Η σκληρή πραγματικότητα της περασμένης χρονιάς δημιούργησε καινοφανείς προκλήσεις για τη Γερμανία και την εξωτερική πολιτική της. Η κρίση στην Ουκρανία βγήκε εκτός ελέγχου, με την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και την ακόλουθη στρατιωτική κλιμάκωση στην περιοχή του Ντονμπάς, στα ανατολικά, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τη μεταπολεμική ευρωπαϊκή τάξη.
Και παρότι τα μέτρα που συμφωνήθηκαν πρόσφατα στο Μινσκ προσφέρουν την ευκαιρία έναρξης μιας πολιτικής διαδικασίας, άλλες κρίσεις –για παράδειγμα, η επιδημία του Εμπολα στη Δυτική Αφρική και η προέλαση του Ισλαμικού Κράτους –έχουν γεννήσει νέες, επείγουσες προκλήσεις.
Είναι όμως σαφές ότι οι εταίροι μας προσδοκούν για το μέλλον μια πιο ενεργητική, ίσως και πιο σθεναρή γερμανική εξωτερική πολιτική. Οι προσδοκίες είναι υψηλές, ίσως υπερβολικά υψηλές κάποιες φορές. Εναπόκειται λοιπόν στον γερμανικό λαό να απαντήσει στις δύσκολες ερωτήσεις: Πού βρίσκονται τα συμφέροντά μας; Πόσο μακριά φτάνουν οι ευθύνες μας; Ποιο, με δυο λόγια, είναι το DNA της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής;
Τώρα όμως πρέπει να αντιμετωπίσουμε τρεις κρίσιμες προκλήσεις: τη διαχείριση κρίσεων, τη μεταβαλλόμενη παγκόσμια τάξη και τη θέση μας εντός της Ευρώπης.
Θέλουμε να δρούμε πιο γρήγορα, πιο αποφασιστικά και πιο ουσιαστικά. Θα εξετάσουμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε καλύτερα τον ΟΗΕ στη διασφάλιση και στην οικοδόμηση της ειρήνης. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε, με αυτοσυγκράτηση και σύνεση –όχι με ένα αντανακλαστικό «nein» –το δύσκολο ερώτημα κατά πόσον είναι απαραίτητα τα στρατιωτικά μέσα για τη διασφάλιση πολιτικών λύσεων.
Δεν γνωρίζουμε πού και πότε θα ξεσπάσει η επόμενη κρίση, γνωρίζουμε όμως ότι θα ξεσπάσει και ότι πρέπει να είμαστε τότε καλύτερα προετοιμασμένοι.
Αυτό σημαίνει προσαρμογή στις μακροχρόνιες αλλαγές που επιτελούνται στις παραμέτρους της υφιστάμενης τάξης –αλλαγές τις οποίες έχει φέρει, πάνω από όλα, η ταχεία άνοδος της Κίνας.
Για τη Γερμανία, όλοι αυτοί οι στόχοι πρέπει να επιδιωχθούν εντός του πλαισίου μιας ισχυρής και ολοκληρωμένης Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην οποία αναλαμβάνουμε τις ηγετικές μας ευθύνες για παγκόσμια ειρήνη και ευημερία. Η Γερμανία έχει πολλά να προσφέρει στον κόσμο και θα το κάνουμε με αυτοπεποίθηση και ταπεινότητα.
Ο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ είναι ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας
Η ΕΕ πρέπει να επωφελείται της γερμανικής ισχύος
Η Ευρώπη παραμένει το θεμέλιο της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής. Και εδώ, όμως, νέες προκλήσεις απαιτούν νέες απαντήσεις.
Πάνω από όλα, πρέπει να αποτρέψουμε ένα στρατηγικό δίλημμα που θα υποχρέωνε τη Γερμανία να αποφασίσει ανάμεσα στην ανταγωνιστικότητά της σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Η Ευρώπη πρέπει να επωφελείται της γερμανικής ισχύος, ακριβώς όπως επωφελούμαστε εμείς της ευρωπαϊκής ισχύος. Ως η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, πρέπει να επενδύσουμε στην ολοκλήρωση. Αυτή είναι η πηγή της δύναμής μας.