Αναζήτηση
Μέρες Σαρακοστής είναι χρήσιμο να διευκρινιστεί ότι το κρέας παραμένει κρέας και ότι δύσκολα μπορεί να βαφτιστεί ψάρι.
Ως εκ τούτου, θα πρέπει να διευκρινιστεί επίσης ότι την περασμένη Παρασκευή η ελληνική κυβέρνηση βρέθηκε αντιμέτωπη στις Βρυξέλλες με έναν σκληρό εκβιασμό. Δεν υπήρχαν περιθώρια να μην υποχωρήσει.
Μη σπεύσει κανείς να ρίξει το ανάθεμα.
Τι άλλο μπορούσε να κάνει ένας Πρωθυπουργός όταν τον απειλούν ότι μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα θα κλείσουν οι τράπεζες;
Τι να απαντήσει στον πρόεδρο του Eurogroup όταν εκείνος του λέει ρητά «ή αυτό ή τέλος»;
Ποιός πολιτικός με στοιχειώδη αίσθηση ευθύνης μπορεί να επιλέξει το «τέλος» όσο βαρύ κι αν είναι το «αυτό»;
Από εκεί και πέρα, στον εκβιασμό προστέθηκε (δυστυχώς) η δυσανεξία.
Δεν νομίζω άλλη φορά υπουργοί ευρωπαϊκών χωρών να αρνήθηκαν να κάτσουν σε τραπέζι συνεδρίασης με τον έλληνα ομόλογό τους αν αυτός δεν αποδεχόταν προηγουμένως τις απαιτήσεις τους.
Και είμαι βέβαιος πως ποτέ άλλοτε στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν έχει ζητηθεί επισήμως από κυβέρνηση να πάρει «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης» –να αποδείξει, δηλαδή, εμπράκτως στους εταίρους της ότι δεν είναι ασυνεπής και αναξιόπιστη!
Ενδεχομένως δεν είναι η στιγμή να αναζητήσει κανείς αιτίες και ευθύνες για τη συγκεκριμένη εξέλιξη.
Διότι τα δύσκολα είναι εκείνα που έρχονται κι είναι πραγματικά πολύ δύσκολα.
Αφενός επειδή η κυβέρνηση με τη συμφωνία της Παρασκευής επέστρεψε στον δρόμο που βαδίζαμε πριν από τις εκλογές με πιεστικά χρονοδιαγράμματα, δεσμεύσεις και διαδικασίες. Τρέχουμε, λοιπόν.
Αφετέρου επειδή αυτή τη συμφωνία θα πρέπει να τη διαχειριστεί με τη μεγαλύτερη δυνατή σύνεση και αποτελεσματικότητα τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας. Και μάλιστα άμεσα διότι τελειώνουν και ο χρόνος και το χρήμα.
Δεν αμφιβάλλω ότι θα είναι μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας.
Θα πρέπει να απεγκλωβιστεί από τη ρητορική της με το μικρότερο δυνατό κόστος και ταυτοχρόνως να επουλώσει τις πληγές στις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ενωση που προκλήθηκαν είτε από τους προεκλογικούς φανφαρονισμούς είτε από τη μετεκλογική φιγούρα.
Με άλλα λόγια, η νέα κυβερνητική πλειοψηφία θα πρέπει να υποστηρίξει αύριο πολλά από εκείνα με τα οποία διαφωνούσε χθες, να αποδεχθεί τις ρυθμίσεις και τους ελέγχους που απέρριπτε, να πάρει δημοσιονομικά μέτρα, να καλύψει χρηματοδοτικά κενά και όλα αυτά μέσα σε πολύ στενά χρονικά περιθώρια –το πολύ έως τον Απρίλιο.
Αν το καταφέρει, θα έχει κερδίσει τη μάχη της διάρκειας.
Αν δεν το πετύχει, τότε τα πράγματα θα τρέξουν ακόμη γρηγορότερα.
