Σύμφωνα με τον Βαρουφάκη, ο Ντεϊσελμπλούμ του ψιθύρισε φεύγοντας «μόλις σκότωσες την τρόικα».

Σύμφωνα με τον Ντεϊσελμπλούμ, του είπε απλώς «έκανες μεγάλο λάθος».

Ευχόμαστε όλοι να έχει δίκιο ο Βαρουφάκης.

Διότι, αν δεν έχει δίκιο, αυτό σημαίνει ότι ο υπουργός Οικονομικών κατέφυγε σε ένα αχρείαστο ψέμα ενώ ο άλλος όντως του είπε «έκανες μεγάλο λάθος».

Το θέμα είναι ότι μάλλον οδηγούμαστε στο χειρότερο σενάριο: η διαπραγμάτευση εξελίσσεται σε αναμέτρηση.

Γιατί είναι το χειρότερο; Επειδή η διαπραγμάτευση οδηγεί πάντα σε κάποιο αποτέλεσμα, περισσότερο θετικό ή αρνητικό. Η αναμέτρηση αντιθέτως έχει νικητές και ηττημένους.

Νικητές βεβαίως μπορεί να αναδειχθούν οι «τροϊκανοκτόνοι». Μπορεί όμως και όχι.

Και τότε το «λάθος» θα κοστίσει ακριβά στους υπολοίπους.

Προφανώς ουδείς έχει αντίρρηση να διαπραγματευτεί σκληρά η κυβέρνηση. Να διαπραγματευτεί πιο σκληρά κι από τον Μπρους Γουίλις. Γι’ αυτό εξελέγη άλλωστε.

Αν όμως η διαπραγμάτευση εξελιχθεί σε σύγκρουση, αλλάζει το έργο. Ο νικητής δεν θα πάρει αιχμαλώτους.

Το επιχείρημα των ημετέρων είναι ότι ο ελληνικός λαός επέλεξε έναν «άλλο δρόμο». «Δεν έχω το δικαίωμα να αγνοήσω την ετυμηγορία του ελληνικού λαού» είπε ο Πρωθυπουργός στον Ντεϊσελμπλούμ.

Καμία αντίρρηση. Μόνο που στην Ευρωπαϊκή Ενωση οι συμφωνίες και οι δεσμεύσεις είναι μεταξύ πολλών. Δεν γίνεται να αλλάξουν ή να καταργηθούν μονομερώς από κανέναν –ό,τι κι αν φρονεί ο λαός του.

Κι αυτό αποτελεί βασικό αξίωμα του ευρωπαϊκού πλαισίου. «Δεν μπορεί το 36% του 1,9% της ευρωζώνης να επιβάλει την πολιτική του στην Ευρώπη» προειδοποίησε τους δικούς μας ο Σουλτς.

Συνεπώς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύο διαμετρικά αντίθετες θεωρήσεις. Το γνωρίζαμε προεκλογικά, το επιβεβαιώνουμε μετεκλογικά, δεν είναι εύκολο να συγκεραστούν.

Απλώς έφτασε η στιγμή της αλήθειας που δεν σηκώνει πλέον ψευδαισθήσεις, ακροβασίες ή υπεκφυγές.

Το ευρωπαϊκό σύστημα έχει τις διαδικασίες του, τους κανόνες τους, τους συσχετισμούς του και προφανώς δεν περίμενε μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ για να αλλάξει.

Αυτά ακριβώς αμφισβητεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υποστηρίζει εδώ και καιρό ότι μια εκλογή στην Ελλάδα (αύριο στη Λιθουανία, μεθαύριο στη Σλοβακία) μπορεί από μόνη της να διαμορφώσει νέες καταστάσεις και νέα δεδομένα. Να μηδενίσει το κοντέρ.

Ως εκ τούτου το ευρωπαϊκό σύστημα αμφισβητείται στον πυρήνα της λογικής του. Αυτήν τη λογική είναι υποχρεωμένο να υπερασπιστεί.

Υποθέτω πάντως ότι σε μια αναμέτρηση με νικητές και ητημένους δύσκολα θα αποδεχτεί αμαχητί τον ρόλο του ηττημένου.

Κι επειδή τα πράγματα θα τρέξουν πλέον γρήγορα, δεν θα αργήσουμε να καταλάβουμε τι πραγματικά είπε ο Ντεϊσελμπλούμ στον Βαρουφάκη!