Τον προσπέρασαν. Ηταν η κομψότερη διατύπωση που βρέθηκε για να περιγράψει τον εγκλεισμό του Γιάνη Βαρουφάκη μέσα σε ένα κέλυφος από επιτροπές και υποεπιτροπές, στις οποίες άλλοι παίρνουν τις ευθύνες και ο ίδιος διατηρεί, βεβαίως, την επίβλεψη. Ηταν μια ρεβάνς για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Στη μοιρασιά των χαρτοφυλακίων τον Ιανουάριο ο Τσακαλώτος δεν είχε εξαργυρώσει τα πολλά ένσημα που είχε κολλήσει ως βουλευτής της αντιπολίτευσης. Ο Βαρουφάκης, αν και νεοφώτιστος, είχε πάρει στην κάλπη 100.000 σταυρούς περισσότερους. Ετσι για τον καθηγητή εφευρέθηκε ένα νέο πόστο στο υπουργείο Εξωτερικών, όπου στάθμευσε ως «αναπληρωτής υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων», προκειμένου να μην τσαλακωθεί ως υφιστάμενος στο υπουργείο Οικονομικών. Με αυτόν τον απροσδιόριστο ρόλο βρισκόταν δύο – τρία αμήχανα βήματα πίσω από τον Βαρουφάκη στην πρώτη περιοδεία Λονδίνο – Παρίσι – Βερολίνο και στα Eurogroup που ακολούθησαν.

Στυλιστικά, ο Τσακαλώτος είναι ο αντι-Βαρουφάκης. Δεν έχει την ποιότητα του σταρ –εκείνη την ακτινοβολία που ανάγκασε τους υπουργούς της ευρωζώνης στη Ρίγα να δειπνήσουν απομονωμένοι… Αλλά γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν κινδυνεύει να απορροφηθεί από το είδωλό του.

Η αλήθεια είναι ότι η επικοινωνιακή ρύπανση –πόζα, πρόζα και υψωμένο δάχτυλο –απειλούσε να καταστρέψει εντελώς τη σχέση με τους εταίρους. Στην ατζέντα της διαπραγμάτευσης είχε φθάσει να κυριαρχεί ως πρώτο θέμα ο ίδιος ο διαπραγματευτής. Ομως, πέρα από τη συμβολική αποφόρτιση, τι θα μπορούσε να σηματοδοτεί η αναβάθμιση Τσακαλώτου; Τι σημασία έχει να αλλάξει ο κομιστής, αν δεν αλλάξει το μήνυμα;

Ο Τσακαλώτος μόλις χθες, κατόπιν προαγωγής, άσκησε κριτική στην τακτική που έχει ακολουθηθεί. Κατά τα άλλα, στα θεμελιώδη, λέει όλο αυτό το διάστημα –σε κάπως πιο λαχανιασμένα ελληνικά –τα ίδια με τον Βαρουφάκη. Και ο Βαρουφάκης, παρά τη διπολική διαταραχή που φαίνεται να υπάρχει με τον Γιάννη Δραγασάκη, δεν μπορεί να κατηγορηθεί για δική του γραμμή στη διαπραγμάτευση. Η στρατηγική μέχρι σήμερα ήταν μία.

Και όμως. Ο βελούδινος ανασχηματισμός του οικονομικού επιτελείου είναι κάτι παραπάνω από μεταμφίεση του πολιτικού σε οργανωτικό πρόβλημα. Είναι η πρώτη κίνηση της κυβέρνησης μετά την 20ή Φεβρουαρίου που έγινε δεκτή ως εκδήλωση διάθεσης για συντονισμό με την πραγματικότητα των δανειστών. Η πρώτη απόφαση που φαίνεται να μην προορίζεται για το εσωτερικό ακροατήριο. Και σίγουρα η πρώτη που είχε θετικό αντίκτυπο στις αγορές.

Το συμπέρασμα είναι πως ποτέ δεν είναι αργά για θαύματα. Το αποδεικνύει ήδη ο Βαρουφάκης, ως πολλά υποσχόμενη απουσία.

Τελευταία Νέα