Αν θυμάμαι καλά, «κορυφαίος κυβερνητικός αξιωματούχος» είχε ανακοινώσει στις 22 Μαΐου ότι «αρχίζει να γράφεται η συμφωνία».

Την πληροφορία του «κορυφαίου» επιβεβαίωσε και το Μέγαρο Μαξίμου με non paper στις 27 Μαΐου.

Φαίνεται όμως πως αυτή η συμφωνία έχει μάλλον περισσότερες σελίδες και από τον «Οδυσσέα» του Τζέιμς Τζόις. Ακόμη γράφεται.

Ή μήπως δεν γράφεται διότι ούτε υπήρξε ούτε υπάρχει συμφωνία;

Αναρωτιέμαι δηλαδή μήπως η φιλολογία «αύριο, μεθαύριο, τελειώνουμε…» του Σταθάκη ή του Δραγασάκη ή του Βαρουφάκη ή του ίδιου του Πρωθυπουργού δεν αποδεικνύεται παρά ένα κατευναστικό παραμύθι για εύπιστους και ανήσυχους ιθαγενείς.

Και μήπως όλο το χαρτομάνι που διακινούσε το Μέγαρο Μαξίμου ως «περίγραμμα της συμφωνίας» δεν ήταν παρά οι ευσεβείς (αλλά ανεδαφικοί) πόθοι της ελληνικής πλευράς.

Ετσι, η συμφωνία ήταν «θέμα ωρών» για τον Καμμένο, τη Δευτέρα 25 Μαΐου. Από τότε έχουν περάσει κοντά διακόσιες ώρες και ακόμη την περιμένουμε.

Για να μη θυμηθώ τον αντιπρόεδρο της Kυβέρνησης που ήδη την 1η Φεβρουαρίου είχε προαναγγείλει από τηλεοράσεως ότι η υπόθεση θα κλείσει με πολιτική απόφαση «τα προσεχή εικοσιτετράωρα». Σε όλα μέσα έπεσε!

Και γι’ αυτό ίσως έχει δίκιο ο Πρωθυπουργός όταν λέει ότι εμείς θα γράψουμε τη δική μας συμφωνία. Πολύ σωστά. Αφού δεν γίνεται να τη γράψουμε με τους άλλους, καλύτερα να τη γράψουμε με τον εαυτό μας. Να μην έχουμε και την ανάγκη τους!..

Συμπέρασμα; Δεν ξέρω αν η πολυτραγουδισμένη «διαπραγμάτευση» ήταν σκληρή ή μελάτη, αξιοπρεπής ή αναξιοπρεπής, υπερήφανη ή υποτακτική.

Ξέρω όμως ότι φθάσαμε αισίως στις 3 Ιουνίου, η χώρα έχει κυριολεκτικά στεγνώσει, η αγορά έχει διαλυθεί και η αβεβαιότητα κατατρώγει τις επιχειρήσεις.

Ξέρω ότι διαπραγματευόμενη σκληρά τα «μη υφεσιακά μέτρα», η κυβέρνηση κατάφερε να επιστρέψει την οικονομία στην ύφεση.

Και ξέρω ότι η κατάσταση έχει επιδεινωθεί τόσο πολύ από τον Δεκέμβριο ώστε τα τελικά μέτρα θα είναι πολύ βαρύτερα από εκείνα που συζητούσε η προηγούμενη κυβέρνηση.

Μπίνγκο! Εχουμε την πρώτη κυβέρνηση παγκοσμίως που κατάφερε να πέσει έξω σε όλες τις επιδιώξεις της προτού ακόμη ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση που διεξάγει.

Και μη με ρωτάτε «τι φταίει». Ολοι έχουμε καταλάβει τι φταίει –όσοι τουλάχιστον κουβαλάνε δύο δράμια μυαλό.

Διότι είναι ασφαλώς δήλωση σαφήνειας να προσβλέπεις σε «πολιτική λύση» και να δημοσιεύεις στη «Monde» άρθρο του Πρωθυπουργού εναντίον της ευρωπαϊκής πολιτικής και της ευρωπαϊκής ηγεσίας, την προηγουμένη που η Μέρκελ, ο Ολάντ και ο Γιούνκερ θα συναντηθούν στο Βερολίνο.

Δήλωση σαφήνειας ή ασύγγνωστη αφέλεια, όπως το δει ο καθένας.