Αναζήτηση
Πρώτα θα σώσει το ΠΑΣΟΚ και μετά θα πάει στη Γαλλία να σώσει και τον Ολάντ. Το εξήγγειλε ο ίδιος λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του. Οπως έχει σήμερα η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ, είναι πιο πιθανό ο Θανάσης Χειμωνάς να σώσει τον Ολάντ.
Ο 44χρονος συγγραφέας υπερηφανεύεται ότι μπήκε στο ΠΑΣΟΚ το 2012, όταν όλη η πελατεία του το εγκατέλειπε μέσα στη θύελλα της κρίσης. Το γεγονός ότι έθεσε προχθές υποψηφιότητα από το βήμα της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου είναι η αντισυμβατική συνέχεια εκείνης της αντισυμβατικής στράτευσης. Διαβάζεται, όπως και το καλαμπούρι για τον Ολάντ, ως πράξη πολιτικού (αυτο)σαρκασμού.
Ο Χειμωνάς είναι το αντίθετο του επαγγελματία της πολιτικής. Είναι χομπίστας. Ο τρόπος του να μετέχει στη δημόσια ζωή είναι να ξεχαρβαλώνει νυχθημερόν τις συμβάσεις της πολιτικής ορθότητας στα κοινωνικά δίκτυα. Είναι ένας τρόπος κοινός για κάποια από τα πιο ζωηρά μυαλά της γενιάς του. Διεκδικούν δημόσιο λόγο στη μόνη γλώσσα που μπορεί να ακουστεί στη δημοκρατία του facebook. Τη γλώσσα της πρόκλησης και του εμπρηστικού σαρκασμού –της τρολιάς.
Με την υποψηφιότητά του ο Χειμωνάς τρολάρει το κόμμα του. Και μόνη η δυνατότητα μιας τέτοιας υποψηφιότητας λέει πολύ περισσότερα για το κόμμα παρά για τον υποψήφιο. Για να το πούμε διαφορετικά, το ερώτημα είναι αν μπορεί κανείς να μην τρολάρει ένα κόμμα με τέτοιο θανάσιμο δείκτη κατά κεφαλήν δελφίνων.
Εκτός από τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, που δήλωσε επισήμως υποψήφιος, περιμένουν τουλάχιστον άλλοι τρεις. Περιμένουν για να χτυπηθούν με όρους παλαιοπασοκικής αρένας, ενώ η αναμέτρηση θα θυμίζει περισσότερο καβγά μέσα σε ασανσέρ.
Εντάξει, το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχει εξατμιστεί εκλογικά, παραμένει ωστόσο ενεργό στη Βουλή, με αντιπολιτευτικό εκτόπισμα που –χάρη κυρίως στον απερχόμενο πρόεδρό του –είναι δυσανάλογο των εδρών του. Κι αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος ύπαρξής του σε ένα περιβάλλον που εξαφανίζει τη μία μετά την άλλη τις κυβερνητικές πλειοψηφίες.
Πριν αναρωτηθεί για το πρόσωπο, το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ πρέπει να περιγράψει την αποστολή του. Κάποιοι επιμένουν ότι στόχος είναι η αφομοίωση του κόμματος σε ένα σχήμα που θα το υπερβαίνει. Αν αυτός είναι ο στόχος, το πρόσωπο που αναζητείται πρέπει να είναι ο φορέας μιας δημιουργικής αυτοδιάλυσης. Ο άλλος δρόμος που προτείνεται είναι η επανασυγκόλληση. Η μικροσυσπείρωση χάρη σε όση συναισθηματική δύναμη έχει απομείνει σε ένα κόμμα – κειμήλιο.
Αν ήθελε κανείς να τρολάρει το τρολ, θα έλεγε ότι η υποψηφιότητα Χειμωνά αντανακλά κάπως αυτές τις υπαρξιακές εκκρεμότητες. Είναι μια λοξή επιβεβαίωση του τι δεν είναι πια το ΠΑΣΟΚ.
