Αναζήτηση
Θα μεταφέρω τα γεγονότα όπως μου τα διηγήθηκε σοβαρή κυβερνητική πηγή χθες το απόγευμα, την ώρα που άλλοι απολάμβαναν τη σιέστα και άλλοι, όπως εγώ, είχαν λιώσει από την αγωνία για το με πόσες ψήφους θα αναδειχθεί γραμματέας το αγόρι με την τρέντι αλογοουρά Τάσος Κορωνάκης.
Πέμπτη στις 11 το βράδυ και με τον επίμονο βήχα να τον ταλαιπωρεί (ευτυχώς, μια γρίπη είναι, τίποτε σοβαρότερο), ο πρόεδρος Αλέξης κάλεσε στο γραφείο του τον κύριο Μιχάλη Απέσσο, πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Αντικείμενο της συνάντησης, η γνωμάτευση του ΝουΣουΚού για το αν υποχρεούται η κυβέρνηση να καταθέσει τη συμφωνία-γέφυρα (με το Μνημόνιο) στη Βουλή για συζήτηση και ψήφιση. Ο πρόεδρος Τσίπρας είχε ενημερωθεί νωρίτερα από τους δικούς του ότι ψηνόταν γνωμάτευση του ΝΣΚ, η οποία έλεγε λίγο – πολύ ότι η συμφωνία πρέπει να κατατεθεί.
–Γιατί «πρέπει», κύριε πρόεδρε; τον ρώτησε. Προσκρούει στο Σύνταγμα; Είναι παράνομο; Γιατί δεν πρόκειται για καινούργια σύμβαση.
Μου περιγράφουν τον κύριο Απέσσο (ιδού που ήρθε η ώρα να πάρει και αυτός το δικό του μερίδιο στη δημοσιότητα) να λέει στον πρόεδρο Αλέξη ότι ναι μεν αλλά, δεν είναι βέβαια αντισυνταγματικό ούτε παράνομο, αλλά να, έχει εγείρει αντιρρήσεις η αντιπολίτευση και κάτι τέτοια.
Η συζήτηση δεν κράτησε πολύ, ο Τσίπρας ήπιε την εικοστή δεύτερη πορτοκαλάδα του και ύστερα αποχώρησε για το σπίτι του. Παρασκευή πρωί η γνωμάτευση του ΝουΣουΚού έλεγε ότι η κυβέρνηση δεν έχει την υποχρέωση να καταθέσει τη συμφωνία-γέφυρα (με το Μνημόνιο, έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω) στη Βουλή για συζήτηση και ψήφιση.
Παράλληλα όμως γινόταν γνωστό ότι ο ΟΔΔΗΧ, η διοίκησή του συγκεκριμένα, είχε παραλείψει (σκοπίμως) να ενημερώσει την κυβέρνηση ότι η προθεσμία εντός της οποίας είχε το δικαίωμα να «διεκδικήσει» από τον ESM (τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Διάσωσης) τα 11,9 δισ. των ομολόγων του ΤΧΣ είχε παρέλθει από την προηγούμενη Δευτέρα άπρακτη και, άρα, τα ομόλογα παραμένουν οριστικά και αμετάκλητα στη διακράτηση του ΕSM και η κυβέρνηση θα τα χρησιμοποιήσει μόνο εφόσον χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Το αριστερό μου αγόρι, παρότι ταλαιπωρημένο από τη γρίπη, μου λένε ότι εξοργίστηκε ιδιαίτερα από όλα αυτά και το αμέσως επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας το έγραψαν οι πέριξ αυτού, που άρχισαν να διαρρέουν εδώ και εκεί ότι τους «υπονομεύει το βαθύ κράτος της Δεξιάς».
Και πως σε ρόλο αρχισυνωμότη είναι ένας ψηλός, αδύνατος με γυαλιά και με καταγωγή από την Πύλο Μεσσηνίας.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν αυτό θα μετουσιωθεί και σε συνθήματα του είδους «έξω το κράτος της Δεξιάς» ή «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Εκτιμώ όμως ότι κάτι οι ατάκες του προέδρου Αλέξη στην περιπετειώδη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, κάτι οι διαρροές που προανέφερα, θα επιταχύνουν τη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής για το πώς φτάσαμε στα Μνημόνια διότι, όπως μου είπε και ο άνθρωπός μου στο Μαξίμου, «αδερφέ, πρέπει και ο Σαμαράς να καταλάβει ότι δεν κυβερνάει πια».
Απορώ γιατί βιάζονται και δεν περιμένουν έως την Πέμπτη, οπότε συνέρχεται η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας –πιθανόν να τους λύσουν τα χέρια οι βουλευτές της ΝουΔού.
Στο μεταξύ, δεν βλέπω καθόλου λυμένα τα χέρια του προέδρου Αλέξη. Αυτό που όλοι φανταζόμασταν ότι θα συμβεί, συμβαίνει τώρα, και το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα γίνει όταν με το καλό φτάσει η ώρα να φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή το τρίτο Μνημόνιο –γιατί θα το φέρει, να μην έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία.
Στελέχη δύο με τα οποία συνομίλησα, μου έλεγαν ότι περίπου σκοτώθηκαν στην ΚΕ για τη συμφωνία-γέφυρα (με το Μνημόνιο), την οποία οι μισοί χαρακτήριζαν Μνημόνιο και οι άλλοι μισοί μεγάλη επιτυχία.
Εγω λέω να προσέξουμε ιδιαίτερα το σκορ της αναμέτρησης για τον νέο γραμματέα του κόμματος, όπου ο Τάσος Κορωνάκης με την τρέντι αλογοουρά υπερίσχυσε του συμπαθούς Αλέκου Καλύβη του Αριστερού Ρεύματος με 102-64. Η αντιπολίτευση Λαφαζάνη έδειξε τα δόντια της, τα έδειξε και μετά, στην ψήφιση της τροπολογίας που είχε καταθέσει, και τώρα το ραντεβού δόθηκε για την επόμενη ψηφοφορία. Πότε θα είναι; Θα δείξει.
Ρώτησα σχετικά άνθρωπο του προέδρου Αλέξη «αν φοβούνται τους λαφαζανικούς».
–Ο Λαφαζάνης δεν είναι το πρόβλημα, μου είπε. Αλλοι είναι.
Επέμεινα «ποιοι», αλλά δεν είχα απάντηση.
Στενοχωρήθηκα βαθύτατα. Δεν θα το κρύψω.
(Οχι γιατί δεν είχα απάντηση, αλλά γιατί δρουν πεμπτοφαλαγγίτες στους κόλπους της επανάστασης.)
Καθείς και τα δίκια του
Σε ό,τι με αφορά, βρέθηκα για επαγγελματικούς λόγους στην Κωνσταντινούπολη και, ευκαιρίας δοθείσης χθες, παρακολούθησα στο Πατριαρχείο την πατριαρχική λειτουργία για την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Ωραίες στιγμές, αλλά αν δεν ήταν και η Ντόρα να εκπροσωπήσει την ελληνική Βουλή, δεν θα υπήρχε έλληνας πολιτικός στη λειτουργία. Οπως μου είπαν αργότερα, η αντιπροσωπεία που έστελνε κάθε χρόνο η Βουλή έπεσε και αυτή θύμα των περικοπών λόγω της κρίσης –σε μια τέτοια αποστολή μετείχε ως βουλευτής και η dame Γιάννα προ 20ετίας και βάλε, όταν «θεία τύχη» λιποθύμησε (…) στα πόδια του κυρίου Θεόδωρου Αγγελόπουλου και οι φαρμακόγλωσσες έλεγαν αργότερα ότι κέρδισε στη συνέχεια το «τζακ ποτ» στο Τζόκερ. Ωρες ώρες και εγώ δεν έχω τον Θεό μου, αλλά τι να κάνω, εκεί που καθόμουν σε ένα από τα στασίδια του Αγίου Γεωργίου, μεγάλη η χάρη Του, μου ήρθε προ οφθαλμών η εικόνα της «αχ, χάνομαι» Γιάννας.
Επανέρχομαι για να ενημερώσω πάντα ενδιαφερόμενο ότι η Ντόρα βρισκόταν στην Πόλη για να μιλήσει σε εκδήλωση παρουσίασης του ελληνοτουρκικού επιχειρηματικού ομίλου Βόσπορος και όχι για να λάβει την ευχή του Πατριάρχη ενόψει της Πέμπτης. Γιόρταζε μάλιστα το Σάββατο –άρα, λογικό να τη ρωτήσω αν είχε και ΤΟ τηλεφώνημα για ευχές.
–Μπα όχι, μου είπε. Αν εννοείς από αυτόν που αντιλαμβάνομαι, σε ενημερώνω ότι μου έστειλε μια ευχετήρια κάρτα στο γραφείο μου, με έναν άνδρα της φρουράς του.
Λογικό εκ μέρους του Σαμαρά. Σου λέει, θα μου τα πει που θα μου τα πει την Πέμπτη και χοντρά («έχασες, έφυγες»), χρειάζεται να μιλήσουμε και στο τηλέφωνο;
Αναπόφευκτα, θα τον δικαιώσω.
