Κάποτε ο Γούντι Αλεν έλεγε σε μια ταινία του:

– Εχω μια απάντηση. Ποιος βάζει μια ερώτηση;

Το ίδιο καλαμπούρι επαναλαμβάνεται σήμερα με τη ΝΔ. Παραζαλισμένη ακόμη από την εκλογική ήττα, διαθέτει άφθονες απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν έχουν καν τεθεί.

Ετσι, η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να είναι το μοναδικό κόμμα παγκοσμίως που τσακώνεται αν θα ψηφίσει μια συμφωνία που δεν υπάρχει κι αν θα στηρίξει μια κυβέρνηση που δεν ζητεί τη στήριξή της.

Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, η χώρα διαθέτει κυβέρνηση και ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία 162 εδρών. Δική της δουλειά είναι να συνομολογήσει, να ψηφίσει και να εφαρμόσει μια συμφωνία με τους δανειστές.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η ΝΔ δεν μετέχει στην κυβέρνηση, ούτε ανήκει σε αυτήν την πλειοψηφία. Με απόφαση του εκλογικού σώματος, η ευθύνη για τη σωτηρία της χώρας έχει περάσει πλέον σε άλλα χέρια.

Ως εκ τούτου, η ΝΔ μπορεί να κάνει ό,τι της καπνίσει. Να ψηφίσει τη συμφωνία αν της αρέσει. Να μην την ψηφίσει αν δεν της αρέσει.

Ούτως Ή άλλως, η πορεία των πραγμάτων στη δημοκρατία εξαρτάται από τις αποφάσεις της πλειοψηφίας κι όχι από τις διαθέσεις της μειοψηφίας.

Ασε που κινδυνεύει να κάνει και καμιά ζημιά.

Διότι το χειρότερο που μπορεί να προσφέρει η αντιπολίτευση στη σημερινή συγκυρία είναι να διαμορφώσει προκαταβολικά στους δανειστές τη βεβαιότητα πως η συμφωνία θα υπερψηφιστεί με τη δική της συνδρομή –όποιο κι αν είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας.

Δεν νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος διαπραγμάτευσης είναι να διαβεβαιώνεις τον άλλο ότι τελικά θα πάρεις ό,τι κι αν σου δώσει. Οι δεδομένοι είναι χαμένοι.

Ακούω ένα μέρος της Κεντροδεξιάς να διατυπώνει μεγαλοφώνως το αίτημα της συνεννόησης. Καμία αντίρρηση και πολύ ωραία ιδέα.

Αλλά ακόμη και για την πιο απλή συνεννόηση χρειάζονται δύο και έως τώρα δεν έχω δει κανέναν να ενδιαφέρεται να συνεννοηθεί με τη ΝΔ.

Εως ότου λοιπόν βρεθεί αυτός ο περιζήτητος συνομιλητής ή έως ότου προκύψουν εξελίξεις που θα καταστήσουν επιτακτική τη συνεννόηση, ίσως θα ήταν χρησιμότερο και για τη ΝΔ αλλά και για τη χώρα να προσπαθήσουν να συνεννοηθούν μεταξύ τους.

Αν μη τι άλλο, για να μην περιφέρουν δεξιά κι αριστερά διάφορα αστεία μοιρολόγια του τύπου «πω, πω, τι πάθαμε!» και «πω, πω, τι θα πάθουμε!».

Αντιλαμβάνομαι ότι δεν τους είναι εύκολο. Αλλά δεν χάνουν τίποτα να προσπαθήσουν.