάνος το κατάλαβε με οδυνηρό τρόπο, έστειλε κάτι προειδοποιήσεις μέσω twitter, αλλά ο πρόεδρος Αλέξης είχε –πολλά –άλλα στο μυαλό του και τον έγραψε κανονικά (ούτε, εγκύρως το λέω αυτό, στα απεγνωσμένα SMS του πρώην κολλητού δεν απαντούσε. Χα!).

Ετσι χθες, παίχτηκε ένα μικρό θρίλερ στο περιθώριο της μεγάλης τραγωδίας που βιώνει ο τόπος, εξαιτίας αυτού του απίθανου ντουέτου της συμφοράς που μας κυβερνά: ο πρόεδρος Πάνος απαίτησε συνάντηση με τον πρόεδρο Αλέξη. Του είπαν ότι «προετοιμάζεται για το διάγγελμα». Απάντησε: «Θέλω να τον δω τώρα».

Η συνάντηση έγινε αφορμή να καθυστερήσει για σχεδόν ένα διωράκι το διάγγελμα ήταν σε έντονο κλίμα. Ο πρόεδρος Πάνος, μου είπαν ότι δάκρυσε (έτσι ευκολοσυγκίνητος που είναι…) αναφέροντας στον πρόεδρο Αλέξη ότι δεν έχουν το δικαίωμα έναντι της Ιστορίας του τόπου να αφοπλίσουν τη χώρα. Ο άλλος έλεγε κάτι διάφορα του είδους «και τι θέλεις να κάνω, από κάπου πρέπει να τα βρω για να κάνω περικοπές», μην τα πολυλογώ, το πράγμα –και δεν θα δεχθώ διαψεύσεις εννοείται –έφτασε στο… μη περαιτέρω.

Ο πρόεδρος Πάνος προειδοποίησε τον πρόεδρο Αλέξη ότι αν δεν ανακαλέσει Α-ΜΕ-ΣΩΣ τη δέσμευσή του στους δανειστές για τις περικοπές των συνολικά 600 εκατ. θα παραιτηθεί από την κυβέρνηση και θα αποσύρει τη στήριξή του σε αυτή. Τη Δευτέρα μετά το δημοψήφισμα «όποιο και να είναι το αποτέλεσμα της Κυριακής»!

Η έγκυρη πηγή μου με ενημέρωσε ότι μετά το τελεσίγραφο σηκώθηκε να φύγει, αλλά ο πρόεδρος Αλέξης επικαλέστηκε τη φιλία τους (..!) και τις κρίσιμες στιγμές για να τον (συγ)κρατήσει. Το happy end αυτής της μικρής (;) κρίσης στις σχέσεις του «Ντούο Χάρμα» (δανείζομαι τον τίτλο από ομώνυμο μουσικό ντουέτο της δεκαετίας του ’50, του οποίου κορυφαίο σουξέ ήταν το «Σαν ποντίκι με την γάτα», από την ταινία «Ελα στο θείο»!) τελείωσε με το ακόλουθο non paper 18 όλων και όλων λέξεων, το οποίο ο πρόεδρος Πάνος απαίτησε να εκδοθεί προς επίρρωση της συμφωνίας παραμονής του στην κυβέρνηση: «Δεν υπάρχει ούτε υπήρξε και ούτε θα υπάρξει πρόταση από την ελληνική κυβέρνηση για μείωση των αμυντικών δαπανών».

ΥΓ: Να δω, αν και όποτε υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές, πού θα βρεθούν τα 600 εκατ. περικοπές δαπανών, που «χάρισε» χθες ο πρόεδρος Τσίπρας στον Καμμένο για να διατηρηθεί στην κυβέρνηση, έως την Κυριακή τουλάχιστον.

Κουβάρι

Η ζωή όμως προχωράει –η πραγματική, όχι η άλλη. Προχωράει, έστω και προς τον γκρεμό, όπως διαπιστώσαμε χθες μετά το νέο διάγγελμα του προέδρου Αλέξη, το οποίο έγινε μόνο και μόνο, από ό,τι κατάλαβα, διότι το Οχι υποχωρεί στις δημοσκοπήσεις έναντι του Ναι.

Αλλά ο πρόεδρος δεν είναι στα καλά του. Γνωρίζω ότι δεν του έβγαινε με τίποτε το διάγγελμα. Το πρόβαρε αρκετές φορές μπροστά στο «οτοκιού» και δεν του έβγαινε με τίποτε. Μπέρδευε συνεχώς τα λόγια του, έκανε σαρδάμ και όσοι ήταν μπροστά κατάλαβαν πόσο πιεσμένος αισθάνεται.

Λογικό. Από τη μία τα ξημερώματα χθες αρχίζουν και τρέχουν, πλην των πολιτικών ευθυνών για την κατάσταση στη χώρα, και ποινικές ευθύνες, πράγμα το οποίο γνωρίζει. Τον ενημερώνω δε, για να λάβει και τα μέτρα του ο άνθρωπος, ότι ομάδα επώνυμων πολιτών από κοινού με μεγαλοδικηγόρους της Αθήνας συγκεντρώνει υπογραφές για την υποβολή μηνυτήριας αναφοράς στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου με βάση τα άρθρα 134 και 134 Α’ του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί «εσχάτης προδοσίας», σε συνδυασμό με τα άρθρα 86 «περί ευθύνης υπουργών» και 120 του Συντάγματος, το οποίο αναφέρει σαφώς ότι «ο σφετερισμός καθ’ οιονδήποτε τρόπο της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή, διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε και αρχίζει η παραγραφή του εγκλήματος»…

Μπλέξιμο πρόεδρε, άσχημο.

Αγάπη μόνο

Συνέβη, μου είπαν, στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ίσως τον ωραιότερο πεζόδρομο του κόσμου. Ηλικιωμένος κύριος κάνει αμέριμνος τον περίπατό του, αλλά κάποιος που τον αναγνωρίζει (πρόκειται για τον κύριο Φαίδωνα Στράτο, της γνωστής οικογενείας, πεθερό Βαρουφάκη επισημαίνω), του φωνάζει:

–Να τον χαίρεσαι τον γαμπρό σου…

Δεν τον έβριζε καλύτερα; Δεν τον έφτυνε; Δεν τον προπηλάκιζε; Πιο ήπια θα αντιδρούσε. Πιο κομψά.

Εξαλλος έγινε, ο γέρων Στράτος.

–Μη μου μιλάς γι’ αυτόν, εγώ αυτόν τον… τον… τον… (τον «διακόσμησε» τον γαμπρό με διάφορα επίθετα, τα οποία εμπίπτουν ασφαλώς στον Ποινικό Κώδικα), δεν του λέω ούτε καλημέρα ρε!

Κύριε Στράτο μου, χαλαρώστε, σε λίγο δεν θα του λέει καλημέρα ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας του.

Α, ξέχασα. Είδα και τη σύζυγο Βαρουφάκη Δανάη χθες το μεσημέρι, να τρέχει στην οδό Κανάρη στο Κολωνάκι. Εδειχνε περίφροντις και ανήσυχη. Καταλαβαίνει και αυτή τι έρχεται…

Μία και μοναδική

Ο φίλος μου ο Φίλης, πληροφορήθηκα ότι μετέβη χθες στη Βουλή και εν μέσω ομάδας συναδέλφων δημοσιογράφων εξέθεσε τον σχεδιασμό των επόμενων κινήσεων του προέδρου Αλέξη, αναφορικά με το τι θα προκύψει από τις κάλπες. Και ειδικότερα με ποιον τρόπο θα παραμείνει στην εξουσία με όποιο αποτέλεσμα προκύψει. Σε ό,τι αφορά το Οχι, καταλαβαίνω ότι πρέπει να παραμείνει διότι ουδείς δικαιούται να του στερήσει τη χαρά να μας οδηγήσει στη δραχμή –διακαής άλλωστε πόθος και επιδίωξη του σχετικού «λόμπι».

Αλλά με το Ναι, νομίζω πως υπάρχει ένα μικρό λαθάκι: ούτε ώρα δεν μπορεί να παραμείνει ο «δεν είμαι Πρωθυπουργός παντός καιρού». Τάχθηκε ως μη ώφειλε και την Παρασκευή και χθες, με σαφήνεια και χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο υπέρ του Οχι. Δίχασε τον λαό με τη στάση του. Οπότε, ρε φίλε Φίλη, μια επιλογή υπάρχει: έχασε, έφυγε!

Τα υπόλοιπα (θα) είναι ακόμη μία συνταγματική εκτροπή, από τις τόσες που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα. Και δεν θα περάσει. No passaran, που λέμε και εμείς οι αριστεροί, δημοκράτες αντιφασίστες…