Σήμερα ο μήνας έχει 11 και κάθε καλός Ελληνας πριν πάει στη δουλειά του (στο καφενείο, στο χωράφι, στο σχολείο, όπου τέλος πάντων έχει υποχρέωση να πάει, αυτή την άσχημη και γκρίζα Τετάρτη) καλόν είναι να περάσει από καμιά εκκλησία να ανάψει ένα κερί στη Χάρη Της, να πάνε όλα καλά στο Eurogroup. Οχι πως είμαι ιδιαίτερα θρήσκος παρότι παπα… Χρήστος, αλλά επειδή ποτέ δεν ξέρεις, κάνε εσύ αυτό που πρέπει, και βλέπουμε.

Σήμερα λοιπόν ο μήνας έχει 11, αύριο που είναι της Συνόδου Κορυφής (άλλη μεγάλη γιορτή αυτή) ο μήνας έχει 12, και μεθαύριο (φτου φτου) που είναι Παρασκευή ο μήνας έχει 13! Το απόλυτο της γρουσουζιάς.

Πολλοί εξ υμών και ημών θα αποκηρύξουν τη σχετική αναφορά, ότι τάχα μου και δήθεν αυτές είναι προλήψεις, και οι προλήψεις είναι αποδεικτικό υπανάπτυξης και χαμηλού πνευματικού επιπέδου, αλλά δεν θα συμφωνήσω, όχι!

Ξέρω ανθρώπους από όλες τις κοινωνικές τάξεις που τρέμουν στην ιδέα ότι μεθαύριο είναι Παρασκευή και 13, και κάνουν τα απολύτως απαραίτητα, και τίποτε περισσότερο από αυτά, διότι ακριβώς φοβούνται ότι στο κάτι παραπάνω το πράγμα θα στραβώσει και θα στραβώσει άσχημα.

Υπό την έννοια αυτή δεν μπορώ να κακοχαρακτηρίσω κανέναν από τους εμπλεκομένους στο θέμα «εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας» για την απόφασή τους να αναβάλουν την προγραμματισμένη για την Παρασκευή εκλογή του νέου Προέδρου!!!

Μη γελάσει κανείς, θα είμαι αυστηρός. Αλλά η πληροφορία είναι τόσο καλά διασταυρωμένη που ειλικρινά έμεινα και εγώ ενεός (παγωτό, κάγκελο, άγαλμα στην καθομιλουμένη) πληροφορούμενος ότι ένας (ποιος, ποιος;) εκ των εμπλεκομένων στην εκλογή Προέδρου ζήτησε, πολύ σοβαρά, και τελικά το πέτυχε, να μετατεθεί για την επόμενη εβδομάδα σε ακίνδυνη ημερομηνία (Δευτέρα 16 ή Τρίτη 17) η προεδρική εκλογή, ακριβώς διότι «δεν μπορεί, δεν γίνεται ρε παιδιά να εκλεγεί Πρόεδρος τέτοια γρουσούζικη ημέρα όπως η 13η Φεβρουαρίου».

Δεν θα σταθώ επίσης καθόλου στο γεγονός ότι δεν φτάνει κάποιος που είναι τόσο βαριά προληπτικός να επιβάλλει τη θέλησή τους σε άλλους που λογικά δεν είναι, θα πω μόνο ότι αυτή η μικρή, και για τόσο αστεία αιτία, καθυστέρηση μπορεί να αλλάξει άρδην την κατάσταση σε ό,τι αφορά το πρόσωπο που θα προταθεί για το αξίωμα του Προέδρου.

Διότι μπορεί να θεωρείται «τελειωμένη υπόθεση» η εκλογή του ευσταλούς, όπως έχω ξαναπεί, ως ευζώνου της ανακτορικής φρουράς Δημήτρη Αβραμόπουλου, αλλά κάτι «κραυγές και ψίθυροι» που ακούγονται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ενδέχεται να ανατρέψουν την κατάσταση, οπότε εκεί να δεις τι γρουσούζικη ήταν η Παρασκευή και 13!

Λογική

Το βλακώδες επιχείρημα που προβάλλεται από «πούρους» συριζαίους για να μην προταθεί ο Δ. Αβραμόπουλος είναι –μου είπε σοβαρή κυβερνητική πηγή –ότι μετείχε της κυβέρνησης Παπαδήμου που ψήφισε μνημονιακούς νόμους, και αργότερα μετείχε των κυβερνήσεων Σαμαρά. Θα υπενθυμίσω ότι και η Θεοδώρα Τζάκρη ψήφισε Μνημόνια, ήταν και υπουργός, αλλά δεν είδα να γίνεται και ιδιαίτερο θέμα.

Και θα προσθέσω –μετά λόγου γνώσεως –απευθυνόμενος προς όλους αυτούς, ότι το θέμα «Αβραμόπουλος για Πρόεδρος» είχε συμφωνηθεί μεταξύ του προέδρου Αλέξη και του προέδρου Πάνου (Καμμένου) κατά την επομένη των εκλογών, στη συνάντηση που είχαν στην Κουμουνδούρου.

Επίσης ότι απόψε, κατά τη μετάβαση του προέδρου Αλέξη στις Βρυξέλλες, ενδέχεται να υπάρξει συνάντηση με τον Αβραμόπουλο για να κλείσουν διάφορα τυπικά ζητήματα.

«Μια πόρτα από το γραφείο του Γιούνκερ είναι το γραφείο του Αβραμόπουλου» μου υπενθύμισε σχετικά κυβερνητικός παράγων.

Η γωνιά της γνώσης

Θα κλείσω το σχετικό θέμα ανταποκρινόμενος, ως οφείλω, στον παιδευτικό χαρακτήρα της στήλης που μου επιβάλλει να καταγράψω δυο-τρία πράγματα για την γκαντεμιά που συνεπάγεται η Παρασκευή και 13. Κατά τη Wikipedia λοιπόν, οποιαδήποτεΠαρασκευήσυμπίπτει με τις 13 ενός μήνα θεωρείται κακότυχη στις αγγλοσαξονικές, γαλλικές, γερμανικές και πορτογαλικές περιοχές του κόσμου. Παρόμοιες δεισιδαιμονίες υπάρχουν και σε άλλες παραδόσεις: στην Ελλάδα και τηνΙσπανία, για παράδειγμα, τον ρόλο αυτόν έχει η Τρίτη και 13. Ο φόβος της Παρασκευής και 13 ονομάζεται στααγγλικά paraskavedekatriaphobia(μία λέξη που προέρχεται από τιςελληνικέςλέξειςΠαρασκευή, δεκατρείςκαιφοβία) και είναι ειδική μορφή τηςτρισκαιδεκαφοβίας η οποία προέκυψε από το ότι ο αριθμός 13 θεωρούνταν στα βάθη των αιώνων γενικά ως φέρων κακή τύχη. Την ίδια εικόνα είχε και ηΠαρασκευή, αν και δεν υπήρχε κάποια σχέση μεταξύ των δύο. Η πρώτη αναφορά σε μία «Παρασκευή και 13» έγινε μάλλον στις αρχές του 19ου αιώνα.

Πέρα από τις γραπτές αναφορές, πάντως, πολλές δημοφιλείς ιστορίες υπάρχουν σχετικά με την προέλευση της δεισιδαιμονίας: όπως ότι στον Μυστικό Δείπνο ο Ιούδας ήταν ο 13ος καλεσμένος, ενώ η Σταύρωση τουΙησού έγινε ημέραΠαρασκευή. Ή ότι ηΕύα προσέφερε το μήλο στονΑδάμημέραΠαρασκευή, και εκείνος το έφαγε αμέσως, διότι σιγά μην περίμενε να πάει Σάββατο για να το δοκιμάσει!

Αυτά.

Ετσι αυθόρμητα

Σήμερα, όπως προείπα, είναι Τετάρτη, ο μήνας έχει 11, στις Βρυξέλλες το «ουάου» αγόρι Βαρουφάκης δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα (να πείσει ότι το «πρόγραμμα-γέφυρα» δεν είναι δα και τίποτε το εξωφρενικό: ένα ντεμέκ Μνημόνιο είναι) και εγώ θα κατέβω Σύνταγμα. Με έχει συνεπάρει ο αυθορμητισμός των συντρόφων, συναγωνιστών και φίλων, που θέλουν να ξαναμαζευτούμε Σύνταγμα για να υποστηρίξουμε τα δίκαια ελληνικά αιτήματα.

Το αποψινό event, επίσης αυθόρμητα, έχει ονομαστεί «ανάσα αξιοπρέπειας» από τους αυθόρμητους οργανωτές, που όλως τυχαίως είχαν αυτή την ωραία πρωτοβουλία. Να φανταστείς ότι εντελώς αυθόρμητα επίσης μια συγκέντρωση που είχαν οργανώσει για απόψε (και αμφιταλαντευόμουν να παραστώ) κάτι πικραμένοι της ΠΟΣΠΕΡΤ μπροστά στην ΕΡΤ με αίτημα «να ανοίξει τώρα η ΕΡΤ» που δεν ανοίγει, μεταφέρθηκε και αυτή στο Σύνταγμα, δεδομένου ότι οι αυθόρμητοι οργανωτές ψιθύρισαν κάτι (σχετικά) φωνήεντα στους αυθόρμητους ΠΟΣΠΕΡΤίτες. Μαγεία. Τέλεια θα περάσουμε, και απόψε.

(Φυσικά δεν θέλω με τίποτε να είμαι στη θέση του Ντεϊσελμπλούμ, της Λαγκάρντ και των άλλων –θα τους συντρίψει η ελληνική ψυχή, ρε!)

Κρατάτε με, πέφτω

Είμαι πάντως λίγο ανήσυχος από χθες. Πληροφορίες από την Ισπανία συναφείς με την είδηση ότι οι Αρχές διεξάγουν έρευνες για φοροδιαφυγή κατά του συντρόφου Ιγκλέσιας των Podemos (πράγμα που δεν το πιστεύω, αλίμονο ο σύντροφος, τέτοιο πράγμα) αναφέρουν κάτι περίεργα περί χρηματοδότησής του με κεφάλαια από τη Βενεζουέλα. Θέλω να πιστεύω ότι είναι μαύρη προπαγάνδα, το λιγότερο. Εδώ οι άνθρωποι δεν έχουν χαρτί υγείας για τις ανάγκες τους, θα διαθέτουν κεφάλαια να χρηματοδοτούν κόμματα στο εξωτερικό και δη στην Ευρώπη; Πέφτω από τα σύννεφα. Και θα πέσω ακόμη περισσότερο, αν υποψιαστώ ότι δεν έχει περιοριστεί η χρηματοδότηση μόνο στην Ισπανία.

Τελευταία Νέα