Αναζήτηση
Επειτα όμως από ένα μακρύ μακρύ Σαββατοκύριακο που το πέρασα «κρεμασμένος» στα τηλέφωνα συνομιλώντας με διαφόρους, μπορώ να αναφέρω ότι το συμπέρασμα που έβγαλα ήταν πως είναι πιθανότερο να πάμε σε μια συμφωνία, παρά σε μια ρήξη –παρά τις προσπάθειες ορισμένων και ειδικά του «ουάου» αγοριού Βαρουφάκη, ο οποίος έχει φαγωθεί, σε βαθμό παρεξήγησης πλέον, να πάει ο Τσίπρας στην αποψινή Σύνοδο Κορυφής, να τους χαιρετήσει όλους διά χειραψίας και να το διαλύσει! Οριστικά, αδεία προέδρου Πρωτοδικών…
Οπως πληροφορήθηκα εγκύρως (πιο έγκυρα δεν γίνεται, επισημαίνω, άρα ας μην μπει κανείς στον κόπο να με διαψεύσει), κατά τη μακρά συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής Διαπραγμάτευσης που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο και παρά τη δεδομένη τοποθέτηση του προέδρου Αλέξη ότι «δεν θα κάνω ρήξη» τη Δευτέρα (σήμερα δηλαδή), άρα μένουμε στο ευρώ, ο «ουάου» Βαρουφάκης έσκισε τα ρούχα του να επιμένει ότι η σωστή πολιτική στάση θα ήταν να πάει σε ρήξη με την ευρωζώνη και άρα να αποχωρήσουμε από το ευρώ και να επιστρέψουμε στο εθνικό νόμισμα!
Με μια επιμονή, σου λέει, με μια επιμονή, η οποία και χαζός να είσαι, σου βάζει ψύλλους στ’ αφτιά…
Μανίκια
Τον πρόεδρο Αλέξη δεν τον έχω για μειωμένης αντίληψης, αντιθέτως. Εχει διάφορα μειονεκτήματα, αλλά χαζός δεν είναι. Αντιλαμβάνεται τι κάνει ο Βαρουφάκης.
Αλλά δεν παραγνωρίζει το βάρος της ευθύνης που κουβαλάει πλέον ο ίδιος.
Και αυτό από πρώτο χέρι το έχω: η δύσκολη κατάσταση την οποία καλείται να αντιμετωπίσει ο πρόεδρος Αλέξης «τον έχει αλλάξει τελείως» μου λένε πηγές μου, που είναι πολύ κοντά του και δυστυχώς δεν μπορώ να κατονομάσω γιατί αν το κάνω, δεν θα είναι πια… κοντά του –και εγώ δεν θα μαθαίνω τίποτε.
Αυτές οι πηγές μου, λοιπόν, μου εξήγησαν ότι «αυτό που έπαιξε τον σοβαρότερο ρόλο στην απόφασή του να μη φύγουμε από το ευρώ, είναι ο φόβος ότι θα καταγραφεί ως ο δεύτερος Πρωθυπουργός της χώρας, μετά τον Τρικούπη, που χρεοκόπησε τη χώρα».
Υστεροφημία λέγεται αυτό, αν έχετε ακουστά. Και σε τραβάει από το μανίκι, είτε είσαι αριστερός είτε δεξιός είτε δεν ξέρω τι…
Οχι τρέλες
Βεβαίως, ότι ο πρόεδρος Αλέξης θέλει μια συμφωνία, δεν επιδιώκει την έξοδο από το ευρώ ούτε την περιπέτεια της δραχμής είναι βασικά δεδομένα όλης αυτής της συζήτησης. Από την άλλη, όμως, υπάρχει και η εκδοχή του ατυχήματος. Του τυχαίου. Του απρόβλεπτου. Που μπορεί να σε οδηγήσει στα βράχια, παρά τη δεδομένη, δική σου θέση για το αντίθετο.
Υπό την έννοια αυτή, να ‘χουμε τον νου μας σήμερα. Μη μας πιάσει καμιά τρέλα και πλακώσουμε όλοι στις τράπεζες να πάρουμε τα λεφτά που έχει ο καθένας κατατεθειμένα. Εντάξει;
Οχι σε συνθήκες κρίσης όπως τώρα, αλλά και σε συνθήκες απόλυτης ομαλότητας να λέγαμε «δεν πάμε σήμερα να σηκώσουμε ό,τι λεφτά έχουμε να τα πάρουμε σπίτι;», θα τινάζαμε το τραπεζικό σύστημα στον αέρα. Γι’ αυτό, προσοχή σήμερα. Αν δεν έχει κανείς άμεση ανάγκη από ρευστό, δεν υπάρχει λόγος να στηθεί στην ουρά στις τράπεζες. Ασε που θα έχει κάτι ουρές, μα κάτι ουρές, μέχρι έξω τον δρόμο. Και με κάτι θερμοκρασίες, όπως οι αναμενόμενες, δεν λέει καθόλου να περιμένεις…
Υπερβολές
Θα έχει βέβαια τον νου του και ο Στουρνάρας, αν φυσικά τον αφήσει στην ησυχία του η Πρόεδρος Ζωή, η οποία έτοιμη είναι να μετεξελιχθεί σε γενικό εισαγγελέα του κράτους, ύστερα από μια επιτυχή πορεία από διάφορα αξιώματα όπως αντιστράτηγος της ΕΛ.ΑΣ., αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ κ.λπ.
Η Πρόεδρος/γενικός εισαγγελέας Ζωή έστειλε τελεσίγραφο στον Στουρνάρα να παρουσιαστεί σήμερα ενώπιόν της στη Βουλή για να την ενημερώσει για το μείζον, αδιανόητα… τρομερό θέμα τού πώς έκλεισε εξωδικαστικά η διαμάχη του ελληνικού Δημοσίου με τη Siemens.
Ο Στουρνάρας απάντησε το λογικό «άσε μας κοπέλα μου, σήμερα κρίνεται η τύχη της χώρας, μια άλλη φορά θα έρθω», αλλά εκείνη τι έκανε; Διαμήνυσε από την πλευρά της ότι έτσι και δεν παρουσιαστεί θα ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον του!!!
Στη γελοιότητα που ζούμε, καθόλου δεν το αποκλείω να συμβεί –αντιθέτως. Αλλά προτείνω κάτι πιο δραστικό για να υπακούσει ο Στουρνάρας: να σταλεί απόσπασμα χωροφυλάκων να τον συλλάβει και να τον προσαγάγει ενώπιόν της σιδηροδέσμιο!
Οχι τίποτε άλλο, αλλά για να μάθει άλλη φορά να υπακούει στην αδιαφιλονίκητη, έως και αδιαμφισβήτητη εξουσία οφείλω να σημειώσω, της Προέδρου «l’ etat c’ est moi» Ζωής.
Θα επικαλεσθώ άλλη μία φορά τις πηγές μου στο Μαξίμου, για να αναφέρω απλώς ότι ο πρόεδρος Αλέξης είπε με αφορμή τη Stournaras affair ότι «εντάξει τώρα και η Ζωή, το ‘χει παρακάνει»! Χα…
Μισοδουλειές
Στο μεταξύ, έχουμε ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις από διάφορους υπουργούς της κυβέρνησης, οι οποίοι –εντελώς εκτός κλίματος, και ενημέρωσης τού τι γίνεται στο Μαξίμου –προσπαθούν να μας βάλουν στο κλίμα της… δραχμής. Οπως ο πολυτάλαντος υπουργός Πολιτισμού, το πάλαι συνάδελφός μου δημοσιογράφος Νίκος Ξυδάκης (μου είπαν διάφορα ωραία περί τον συγκεκριμένο, κατηγορίας ευτράπελων, τα οποία σε κάποια στιγμή θα καταγράψω, για τον βίο και την πολιτεία του στο εν λόγω υπουργείο).
Κατά τον κύριο υπουργό, η Ελλάδα… μεγαλούργησε με τη δραχμή, ενώ με το ευρώ έκανε λίγα πράγματα, άρα, προσθέτω εγώ (μπαίνοντας «στο μυαλό του Ξυδάκη») αν θέλουμε να μεγαλουργήσει και πάλι η χώρα, θα πρέπει να επιστρέψει στη δραχμή. Το βρίσκω, οφείλω να πω, λογικό. Αλλά θέτω τον προβληματισμό στον κύριο υπουργό, μήπως θα έπρεπε, τηρουμένης της αναλογίας νομίσματος/προόδου, να πάμε ίσως και πιο πίσω ιστορικά αν θέλουμε να μεγαλουργήσει πραγματικά η χώρα.
Παράδειγμα στην εποχή του Περικλή, τον 5ο αιώνα, με την καθιέρωση του τάλαντου και του αθηναϊκού τετράδραχμου. Ή στην εποχή του Βυζαντίου, με τη θέσπιση του χρυσού σολδίου!
Υπουργέ μου, δραστικές λύσεις, όχι ημίμετρα, παρακαλώ…
Ψυχραιμία παιδιά
Ολοκληρώνοντας και σήμερα αυτή τη σύντομη περιήγηση στο «τι τρέχει στα γύρω», θέλω την προσοχή σας σε δύο θέματα: πρώτον, στο πολιτικό bullying που υφίσταται το τελευταίο διάστημα ο Γιώργος, απολύτως ενδεικτικό της γενικευμένης σύγχυσης που επικρατεί σχετικά με τις συνθήκες της χώρας και το τι μας έφερε ώς εδώ.
Και δεύτερον, του Διχασμού στον οποίο αργά αλλά σταθερά βαδίζει η χώρα. Για μένα, ας πούμε, τόσο η χθεσινή συγκέντρωση των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ (και της δραχμής;) όσο και η σημερινή των Μένουμε Ευρώπη είναι βήματα προς την ίδια κατεύθυνση. Και είναι απαραίτητο να επικρατήσει η ψυχραιμία για να μη σφαχτούμε στους δρόμους σε λίγο…
