Οι μυημένοι τη λένε ήδη ΕΛΕ. Είναι η κυοφορούμενη Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του χρέους, η συγκρότηση της οποίας ανακοινώθηκε χθες από την Πρόεδρο της Βουλής. Στο πλευρό της, ως επίδοξη πρέσβειρα της ΕΛΕ στην Ευρωβουλή, ήταν η Σοφία Σακοράφα.

Η θεωρία που ενέπνευσε την πρωτοβουλία για την ΕΛΕ είναι λίγο-πολύ γνωστή. Σύμφωνα με αυτήν ένα μέρος του δημόσιου χρέους είναι απεχθές. Τα δάνεια δεν διοχετεύθηκαν στον δημόσιο σκοπό για τον οποίο συνήφθησαν. Οι εμπειρογνώμονες που θα στρατολογήσει η Βουλή –για την ακρίβεια η Πρόεδρός της, αφού πρόκειται για επιτροπή που συγκροτείται μόνο με δική της απόφαση –θα αναλάβουν να ξεσκαρτάρουν το νόμιμο από το απεχθές.

Η Σακοράφα θα αναλάβει καμπάνια που θα μεταλαμπαδεύσει τα πορίσματα της επιτροπής στο εξωτερικό. Θα είναι ένα πρωτοφανές για ευρωπαϊκή χώρα εγχείρημα. Απεχθή έχουν κηρυχθεί μέχρι στιγμής τα χρέη που έχουν συνάψει αφρικανοί και λατινοαμερικανοί δικτάτορες. Είναι ενδεικτικό ότι ο βέλγος πολιτικός επιστήμων Ερίκ Τουσέν, που κλήθηκε ως επαΐων να συντονίσει το εγχείρημα, εκπροσωπεί μια επιτροπή για «την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου» και έχει συνδράμει ως ακτιβιστής-σύμβουλος κράτη όπως

ο Ισημερινός και το Ανατολικό Τιμόρ.

Προτού η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πείσει την Ευρώπη ότι οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν δημοκρατική νομιμοποίηση φαίνεται ότι θα πρέπει να ξεπεράσει έναν άλλον σκόπελο. Θα πρέπει να ξεπεράσει το πρόβλημα συντονισμού με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγεσία του κόμματος ήδη πριν από τις εκλογές είχε αρχίσει να εγκαταλείπει τη θεωρία περί απεχθούς χρέους. Μετεκλογικά προσχώρησε στην άποψη ότι το χρέος μπορεί να γίνει βιώσιμο όχι με κούρεμα, αλλά με μια γενναία ρύθμιση στα επιτόκια και στον ρυθμό αποπληρωμής του.

Χωράει σε αυτό το διαπραγματευτικό πλαίσιο το πρότζεκτ της ΕΛΕ; Η Σακοράφα θα υπερακοντίζει την κυβέρνηση αναζητώντας λύση εκτός ευρωπαϊκών θεσμών και κυρίως των «θεσμών». Είναι ένα σχήμα που αντικατοπτρίζει τους συσχετισμούς που τείνουν να διαμορφωθούν στο εσωτερικό της νεαρής εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δεν ασκείται μόνο από ένα κέντρο. Η γραμμή του Μαξίμου διαθλάται στο κόμμα, σε κάποιους ημιαυτόνομους βουλευτές (βλέπε Ραχήλ, Λαπαβίτσας, Διαμαντόπουλος), στην Πρόεδρο της Βουλής που τείνει να λειτουργεί ως μονομελές Συνταγματικό Δικαστήριο και υπερεξεταστήριο. Πρόκειται για μια πολυφωνία που η Σακοράφα απειλεί να εξαγάγει τώρα και στην Ευρώπη.

Η πρωτοπόρος της πασοκικής μετανάστευσης προς τον ΣΥΡΙΖΑ τηρούσε εξαρχής τις αποστάσεις της από την Κουμουνδούρου. Στα όργανα ασκούσε επίμονα κριτική από τα αριστερά. Και όταν το κόμμα τής ζήτησε να διεκδικήσει την Περιφέρεια Αττικής εκείνη προτίμησε το Στρασβούργο. Ηταν μια αυτονομία που θα μπορούσε να εκπορεύεται από την εκλογική της επίδοση: πρώτη στη Β’ Αθηνών το 2012, πήρε στις ευρωεκλογές ούτε λίγο ούτε πολύ 298.000 σταυρούς.

Τώρα διατείνεται ότι απλώς εμμένει στις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ. Αρνείται να ακολουθήσει την κυβερνητική μετάλλαξη. Επωάστηκε στο κέλυφος της αντιπολιτευτικής υπερβολής και δεν προτίθεται να το παίξει πεταλούδα. Εννοεί να μείνει προνύμφη. Δεν είναι η μόνη.

Τελευταία Νέα