Αυτό έχουν οι μέρες που διάγουμε αναξιοπρεπώς. Την ποικιλία. Γνώμες, προτάσεις, νόμοι, αναιρέσεις, Κασσάνδρες, παπαγαλάκια, επιτροπές, επιτροπές, επιτροπές και παρεκτροπές. Πολλές παρεκτροπές.

Ξυπνάς κι ο εφιάλτης συνεχίζεται στον ξύπνιο σου ολοζώντανος, με τη μέρα να σπαρταράει στα κοφτερά του δόντια.

Εχει όμως και ένα καλό αυτή η των τελευταίων ημερών της Πομπηίας μνήμη.

Δεν σε αφήνει να πλήξεις. Ωσπου να συνέλθεις από τη μία έκπληξη έρχεται η άλλη και σου ρίχνει μια ξανάστροφη, όρθιος ο ασθενής.

Γράφω Πέμπτη και στο Μαξίμου γράφεται, λέει, η συμφωνία ενώ την ίδια ώρα ο Σόιμπλε δηλώνει: «Ποια συμφωνία; Είμαστε πολύ μακριά από τη συμφωνία».

Την προηγουμένη έμπαινε φόρος στις τραπεζικές συναλλαγές μέσω ΑΤΜ (καλά τα έλεγε η Μαργιέττα ΑΤιΜα), πάει η καημένη να τραβήξει τα λίγα που είχε να γλιτώσει το χαράτσι, την παίρνει η Κάλια τηλέφωνο. «Πίσω» της λέει. «Λάθος, Μαργιέττα. Λάθος. Δεν μπαίνει φόρος». Τα πίσω μπρος, η γυναίκα κλαίει το ταξί.

Ο διεθνής Τύπος με πηχυαίους «VAROUFAKIS EXIT». Δεν προλαβαίνω να ανοίξω ένα κρασί που είχα για τη γιορτή μου, βλέπω τον κ. Τσίπρα, Πρωθυπουργό άνθρωπο, να τρέχει αύτανδρος στο υπουργείο τού διεθνούς σταρ οικονομολόγου – παιγνιολόγου – γυναικολόγου (μεγάλη επιτυχία στον γυναικόκοσμο, να τα λέμε αυτά) και του κάνουν τεμενάδες.

Αυτά αφού πρώτα βέβαια ο κ. Πρωθυπουργός είχε πάρει τηλέφωνο έναν άλλον υπουργό Οικονομικών (τοπικής εμβέλειας αυτός, της Αμερικής) ονόματι Τζακ Λιου. Ακου τώρα όνομα κι αυτός. Τζακ. Ακου Τζακ. Τι είναι, σκύλος; Πού πα’ ρε; Ενώ το Βαρουφάκης, όπου και να το πεις, η υφήλιος ξεσηκώνεται. Δεν εξετάζω τους λόγους. Πάντως ξεσηκώνεται. Οχι, να τα λέμε αυτά.

Πήρε λοιπόν τηλέφωνο ο κ. Τσίπρας τον Τζακ και του ‘λεγε, του ‘λεγε, για την Ελλάδα τώρα, ε; Οχι για τον εαυτό του, να του κάνει καμιά προσωπική εκδούλευση, όπως κάνουνε στον ΣΥΡΙΖΑ για αδέλφια, γαμπρούς, ξαδέλφια και λοιπούς συγγενείς. Οχι. Για την Ελλάδα του ‘λεγε ο άνθρωπος.

«Ελεήστε, χριστιανοί. Ελεήστε μια φτωχή».

Και στα αγγλικά τώρα όλο αυτό. Τι τραβάει κι αυτός ο κακομοίρης. ΤΑ μαρτύρια. ΤΑ.

Και μετά του έστειλε κι ένα mail με το ιατρικό ανακοινωθέν της πατρίδας, υπογεγραμμένο από γιατρούς, όχι αστεία, που έλεγε για την ασθενή: «Προσοχή, έχει τα νεύρα της από 5 ετών». Οσο το Μνημόνιο. Καταλαβαίνετε το υπονοούμενο.

Υστερα απ’ αυτό φυσικό ήτανε κι ο Τζακ να του κλείσει το τηλέφωνο στα μούτρα. Γκρααννν!

Γι’ αυτό κι ο Καμμένος, ψεκασμένος άνθρωπος, για να κάνει τα πικρά γλυκά αναγκάστηκε να δηλώσει ότι θα στήσει στην Κάρπαθο μια αμερικανική στρατιωτική βάση στο τάκα τάκα. Σηκώνει κι αυτός σταυρό, μην τον βλέπεις έτσι καλοθρεμμένο. Εχει ο κόσμος βάσανα.

Οσο για τη συμφωνία, για τους δικούς γράφεται, για το Μπράσελς ξεγράφεται και για τη Ζωή ένα έχει να ρωτήσει τη Λαγκάρντ.

–Εσείς πού ήσασταν, μαντάμ με την εσάρπα στον ώμο, όταν έπεσε το μαύρο στην ΕΡΤ;

Για να ακολουθήσει η Ραχήλ Μακρή με μισό στόμα.

–Και τον Σόιμπλε τι τον έχετε; Μήπως είστε βαφτισιμιά του; Ε;

Εγινε το Αλαλάια.

Κι όπως έλεγε κι ο Μποστ:

«Εν μέσω τόσου σάλου

και τόσου πανικός

εις Ελλην ταχυδρόμος

φέρει την αγγελίαν

και πίπτει ηρωικώς.»