Πέφτουν οι μαχαιριές και οι σφαίρες σαν το χαλάζι στην κυβέρνηση. Μιλάμε για πόλεμο. Πριν από λίγο, την ώρα που έγραφα αυτές τις γραμμές, έγινε γνωστό ότι ο καθηγητής Μιχ. Χλέτσος, ένας σπουδαίος επιστήμονας που επρόκειτο να αναλάβει πρόεδρος του πολύπλαγκτου ΕΟΠΥΥ, δήλωσε ότι δεν ενδιαφέρεται πια. Γιατί απλούστατα δεν θέλει να γίνει μέρος μιας ακραίας ανθρωποφαγίας –επί διήμερο του την είχαν πέσει οι συριζογιατροί με επικεφαλής εκείνον τον απίθανο Βαρνάβα της ΟΕΝΓΕ διότι, λέει, είχε υποπέσει στο βαρύτατο αμάρτημα να προτείνει τα ΚΕΝ (Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια) ως το μέσο για να βρεθεί μια άκρη με τα οικονομικά των νοσοκομείων. Διότι οι συριζοεισαγγελείς τον κατηγόρησαν ότι τα ΚΕΝ τα εφαρμόζουν και οι Γερμανοί, πράγμα που εκ προοιμίου ενοχοποιεί τον Χλέτσο, που τολμάει να εισηγηθεί κάτι που εφαρμόζουν αυτοί οι ελεεινοί δυνάστες του ελληνικού λαού!

Σφαίρες σαν το χαλάζι (2)

Επανέρχομαι στις μαχαιριές και στις σφαίρες που πέφτουν σαν το χαλάζι, και με τέτοια ένταση δε, που βλέπω οσονούπω τα «γκεσέμια» (επεξηγώ: «γκεσέμι», ορολογία κτηνοτροφική, εξ Ηπείρου, είναι το επικεφαλής κριάρι που οδηγεί τα πρόβατα και συνήθως φοράει μεγάλο κουδούνι) της συριζοπαρέας να κυκλοφορούν τοίχο τοίχο για να αποφύγουν τα χειρότερα. Το έχω δει να συμβαίνει σε πολλά γουέστερν στον κινηματογράφο. Δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει κάτι.

Παραδείγματα δύο χθεσινά. Το πρώτο: το απόγευμα, μου τηλεφώνησε στέλεχος σοβαρό, από αυτά που λες είναι «μέσα στα πράγματα», για να με «ενημερώσει» για τον Στέργιο Πιτσιόρλα ο οποίος θα αναλάβει πρόεδρος στο ΤΑΙΠΕΔ. Η «ενημέρωση» είχε να κάνει με τις δραστηριότητες του Πιτσιόρλα ως ελεύθερου επαγγελματία, στην αγορά. Εννοείται ότι διέκοψα το στέλεχος με το που ξεκίνησε να μου λέει διάφορα επιπέδου κομματικού κουτσομπολιού. Οχι απλώς γιατί γνωρίζω τον Πιτσιόρλα, όπως και τον Δημήτρη Καραγκουλέ, τον φίλο και συνεργάτη του, αλλά γιατί προτιμώ σε μια τόσο κρίσιμη θέση έναν άνθρωπο της αγοράς παρά έναν καθυστερημένο, προϊόν του κομματικού σωλήνα.

Κουμπώνουν όλα τέλεια

Παράδειγμα δεύτερο: άλλο στέλεχος, λίγο αργότερα, ήθελε σώνει και καλά να μου μιλήσει για την «περίπτωση» της Μιμής Χαλικιά. Ποια η κυρία Χαλικιά; Μου εξήγησε. Εξού και αποφάσισα να της χαρίσω τα 15 λεπτά δημοσιότητας που της αναλογούν για να συνοψίσω την ενδιαφέρουσα πορεία της κυρίας, μια και σε ορισμένους, όπως στον συνομιλητή μου, έχουν ανάψει τα (κόκκινα) λαμπάκια στην προοπτική να αναλάβει γενική γραμματέας κοινοτικών πόρων στο υπουργείο Εργασίας.

Στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, σύζυγος επίσης στελέχους της ΔΗΜΑΡ ονόματι Μπαγιώργου, διαφωνήσαντα με την επιλογή Κουβέλη να μετάσχει στην κυβέρνηση με Σαμαρά – Βενιζέλο, η κυρία Χαλικιά διορίστηκε το ’12 αντιπρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ. Οταν αποχώρησε η ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση λόγω ΕΡΤ η κυρία ήταν μεταξύ εκείνων των στελεχών που αρνήθηκαν να αποχωρήσουν. Το έκανε μετά τις ευρωεκλογές, όταν το συνηθέστερο ανέκδοτο ήταν «ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει στις εκλογές που έρχονται».

Μάντεψε σωστά; Ας πούμε ότι μάντεψε τη σωστή στιγμή που έπρεπε να κάνει την ηρωική έξοδο. Η ουσία είναι ότι τώρα, όπως προανέφερα, οδεύει για την κρίσιμη και χρήσιμη (όπως θα βεβαίωναν και άλλες, άλλες λέω, που προηγήθηκαν στη θέση αυτή) γραμματεία κοινοτικών και άλλων πόρων.

Αγνοώ αν πρόκειται για επιλογή του υπουργού με το βελούδινο βλέμμα Σκουρλέτη (μα τι έχει γίνει αυτή η ψυχή; Χάθηκε εντελώς από τις οθόνες των ραντάρ). Γνωρίζω όμως ότι στο υπουργείο Εργασίας είναι γενικός γραμματέας ο Ανδρέας Νεφελούδης, επίσης αποχωρήσας από τη ΔΗΜΑΡ και συνιδρυτής μιας (ακόμη) αριστερής πρωτοβουλίας με τον σύζυγο της Χαλικιά, Μπαγιώργο. Μα πώς «κουμπώνουν» έτσι τέλεια όλα επί ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το κόμμα της χαράς, το οποίο δεν θα μας αφήσει να πλήξουμε ποτέ!

Γκαζιές με το βουλευτικό

Στο ίδιο πλαίσιο, της προσφοράς χαράς και ενδιαφέροντος σε όλους μας, θα εντάξω και τη δίκαιη διαμαρτυρία του αδάμαστου Βαγγέλη Διαμαντόπουλου (ιδεολόγου «εκδοροσφαγέα», τίτλο που δικαίως κατέκτησε την εποχή που έδινε «ραντεβού στα γουναράδικα»), διότι το αριστερό αγόρι Αλέξης του απαγορεύει να απολαμβάνει εκείνες τις μικρές χαρές που έχουν απομείνει στον βουλευτή, όπως το βουλευτικό αυτοκίνητο. Ο συναγωνιστής Βαγγέλης, ο οποίος το θέλει το αυτοκίνητο, διότι τι να καταλάβει και ο Τσίπρας που γεννήθηκε και μεγάλωσε σαν αστός τι σημαίνει να φτάνεις στην κεντρική πλατεία της Καστοριάς με το βουλευτικό, σε γραπτό του κείμενο επί του θέματος ανέφερε:

«Δεν συμμετέχω σε αρχηγικό κόμμα, και επειδή ως αριστερός με ελευθεριακές-σοσιαλιστικές απόψεις προερχόμενος από το κίνημα έχω βαθιά ριζωμένη την κουλτούρα της συλλογικότητας, δεν εκτελώ προσωπικές εντολές κανενός αλλά υλοποιώ συλλογικές αποφάσεις, όταν λαμβάνονται τέτοιες τις σέβομαι απόλυτα».

Σύντροφε Βαγγέλη, από σήμερα δηλώνω fan σου, και μη σου πω ότι θα αναλάβω την πρωτοβουλία για τη δημιουργία fan club Βαγγέλη Διαμαντόπουλου. Δηλαδή, τι; Μόνο ο Νταλάρας;

Ζητούνται χορηγοί

Σε αυτό το σημείο είμαι υποχρεωμένος να δημοσιεύσω αγγελία: «Ζητούνται χορηγοί πάσης φύσεως, εφοπλιστές, βιομήχανοι, προμηθευτές, εργολάβοι του Δημοσίου, αδιάφορο αν εκπροσωπούν ή είναι οι ίδιοι αυτό που ονομάζουμε «διαπλοκή», προκειμένου να αναλάβουν τη συντήρηση 120 ακινητοποιημένων λόγω μηχανικών προβλημάτων ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ. Θα τους αναγνωριστεί (υποθέτω, δεν το έχω σίγουρο) το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας».

Η φιλοξενία της αγγελίας στη στήλη αποτελεί μια προσωπική, ευγενική θα τη χαρακτηρίσω, χορηγία στον αγωνιστή υφυπουργό Τέρενς Κουίκ, Τερένσιο Ταχύ για όλους εμάς τους φίλους του, ο οποίος έχει αναλάβει πλην όλων των άλλων και το συγκεκριμένο βαρύ έργο.

Συμπληρωματικά αναφέρω ότι ο Τερένσιος έχει κοστολογήσει την όλη χορηγία στις 800.000 ευρώ –ψιλοπράματα δηλαδή.

Γράμμα για τον ΕΝΦΙΑ

Στα ευχάριστα νέα της ημέρας συγκαταλέγω χωρίς συζήτηση την ορκωμοσία του ακαταμάχητου κυρίου Γιάννη Τόλιου ως γενικού γραμματέα Βιομηχανίας, πράγμα το οποίο προδικάζει άνθηση του βιομηχανικού τομέα της οικονομίας.

Επειδή όμως με τις ανακατανομές που έχουν γίνει στα υπουργεία δεν έχω στη διάθεσή μου τη διεύθυνση του γραφείου του, παρακαλώ θερμά τον ίδιο ή κάποιον από τους συνεργάτες του να μου την αποστείλουν. Δεσμεύομαι ότι θα τη δημοσιεύσω αμέσως. Εχω τη διαίσθηση ότι τον αναζητούν πολλοί και διάφοροι συμπολίτες μας. Δεν πρόκειται όμως για επενδυτές, διευκρινίζω. Πρόκειται για όλους εκείνους που τον άκουγαν προεκλογικά να δηλώνει ότι δεν χρειάζεται να πληρώσουμε τις υπόλοιπες δόσεις του ΕΝΦΙΑ, και επειδή τον πίστεψαν τους έχουν απομείνει μια-δυο απλήρωτες.

Επιτέλους χαρτοφυλάκιο

Στα ακόμη πιο ευχάριστα νέα της ημέρας καταγράφω οπωσδήποτε τη χαρμόσυνη είδηση της οσονούπω ορκωμοσίας δύο-τριών υπουργών όπως του Χρήστου Σπίρτζη (Υποδομών, Δικτύων και τα συναφή), της Τασίας Χριστοδουλοπούλου (Μεταναστευτικής Πολιτικής -μεγάλη επιτυχία) και του Κώστα Φωτάκη (Ερευνας, Καινοτομίας και κάτι άλλα). Οπως με ενημέρωσαν, στο νομοσχέδιο περί ανθρωπιστικής κρίσης που ψηφίζεται αύριο συμπεριλαμβάνεται και η διάταξη με τα υπό δημιουργία χαρτοφυλάκιά τους, και έτσι ανοίγει ο δρόμος για να αναλάβουν και επισήμως. Να μπορεί, ρε παιδί μου, λέω τώρα ένα παράδειγμα, η κυρία Τασία να νοικιάσει πέντε διαμερίσματα να εγκαταστήσει αυτούς που φεύγουν από την Αμυγδαλέζα και αφήνονται να κόβουν βόλτες στην Ομόνοια.