Δεν είναι στρατευμένος. Ο Λάκης Λαζόπουλος αρθρογραφεί πια μέσω του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων. Είναι ενσωματωμένος. Κι εμφανίστηκε ξανά στη σκηνή την κατάλληλη στιγμή.

Θα ήταν άδικο να μην αξιωθεί ο Λάκης το μερτικό του στον δημόσιο διάλογο στην παρούσα ιστορική συγκυρία. Θα ήταν άδικο γιατί εργάστηκε πολύ για να την ετοιμάσει. Για να καλλιεργήσει το υπόστρωμα που την κατέστησε εφικτή.

Δεν είναι ώρα για νούμερα. Γι’ αυτό και ο Λάκης διάλεξε αυτή τη φορά να συναντήσει το κοινό του μέσω του κρατικού πρακτορείου, σε μια φόρμα την οποία είχε πάντως δοκιμάσει και τηλεοπτικά. Την υβριδική φόρμα του παραληρηματικού διαγγέλματος, διά της οποίας ο αγανακτισμένος κατηχητής μπορεί να καταχραστεί την ελευθεροστομία του καλλιτέχνη.

Με αυτή τη δοκιμασμένη μέθοδο ο Λάκης αναθεματίζει τα «δουλάκια του Σόιμπλε». Καταγγέλλει το «σχέδιο των έξω» που υλοποιούν οι «μέσα». Ζητάει «ρήξη στο εσωτερικό». Ξεσπαθώνει ενάντια στους «μεγαλοκλέφτες» και τους «σάπιους». Και βεβαίως αποθεώνει τον «αρχηγό». Τον «ηγέτη» που «ήρθε η ώρα να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι».

Τίποτε από όλα αυτά δεν είναι πρωτότυπο. Ούτε η εμφυλιακή μισαλλοδοξία. Ούτε το αντιευρωπαϊκό, εθνικιστικό μελό. Ούτε η ισοπέδωση όλου του πολιτικού συστήματος ως κλεπτοκρατίας. Αυτό είναι το υλικό με το οποίο ποτίζει το κοινό του χρόνια τώρα ο Λαζόπουλος. Με αυτό φτιάχτηκαν οι υποδοχές για να βλαστήσει η πολιτική κουλτούρα της εποχής.

Πρόκειται για την κουλτούρα που υποδέχεται, ας πούμε, ως «ανάσα δημοκρατίας» το δημοψήφισμα των επτά ημερών και την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που το μεθοδεύει. Υποδέχεται ως θεμιτό το ψηφοδέλτιο που ρωτάει για δύο ανίσχυρα τεχνοκρατικά προσχέδια και καθοδηγεί με την τυπογραφία του τον ψηφοφόρο στη «σωστή» απάντηση.

Μπορεί να μην το συνειδητοποιεί ούτε καν ο ίδιος. Αλλά έχει δουλέψει πολύς Λάκης για να θεωρείται «ανάσα» η περιφρόνηση του Κοινοβουλίου. Στην υπαρκτή «αμεσοδημοκρατία» η αντιπροσωπευτικότητα είναι περιττή διαμεσολάβηση.

Μπορεί να μην είχε επίγνωση ο γελωτοποιός. Αλλά από τότε που άρχισε να παραμελεί τον γελωτοποιό υπέρ του κήρυκα, βοήθησε όσο λίγοι να εμπεδωθεί η απέχθεια προς το «σύστημα» – το δημοκρατικό σύστημα. Και να αναζωπυρωθεί η ροπή προς την υπερήφανη εθνική απομόνωση. Βοήθησε έτσι να ανοίξει η κοίτη στην οποία μπορούν τώρα να συρρεύσουν εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ και η Χρυσή Αυγή.

Δεν χρειάζεται να συνειδητοποιείς ποιον κόσμο ετοίμασες. Δεν χρειάζεται να το ξέρεις όταν μπορείς εγκαίρως να τον εγκαταλείψεις, όπως εγκαίρως εγκατέλειψες όλες τις αυλές στις οποίες θήτευσες.

Οταν έρθει η στιγμή, κάποιο αεροπλάνο θα βρεθεί, κάποια θαλαμηγός γεμάτη χλιδιάρηδες, για να σαλπάρεις και να ξεχαστείς. Να ξεχαστείς ως δραχμοπομπός και να επιστρέψεις πάλι καθαρός.