Μία εβδομάδα μετά την ήττα του στις εκλογές ο Αντώνης Σαμαράς θα πρέπει να ετοιμάζει την αυτοκριτική του. Τα λάθη του ήταν οφθαλμοφανή, ιδίως μετά τις τελευταίες ευρωεκλογές. Η επιλογή του να βγάλει στο προσκήνιο τους εκπροσώπους της λαϊκιστικής Δεξιάς, τους αντιμνημονιακούς ευκαιρίας, ήταν πανωλεθρία και στην ουσία προετοίμασε τις συνθήκες ασφυξίας της χώρας που κληρονομεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Οι επιλογές Σαμαρά φέρνουν τη χώρα καθημαγμένη: το πρόγραμμα στήριξης λήγει τέλη Φεβρουαρίου, οι αγορές απέσυραν την εμπιστοσύνη τους, τα έσοδα εκτροχιάστηκαν. Η ζαριά του πρώην πρωθυπουργού να επισπεύσει τη διαδικασία εκλογής Προέδρου επέσπευσε την αβεβαιότητα. Η προεκλογική στρατηγική του, η προσπάθεια προσέλκυσης της Ακροδεξιάς, εκτός του ότι αποδείχθηκε ατελέσφορη, αλλοίωσε πιο πολύ την ιδεολογική φυσιογνωμία της μεγάλης συντηρητικής παράταξης.

Η αλλοίωση αυτή είχε αρχίσει από το 2010, από την εποχή της χρεοκοπίας, όταν στο όνομα του αντιμνημονίου ευνοήθηκε ο αντιευρωπαϊσμός στους κόλπους του κατεξοχήν ευρωπαϊκού ελληνικού κόμματος. Η διαφυγή ψηφοφόρων προς την Ακροδεξιά τότε συντελέστηκε –και ο Αντώνης Σαμαράς έχει ακέραιη γι’ αυτό την ευθύνη.

Παρά τα λάθη του, ωστόσο, και ανεξάρτητα από την αυτοκριτική, ο Αντώνης Σαμαράς δεν φαίνεται να παραδίδει τη σκυτάλη. Θα προσπαθήσει να ανακαινίσει τον εθνοκεντρισμό του. Το κόμμα, αποστερημένο τα τελευταία χρόνια από ιδεολογικές τάσεις, δεν έχει ισχυρή και οργανωμένη εσωτερική αντιπολίτευση που να εκφράζει το φιλελεύθερο Κέντρο. Υπάρχουν προσωπικότητες, όμως, που μπορούν να εκφράσουν αυτή την ταυτότητα. Και αν δεν σπεύσουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, η περαιτέρω συρρίκνωση θα είναι νομοτέλεια.

Η συγκυρία είναι πολύ δύσκολη για να συνεχίσει η χώρα χωρίς ένα μεγάλο, αξιόπιστο, ευρωπαϊστικό συντηρητικό κόμμα. Μια τέτοια ΝΔ χρειάζεται άλλη ιδεολογική κατεύθυνση και νέο, άφθαρτο ηγέτη.

Τελευταία Νέα