Είναι και αυτό μια τέχνη: να παραιτείσαι από μια θέση στην οποία ούτε ο ίδιος δεν αποδίδεις πολιτικό βάρος κι ωστόσο η παραίτησή σου να «γράφει» ως είδηση. Ακόμη και ο ίδιος ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ομολόγησε ότι η αντιπροεδρία που εγκατέλειψε χθες ήταν μια θέση «τιμητική».

Ως προς το ήμισυ του Αβραμόπουλου, το κομματικό αξίωμα χρησίμευε μόνο ως υπόμνηση της συμφωνίας του με τον νικητή της εσωκομματικής αναμέτρησης του 2009. Ο επίτροπος είχε τότε σφραγίσει το αποτέλεσμα, εκτροχιάζοντας τα σχέδια της Μπακογιάννη και γέρνοντας την πλάστιγγα υπέρ της εκλογής του προέδρου από τη βάση –με τα γνωστά αποτελέσματα.

Αν πιστέψουμε την επίσημη δικαιολογία, ο Αβραμόπουλος αποσύρθηκε από τον τίτλο γιατί αδυνατούσε να τον συνδυάσει με τον φόρτο εργασίας που τον βαραίνει στις Βρυξέλλες. Από τον Αύγουστο, οπότε ανακοινώθηκε ο διορισμός στην Κομισιόν, δεν είχε βέβαια νιώσει να δεσμεύεται από κανένα τέτοιο ασυμβίβαστο. Το ένιωσε ξαφνικά, τώρα που η ΝΔ μπαίνει πάλι σε τροχιά εσωστρέφειας.

Οταν μπορείς να παρακολουθείς την αρένα αφ’ υψηλού, γιατί να βάλεις τα πόδια σου στη φωτιά; Δεν είναι ότι του τελείωσαν οι φιλοδοξίες. Αλλά αν ο Αβραμόπουλος επέλεγε να γίνει μέρος του εσωκομματικού συμπλέγματος, θα κινδύνευε να περιπέσει στο τέλμα που αντιμετωπίζουν τώρα οι υπόλοιποι δελφίνοι στη ΝΔ: καθηλωμένοι στο πλαίσιο των διαδικασιών, ανακαλύπτουν ότι τον Σαμαρά ούτε να τον ρίξουν μπορούν ούτε να τον στηρίξουν.

Στην πραγματικότητα ο Αβραμόπουλος κρατάει αποστάσεις ασφαλείας. Είναι μια πολυτέλεια που του παρέχει η θέση του στις Βρυξέλλες, αλλά δεν την είχε εκμεταλλευτεί όταν άκουσε τις σειρήνες μιας υποψηφιότητάς του για την Προεδρία.

Εκεί εκ των υστέρων φαίνεται ότι είχε πλησιάσει πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ, πέφτοντας θύμα του δικού του στρατηγήματος. Πλησίασε τόσο μεθοδικά και τόσο νωρίς, ώστε η κατάληξη δεν μπορούσε παρά να εκληφθεί ως άδειασμά του από τον Τσίπρα.

Μέχρι και ο Γιούνκερ φέρεται να είχε πειστεί να κάνει ανασχηματισμό στην Κομισιόν, προκειμένου ο Αβραμόπουλος να κατηφορίσει στην Αθήνα. Ομως ο Τσίπρας έκρινε ως πιο επωφελή έναν αρραβώνα σκοπιμότητας με το καραμανλικό σύστημα.

Το ναυάγιο αυτής της υποψηφιότητας δεν σημαίνει ότι ο Αβραμόπουλος χάνει τον ρόλο του πολιτικού – γέφυρα με τις πολιτικές δυνάμεις που κινούνται αριστερότερα της ΝΔ. Τώρα μπορεί να εγκατασταθεί πλέον χωρίς περισπάσεις στις Βρυξέλλες και να περιμένει. Η ιστορία του δείχνει ότι αν ξέρει κάτι είναι να περιμένει. Αν σε κάτι έχει διαπρέψει είναι στη διαχείριση του εαυτού του. Στην αυτοσυντήρηση.

Τελευταία Νέα