Αναζήτηση
Να διευκρινίσω καταρχήν ότι είμαι οπαδός όλων των Εξεταστικών Επιτροπών και κάθε άλλης πολιτικής διαδικασίας που προσφέρει θέαμα, γέλιο και τζερτζελέ. Κάτι τέτοια κάνουν τη δημοσιογραφική δουλειά μας λιγότερο πληκτική και λιγότερο τετριμμένη.
Να διευκρινίσω επίσης ότι κάθε Εξεταστική Επιτροπή αποτελεί και μια υπόσχεση για το μέλλον.
Πιστεύει κανείς πως όταν αλλάξει η σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, θα στερηθούν οι επόμενοι την ευχαρίστηση να στείλουν τους σημερινούς σε όποια Επιτροπή τους ταλαιπωρήσει περισσότερο;
Το «μία σου και μία μου» αποτελεί έναν από τους παλαιότερους κανόνες της πολιτικής.
Να διευκρινίσω τέλος ότι η συγκεκριμένη Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο προορίζεται να προσφέρει άφθονο γέλιο και τζερτζελέ στο φιλοθέαμον κοινό.
Αφενός επειδή όλα για το Μνημόνιο είναι ήδη γνωστά (δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να τα κουβεντιάζουμε εδώ και πέντε χρόνια!) και συνεπώς η Επιτροπή, για να δικαιολογήσει το όνομά της, θα πρέπει να αυτοσχεδιάσει για να επινοήσει κάποια άλλα. Και εδώ η συντονισμένη φαντασία ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ υπόσχεται μεγάλες συγκινήσεις!..
Αφετέρου επειδή περιμένω με αγωνία πότε θα στείλει η Ζωή δικαστικούς κλητήρες για να φέρουν στη Βουλή με το ζόρι τη Μέρκελ, τον Μπαρόζο, τον Τρισέ, τον Ντράγκι, τον Γιούνκερ και γενικώς όλους όσοι έχουν εμπλακεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην υπόθεση «Μνημόνια».
Διότι δεν νοείται μια σοβαρή κοινοβουλευτική Επιτροπή που εξετάζει σοβαρά ένα σοβαρό θέμα να εξετάσει μόνο τους μισούς που εμπλέκονται σε αυτό κι όχι τους άλλους μισούς.
Τι σόι εξέταση θα είναι αυτή;
Αυτό που σίγουρα δεν καταλαβαίνω είναι για ποιον λόγο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αντέδρασαν στη σύσταση της Επιτροπής με σοβαρά σχόλια και σοβαρά επιχειρήματα.
Λάθος! Εχουν μια θεόπεμπτη ευκαιρία να δείξουν χιούμορ, να κάνουν πλάκα και να ξεφτιλίσουν τη διαδικασία –η οποία κι από μόνη της δεν ξεχειλίζει από σοβαρότητα.
Να κληθεί, ας πούμε, να καταθέσει ο Στρος – Καν –μαζί με την καμαριέρα. Να φωνάξουν τον Ρουμπινί και τον Σόρος. Να φέρουν τον Γιώργο Παπανδρέου να βγάλει λόγο για το opengov. Να εξηγήσουν στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τι είναι τα spreads.
Να καλέσουν τον Βαρουφάκη που πήγε το 2011 στον Παπανδρέου και του πρότεινε να αναλάβει (ο Βαρουφάκης) την αναδιάρθρωση του χρέους –περισσότερα προσεχώς.
Κι άλλα πολλά.
Λίγη φαντασία θέλει και κάποια αίσθηση του χιούμορ. Αλλά πολύ φοβάμαι πως οι πολιτικοί στην Ελλάδα στερούνται και το ένα και το άλλο.
Διαφορετικά θα έπαιρναν ποτέ στα σοβαρά τη Ζωή;
