Η Ρίγα της Λετονίας αποδεικνύεται διαχρονικά γρουσούζικη για τα ελληνικά χρώματα: το 2003 – μόλις δύο χρόνια μετά την υιοθέτηση του ευρώ – πραγματοποιήθηκε εκεί ο διαγωνισμός τραγουδιού της Γιουροβίζιον, με τη Μαντώ να «πατώνει» στη 17η θέση της γενικής κατάταξης.

Ο Αλέξης Τσίπρας έζησε το προηγούμενο 48ωρο τη δική του Γιουροβίζιον στη Ρίγα. Τα αποτελέσματα ήταν ανάλογα με εκείνα της Μαντώς: οι Ανγκελα Μέρκελ και Φρανσουά Ολάντ μάς παρέπεμψαν στους θεσμούς – δηλαδή μας ξεκαθάρισαν ότι η όποια συμφωνία περνάει μέσα και από το ΔΝΤ και άρα πρέπει να περιλαμβάνει πολλά και σκληρά υφεσιακά μέτρα.

Η κυβέρνηση έχει βασίσει την επιχειρηματολογία της στην αποφυγή κάθε υφεσιακού μέτρου και έχει απόλυτο δίκιο: μια χώρα που εφαρμόζει σκληρή λιτότητα εδώ και πέντε χρόνια, μια χώρα που έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της, μια χώρα με 1,5 εκατομμύριο ανέργους δεν έχει μέλλον με παράταση της ύφεσης.

Από την άλλη πλευρά είναι οι δανειστές – οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να αμφισβητούν τις προθέσεις μιας κυβέρνησης η οποία ξεκίνησε τη θητεία της αναγγέλλοντας το τέλος της τρόικας και των Μνημονίων και τώρα διαπραγματεύεται με το πιστόλι της χρεοκοπίας στον κρόταφο την αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ.

Στην πραγματικότητα, μέσα σε τέσσερις μήνες η χώρα έχει επιστρέψει στις άγριες ημέρες του 2012, με τη θέση της στην ευρωζώνη υπονομευμένη περισσότερο από κάθε άλλη φορά και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έτοιμο να κουνήσει το μαντίλι.

Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος ούτε μαγικές λύσεις δημιουργικής ασάφειας: η κυβέρνηση πρέπει να κατανοήσει ότι προέχει το μέλλον της χώρας – και ότι όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα.

Τελευταία Νέα