Δεν είναι λίγοι εκείνoι που φλερτάρουν με την ιδέα μιας πιο απολυταρχικής τάξης πραγμάτων στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Και δεν εννοώ τον όψιμο σύμμαχο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, τη Χρυσή Αυγή (αυτή, και αυτοί, με το όραμα μιας στρατιωτικής χούντας κοιμούνται και με αυτό ξυπνούν). Οχι. Μιλώ και για κυβερνητικά στελέχη, ναι στελέχη της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης, τα οποία δεν θα έβλεπαν με άσχημο μάτι να γίνει ένα μπάχαλο στους δρόμους με αφορμή το κλείσιμο των τραπεζών. Ετσι ώστε να βγουν «μερικές στρατιωτικές μονάδες» για να περιφρουρήσουν την τάξη και αυτό, με τη σειρά του, να οδηγήσει στη λήψη σχετικών, περιοριστικών μέτρων!!!

Γνωρίζω λοιπόν, από έγκυρη πηγή, ότι τουλάχιστον ένα κυβερνητικό στέλεχος, στον προβληματισμό που ακολούθησε της απόφασης για το κλείσιμο των τραπεζών, πρότεινε το εξής καταπληκτικό:

–Να ανακοινώσουμε ότι επιβάλλουμε capital controls, με παράλληλη επιβολή πλαφόν στις αναλήψεις, και να μην κλείσουμε τις τράπεζες. Να τις αφήσουμε ανοιχτές.

–Μα τι λες; Παρενέβησαν διάφοροι. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να μπουκάρει ο κόσμος στις τράπεζες και να τα κάνει λίμπα!..

–Αυτό θέλουμε, να τα κάνει λίμπα ο κόσμος. Και μετά να κατεβάσουμε μερικές μονάδες στον δρόμο, να περιφρουρήσουν τις τράπεζες. Με τον τρόπο αυτό, και την κίνηση στις τράπεζες θα μηδενίσουμε, και ορισμένα μέτρα που ενδεχομένως θα απαιτηθούν αργότερα θα μπορούμε να επιβάλουμε εύκολα.

Η πρόταση φυσικά απερρίφθη –και καλώς απερρίφθη. Αν το μεταφέρω εδώ, είναι για καταδείξω πώς λειτουργεί το μυαλό ορισμένων αυτές τις κρίσιμες ώρες…

(Διευκρινίζω ότι ο υπουργός ΔΕΝ είναι ο Καμμένος. Αλλος είναι…).

Σαπάκια

Ο πρόεδρος Πάνος, από την πλευρά του, στέλνει τελεσίγραφα με δήλωση, στην οποία τονίζει ότι δεν… δέχεται τελεσίγραφα. Καλό; Δήλωσε λοιπόν χθες: «Πρώτα από όλα, δεν δέχομαι κανένα τελεσίγραφο. Δεύτερον, για να υπάρξει η οποιαδήποτε λύση την οποία και επιθυμούμε, προϋπόθεση είναι ότι δεν θα υπάρχει αφοπλισμός της χώρας, εξαθλίωση του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων…».

Αν και ο πρόεδρος, ιδιαίτερα φορτισμένος από την κρισιμότητα των στιγμών, απέφυγε να γίνει πιο σαφής, θα μου επιτρέψει να το κάνω εγώ: όταν μιλάει για «αφοπλισμό» εννοεί την απαίτηση των δανειστών να περικοπεί κατά 400 εκατ. το πρόγραμμα εξοπλισμών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Και θα τον μαλώσω τον αγαπημένο πρόεδρο, που ενσπείρει με τόση ευκολία τον πανικό στις αθώες ψυχές ηλικιωμένων και στρατόκαυλων εθνικοφρόνων που δεν γνωρίζουν περί αυτά.

Ανακεφαλαιώνω: τα 400 εκατ. που απαιτούν οι δανειστές να αφαιρεθούν από τις δαπάνες δεν συνιστούν αφοπλισμό σε καμιά περίπτωση. Δόξα τω Θεώ, το Στράτευμα παραμένει καλά εξοπλισμένο, και μεταξύ μας δεν θα του λείψουν τα «σαπάκια» αεροπλάνα του Ναυτικού, όπως δεν του έλειψαν έως τώρα, στα δέκα χρόνια που διαρκεί το… παρκάρισμά τους στην Ελευσίνα.

Ηταν αλλού

Με έχει εξιτάρει, οφείλω να ομολογήσω, η απάτη με το ψηφοδέλτιο με το οποίο θα κληθούμε να ψηφίσουμε την Κυριακή στο δημοψήφισμα-παρωδία «στείλτε τους από εκεί που ήρθαν». Πώς είναι δυνατόν δηλαδή το Οχι να προτάσσεται του Ναι, και επίσης το κείμενο βάσει του οποίου καλούμαστε να αποφασίσουμε, το οποίο είναι στα ελληνικά και στα αγγλικά –να πάει η μάνα μου να ψηφίσει στην εύανδρο Κράψη Ιωαννίνων και να ψάχνεται να βρει τι λέει αυτό το πράγμα στα αγγλικά. Τη βρίζει; Την ειρωνεύεται; Την περιγελάει; Τι;

Διερεύνησα το θέμα επικοινωνώντας με τον καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργό Νίκο Βούτση.

Μου υπενθύμισε ότι απέχει δηλώσεων κ.λπ. έως την Κυριακή, για λόγους απαγορεύσεων που επιβάλλει η εκλογική διαδικασία στον υπουργό των Εσωτερικών, πράγμα που σέβομαι.

Απευθύνθηκα σε παράγοντα του υπουργείου Εσωτερικών. Μου δήλωσε ότι το ψηφοδέλτιο ως προς το layout διαμορφώθηκε στο υπουργείο με βάση τον σχετικό νόμο του υπουργού Χάρη Καστανίδη (να είναι δηλαδή ένα φύλλο ερώτημα και απαντήσεις, και όχι δύο –άλλο το Ναι και άλλο το Οχι. Το δε ερώτημα συνετάγη με βάση την απόφαση της Βουλής περί δημοψηφίσματος και την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.

Αυτό δηλαδή που δεν κατάλαβε η αντιπολίτευση, διότι είχε προσηλωθεί στα καμώματα της κυρίας Προέδρου Ζωής, ήταν ότι την ώρα που αυτοί πλακώνονταν μαζί της, οι άλλοι έκαναν «δουλίτσα» –περνούσαν στην απόφαση ότι το Οχι θα προταχθεί του Ναι!

Ας πρόσεχαν –και ειδικότερα οι αψίκοροι βουλευτές της ΝουΔού, λες και αν έμενε στην έδρα η Πρόεδρος Ζωή θα συνέβαινε κάτι διαφορετικό από το «έσταξε η ουρά του γαϊδάρου»…

Αυτονόητο

Πάντως όπως δήλωσε και χθες ο Πρόεδρος Προκόπης, Πάκης για όλους εμάς τους φίλους του, «η θέση της Ελλάδας, αδιαπραγμάτευτη, άλλωστε, είναι στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη». Το δημοσιεύω μετά μεγάλης χαράς διότι τινές των πέριξ των καφενείων της μικρής γνωστής πλατείας (Κολωνακίου) εμφανίζουν τον Πρόεδρο άβουλο και προσκολλημένο στη θέση του, πράγμα το οποίο απορρίπτω διαρρήδην.

Εγώ, αντιθέτως, αποκωδικοποιώντας αυτού του είδους τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του Προέδρου Προκόπη, είμαι βέβαιος ότι εάν την Κυριακή επικρατήσει το Οχι και ο θριαμβευτής πρόεδρος Αλέξης πραγματοποιήσει το αναμενόμενο, οδηγήσει δηλαδή τη χώρα εκτός ευρωζώνης, ο Πρόεδρος Προκόπης δεν θα διστάσει να κάνει το αυτονόητο: να παραιτηθεί!

Διότι προφανώς δεν θα ήθελε να συνδεθεί με μία από τις μελανότερες σελίδες της Ιστορίας, ε;

Μία φτάνει

Στο μεταξύ, διαβάζω εδώ και εκεί, και ακούω επίσης (μου το έλεγε ένας φίλος χθες στο Κολωνάκι –όχι ο Κώστας Πάσχος, άλλος) ότι «ο Καραμανλής θα πάρει το παιχνίδι» –με μια δήλωση υπέρ τού Ναι.

Ενημερώνω κάθε ενδιαφερόμενο ότι ο Καραμανλής δεν προτίθεται να πάρει πάνω του κανένα παιχνίδι, όπως με διαβεβαίωσε στενός συνεργάτης του χθες.

–Μα ακούω ότι θα κάνει δήλωση on camera…

–Οχι δεν πρόκειται να κάνει κάτι. Ο Καραμανλής μίλησε στην αρχή της εβδομάδας, έκανε μια προσωπική δήλωση υπέρ τού Ναι, την πρώτη έπειτα από έξι χρόνια. Είναι, νομίζω, αρκετή. Μια δεύτερη δήλωση θα αποδυνάμωνε τη σημασία της πρώτης παρέμβασης.

Μου είπε ακόμη ότι ο Κ. Καραμανλής δέχεται βουλευτές και πρώην υπουργούς στο γραφείο του, συζητάει, αλλά ώς εκεί –τις προτροπές τους να ξαναμιλήσει δεν τις εισακούει.

Σχόλιο; Κανένα φυσικά. Τώρα, σε αυτή τη φάση, σχόλιο; Ε, όχι βέβαια…

Μανιτάρια

Ο Καραμανλής δεν μιλάει –μίλησε. Πνευματικοί άνθρωποι δεν υπάρχουν σε αυτό τον τόπο; Επιστήμονες; Προσωπικότητες της εκτός πολιτικής, δημόσιας ζωής; Προφανώς υπάρχουν! Γιατί έχουν λουφάξει και δεν μιλούν; Αναρωτιέμαι. Δεν πρέπει να τοποθετηθούν απέναντι στην τραγωδία που διαγράφεται αν επικρατήσει το Οχι στο δημοψήφισμα της Κυριακής; Εγώ πιστεύω πως ναι. Αν είναι πραγματικά αυτό που εμφανίζουν ότι είναι, και δεν το υποδύονται…

Ευκαιρίας δοθείσης, θα ήθελα να αναφέρω ότι παρατήρησα να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια κάτι γνωστοί και μη εξαιρετέοι κύριοι, όπως ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ και ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, για να μας πουν ότι αυτοί είναι με το Οχι, φυσικά. Και τα αφεντικά τους το ίδιο, θα προσθέσω. Διότι «είναι πολλά τα λεφτά Αρη» από ένα Grexit…