Αναζήτηση
Τι μπορεί να περιμένει ένας φιλελεύθερος (ένας πραγματικός φιλελεύθερος, όχι συντηρητικός ψευδο-φιλελεύθερος) από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Αρχίζω από τα εύκολα και καταλήγω στα δύσκολα:
(α) Περιορισμός της αστυνομικής βίας. Ορισμένες συμπεριφορές είναι δύσκολο να αλλάξουν, ειδικά εναντίον των μεταναστών και άλλων ευάλωτων ομάδων. Ελπίζω τουλάχιστον να μην ξανακουστεί για την Ελλάδα η λέξη «βασανιστήρια».
(β) Τα τελευταία χρόνια είχαμε μια υποβάθμιση στην προστασία της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης και θλιβερές, για το κράτος δικαίου, δικαστικές αποφάσεις (βλ. υπόθεση Παστίτσιου). Η ελευθερία του Τύπου περιορίζεται εκ των πραγμάτων από τις τεράστιες αποζημιώσεις και το ασφυκτικό αποτρεπτικό θεσμικό πλαίσιο. Ομως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε τα αντίπαλα μέσα ενημέρωσης ο ΣΥΡΙΖΑ δεν με κάνει ιδιαίτερα αισιόδοξο. Ελπίζω ότι σε κάποιους τομείς, τουλάχιστον, τα πράγματα θα βελτιωθούν. Αλλά φοβάμαι ότι αυτό δεν θα ισχύσει και για την ακαδημαϊκή ελευθερία. Αρκετοί πανεπιστημιακοί θα αισθάνονται περισσότερο απροστάτευτοι στον χώρο εργασίας τους.
(γ) Ενα από τα πρώτα νομοσχέδια πρέπει να είναι αυτό που θα ρυθμίζει τη συμβίωση των ομόφυλων ζευγαριών. Ας λήξει επιτέλους αυτή η ντροπή για τη χώρα μας. Σύντομα να ακολουθήσει και η πλήρης αναγνώριση του πολιτικού γάμου. Προσθέτω εδώ ως προβλήματα προς αντιμετώπιση τις σεξιστικές συμπεριφορές στη δημόσια διοίκηση και στην εκπαίδευση και την άγνοια/αδιαφορία του κράτους για όλες τις διακρίσεις εναντίον των ΛΟΑΤ.
(δ) Η μεταχείριση των μεταναστών θα βελτιωθεί αλλά δεν αρκεί αυτό. Οι διαδικασίες απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας από τα κορίτσια και τα αγόρια που έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα και χορήγησης πολιτικού ασύλου σε όσες/ους το δικαιούνται πρέπει να είναι ταχύτατες. Να τελειώνουμε και με την ντροπή των στρατοπέδων κράτησης και του τείχους στον Εβρο.
(ε) Η προστασία των μειονοτήτων αποτελεί προνομιακό χώρο για την ανανεωτική Αριστερά. Από τους αντιρρησίες συνείδησης μέχρι τη μειονότητα στη Θράκη έχουν να γίνουν πάρα πολλά. Ελπίζω να δούμε σύντομα να αναγνωρίζεται το ατομικό δικαίωμα εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού.
(στ) Και φθάνουμε στο δυσκολότερο. Ο πολιτικός όρκος ήταν μια καλή αρχή. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η κυβέρνηση θα ξεκινήσει (μακάρι και να ολοκληρώσει) τον απόλυτο διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας.
Ο Αριστείδης Χατζής είναι αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
