Εχουμε πόλεμο; Αν πάρουμε τοις μετρητοίς τον Μανώλη Γλέζο, ο οποίος, μεταξύ άλλων, είπε ότι «ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός» και ότι «λύση είναι μόνο η λευτεριά», είμαστε υπόδουλοι του δυτικού κόσμου ο οποίος, με επικεφαλής τη Γερμανία, εξανδραποδίζει τον λαό μας. Αν, επίσης, πάρουμε τοις μετρητοίς τον Μίκη Θεοδωράκη, ο ελληνικός λαός που είναι υποχρεωμένος «να ζει πάνω στο πετσί του τις προσβολές των Φράγκων» πρέπει, επιτέλους, να πει το περήφανο «όχι» στον κ. Σόιμπλε.

Και ο κ. Γλέζος και ο κ. Θεοδωράκης είναι προσωπικότητες της Αριστεράς που, τα χρόνια της ήττας, αντιμετώπισαν διώξεις, αλλά τα χρόνια της δημοκρατίας λατρεύτηκαν και τιμήθηκαν –ο κ. Θεοδωράκης, μάλιστα, διετέλεσε και υπουργός στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι κατά καιρούς ιδεολογικές μετατοπίσεις τους, πάντως, είναι συνεπείς, επειδή στον πυρήνα της ιδεολογίας και των δύο είναι το ιδεολόγημα της Ρωμιοσύνης.

Είναι ένα ιδεολόγημα που συνδυάζει ιστορικά, εθνικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά του ελληνισμού και της ορθοδοξίας. Δίνει έμφαση, δηλαδή, στην αναλλοίωτη ελληνική-εθνική ταυτότητα, που ορθώνεται μέσα σε έναν κόσμο υποτίθεται εχθρικό ως κάτι ιδιαιτέρως μοναδικό, ως κάτι εξαιρετικό. Ποιοι το απειλούν; Πρωτίστως η «παπική τιάρα» του βυζαντινού Μεγάλου Δουκός Λουκά Νοταρά, οι Δυτικοί που θέλουν να μας υποδουλώσουν, να μας πάρουν γλώσσα, θρησκεία, ταυτότητα, «να μας κάνουν κιμά», που έλεγε και ο μακαριστός Χριστόδουλος. Ο «πόλεμος» των κ.κ. Γλέζου και Θεοδωράκη έχει τα ίδια επιχειρήματα με τον «πόλεμο» των ταυτοτήτων.

Αλλά ασφαλώς δεν έχουμε πόλεμο. Εχουμε ειρήνη, και στο πλαίσιό της υπάρχουμε και εξελισσόμαστε διαρκώς, έχοντας επιλέξει να ανήκουμε στην Ευρώπη –κάτι που φαίνεται ότι μετέφρασε ορθά ο ευρωπαϊκός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ. Οι παραδόσεις τής όντως ευρωπαϊκής Αριστεράς –κυρίως οι αντιλήψεις για την ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία, τις ιδέες της προόδου και τον πολιτικό ρεαλισμό.