Συνέβη προ εβδομάδων στις Βρυξέλλες και χάθηκε μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων, όπως τόσα και τόσα άλλα αυτόν τον καιρό. Εγινε στο περιθώριο της κρίσιμης τελευταίας συνόδου του Eurogroup, και συγκεκριμένα αφού είχε λήξει η συνεδρίαση που μας έκανε να κρατήσουμε την ανάσα μας για ώρες.

Πρωταγωνιστής, και σε αυτό που θα περιγράψω, το «ουάου» αγόρι Βαρουφάκης, που δίνει την τριακοστή όγδοη συνέντευξή του για εκείνη την ημέρα –αυτή η τελευταία σε πορτογαλικό κανάλι. Ο πορτογάλος συνάδελφος υποβάλλει τις ερωτήσεις του στον Βαρουφάκη, εκείνος δίνει τις as usual μεστές (λέμε τώρα) απαντήσεις του, πάντοτε με εκείνο το «και χάρη σου κάνω, ρε βλάχο, που σου δίνω συνέντευξη» ύφος, και κάποια στιγμή η συνέντευξη τελειώνει. Η κάμερα κατεβαίνει και ο Πορτογάλος έχει την έμπνευση να ρωτήσει, εκτός συνέντευξης πια, το «ουάου» αγόρι υπουργό Οικονομικών «πώς ήταν μέσα» (στη συνεδρίαση).

–Δράμα, του απαντάει ο δικός μας. Και αυτή η υπουργός σας, ρε παιδί μου, πιο Γερμανίδα και από τους Γερμανούς!

Φεύγει ο Βαρουφάκης, φεύγει και το συνεργείο, και μετά στο μοντάζ ανακαλύπτουν οι Πορτογάλοι ότι η ατάκα του λαλίστατου υπουργού μας έχει καταγραφεί, διότι η κάμερα ήταν ανοιχτή!

Φυσικά το μεταδίδουν, και ακόμη πιο φυσικά η υπουργός Οικονομικών Μαρία Λουίς Αλμπουκέρκ γίνεται έξαλλη. Ανεβαίνει στα κεραμίδια, κατά το κοινώς λεγόμενο. Εκτοτε λέει βεβαίως τα… καλύτερα για τον, και sex symbol, Γιάνη, και κάπως έτσι, παρατηρώ εγώ, το «ουάου» αγόρι απέκτησε άλλη μια «καλή φίλη» στο Eurogroup.

Θεός, δεν έχω τίποτε άλλο να πω!

Ευήκοον ους

Αναζητώντας – ακόμη –ποια η σκοπιμότητα της επίσκεψης στην Ελλάδα της υπουργού Εξωτερικών της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας donna Delcy Eloίna Gόmez Rodrίguez, έπεσα πάνω σε διπλωμάτη φίλο μου, ο οποίος με ενημέρωσε ότι η κυρία δεν βρέθηκε τυχαία εδώ. Οχι. Ηρθε για να αναζητήσει στη βάση της διεθνιστικής αλληλεγγύης (χα!) στήριξη της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όπου πραγματοποιήθηκε ευρεία συζήτηση για την πλούσια δημοκρατία που απολαμβάνουν οι Βενεζουελανοί.

Στόχος της, λέει, να αποτραπεί μια ομόφωνη καταδίκη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία πλην των άλλων μπορεί να οδηγήσει και σε κυρώσεις κατά της κυβέρνησης του συντρόφου, συναγωνιστή και διεθνιστή προέδρου της φίλης Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο.

Ενημερώνω το λαϊκό διεθνιστικό κίνημα της χώρας μας, το οποίο είμαι βέβαιος ότι τρώει νύχια από την αγωνία, ότι βρήκε τη στήριξη που απαιτούσε. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου, δημοσιογράφος κατά τα άλλα και ιδιοκτήτης site και διαδικτυακού τηλεοπτικού δικτύου, δήλωσε στο Ευρωκοινοβούλιο σε άπταιστα ελληνικά ότι για όλα όσα συμβαίνουν στη Βενεζουέλα φταίει η αντιπολίτευση της χώρας (!). Το καταπληκτικό με τον φίλο Στέλιο (α, ρε Στέλιο…) είναι ότι κάλεσε τους ευρωβουλευτές «να μην πιστεύουν τα μέσα ενημέρωσης» για όσα καταγράφουν για τη Βενεζουέλα!

Το ορθόν είναι να πιστεύουν όσα γράφει σχετικά το TVXS (το site Κούλογλου), υποθέτω.

Αθάνατο

Στο μεταξύ, διερευνώντας τα της επίσκεψης της donna Delcy κ.λπ., κ.λπ. στην Αθήνα, διαπίστωσα ότι το αθάνατο διεθνιστικό πνεύμα που διέκρινε πάντοτε τον ελληνικό λαό και γέμιζε ελπίδα τους αγωνιζόμενους λαούς του κόσμου είναι πάντα εδώ!

Στο πλαίσιο αυτό, υποθέτω ότι καίγεται ο καθείς εξ υμών να πληροφορηθεί ότι χθες πραγματοποιήθηκε σε αίθουσα της περιοχής της Πλατείας Συντάγματος (γιατί σε αίθουσα και όχι στην ίδια την πλατεία δεν το καταλαβαίνω) εκδήλωση για τα δύο χρόνια από την αποδημία του μεγάλου ηγέτη της παγκόσμιας επανάστασης Ούγκο Τσάβες.

Κατά την εκδήλωση η γνωστή μεξικανή τραγουδίστρια Marta Moreleon y Los del Sur αφύπνισε(!) με τα τραγούδια της το αγωνιστικό πνεύμα για την ειρήνη και την παγκόσμια ελπίδα (διαμαρτύρομαι. Μεξικανή; Χάθηκε μια Χάρις Αλεξίου, με ή χωρίς γάντια της καθαρίστριας;).

Συμμετείχαν επίσης καλλιτέχνες και προσωπικότητες που μέσα από την τέχνη εξέφρασαν, λέει, μηνύματα στήριξης για τον βενεζουελανικό λαό, ενώ πραγματοποιήθηκε η επίσημη παρουσίαση του «Κόκκινου Βιβλίου του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας» («Libro Rojo del Partido Socialista Unido de Venezuela»), μεταφρασμένου στα ελληνικά, το οποίο φυσικά θα σπεύσω, αύριο κιόλας, να αγοράσω!

Για την ιστορία και μόνο, αναφέρω ότι την εκδήλωση διοργάνωσαν σύντροφοι από το Ελληνικό Δίκτυο Αλληλεγγύης, o Σύνδεσμος Λατινοαμερικανών και Ισπανών στην Ελλάδα (ASCLAYE), η Ενωση Παλαιστινίων Εργαζομένων στην Ελλάδα,ο σύλλογος Al-Awda Δικαίωμα στην Επιστροφή Παλαιστινίων Προσφύγων, οι Hasta la Victoria Siempre, ο σύλλογος José Martί, η Αλληλεγγύη για Ολους, η ERT-OPEN και ο εκδοτικός οίκος Ταξιδευτής, με τη στήριξη της πρεσβείας της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελλάδα.

Κλείνω αυτή την μικρή παρουσίαση με το σύνθημα «Venceremos», το οποίο (φαντάζομαι ότι θα) ακούστηκε χθες και το οποίο πάει με όλα!

Η ΕΡΤ της Αρτας

Και ενώ αυτά τονίζουν τη φύσει και θέσει διεθνιστική μας αλληλεγγύη, υπάρχουν άλλα που ταράζουν τον ύπνο των μικροαστών, οι οποίοι περιμένουν πώς και πώς να τους επιβληθεί η «μικρή» αύξηση στο ανταποδοτικό χαράτσι της κρατικής ραδιοτηλεόρασης προκειμένου να απολαύσουν ξανά την αγαπημένη ΕΡΤ!

Τους ενημερώνω ότι η «μικρή αύξηση» είναι 1,50 ευρώ, και 3,50 που πληρώνουμε σήμερα, θα το στρογγυλέψουμε στα 5 ευρώ –ποσό αστείο αν συνυπολογιστεί ότι η επανασύσταση της ΕΡΤ συνιστά κατίσχυση των δημοκρατικών δυνάμεων έναντι των δυνάμεων του σκότους. Και, επιτέλους, όσοι διαμαρτύρονται ας καταλάβουν ότι η δημοκρατία είναι ακριβό σπορ, έτσι δεν λένε;

Φευ, όμως, το νομοσχέδιο που ήταν να κατατεθεί χθες δεν κατετέθη, διότι πολύ απλά δεν ήταν έτοιμο να κατατεθεί. Οι τριακόσιες επιτροπές που είχε συστήσει ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά για να φτιάξουν ένα νομοσχέδιο της προκοπής αποδείχθηκαν –όπως και πολλά άλλα –για τα μπάζα.

Το δυστύχημα είναι ότι ουδέν απέδωσαν και τα σούρτα φέρτα της συνομοταξίας των συνδικαλιστών στο γραφείο του υπουργού Νίκου «έχω το δικό μου καλάμι να καβαλάω» Παππά, στο Μέγαρο Μαξίμου. Χθεσινοβραδινή μου πληροφόρηση αναφέρει πως το νομοσχέδιο θα παρουσιαστεί το πολύ έως την προσεχή Τρίτη, που ο μήνας έχει 10.

Κρατώ μια επιφύλαξη. Με το σήμερα, με το αύριο, πέρασαν 50 ημέρες από τις εκλογές και νομοσχέδιο γιοκ, διότι ο υπουργός με το καλάμι την έπαθε όπως ο πρωτομάστορας του γεφυριού της Αρτας –ολημερίς το έχτιζε, το βράδυ (τού) γκρεμιζόταν!

Εξαπλώστε την αλλαγή

Στο μεταξύ, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος διότι βλέπω παντού μπροστά μου την αλλαγή μετά την κατάκτηση της εξουσίας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ας πούμε χθες, αργά το βράδυ, περνούσα από την Πλατεία Κουμουνδούρου, η οποία ήταν χάρμα ιδέσθαι. Παράνομος μετανάστης ούτε για δείγμα. Αστεγοι πουθενά. Αδεια η πλατεία και τα παγκάκια της από δύσοσμα τσαντίρια, στρώματα, χαρτόνια στα παγκάκια. Μήπως, λέω μήπως, ο ΣΥΡΙΖΑ να άνοιγε καναδυό παραρτήματα του κόμματος ακόμη λίγο προς τα πάνω, στην Ομόνοια ή πιο πέρα, στον Αγιο Παντελεήμονα, να δουν και άλλοι άνθρωποι αυτή τη θεαματική αλλαγή που επήλθε με το που ανέλαβαν την εξουσία οι αριστερές προοδευτικές δυνάμεις του τόπου;

Τελευταία Νέα