Στο τελευταίο πλάνο της ταινίας «Βαλκανιζατέr» του Σωτήρη Γκορίτσα, οι ήρωες, χαρακτηριστικοί Ελληνάρες που πλούτισαν χάρη στην Ευρώπη και στο δαιμόνιο της φυλής, βρίσκονται έξω από τράπεζα στην Ελβετία να καταθέσουν τα κέρδη. Εχουν παρκάρει παράνομα οπότε επεμβαίνει ο τροχονόμος. Τότε ο Ελληνας κάνει στον αστυνομικό τη γνωστή χειρονομία, που διεκδικεί ανοχή: «Μισό λεπτό».

Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός ήταν η αδιαπραγμάτευτη ιδεολογική σταθερά της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Εκμεταλλευόμενος το κλίμα υπέρ της χώρας μας εξαιτίας της δικτατορίας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προσέδεσε την Ελλάδα στην κοινή ευρωπαϊκή πορεία. Η φράση του «ανήκομεν εις την Δύσιν» έδωσε το στίγμα των εθνικών στόχων. Και προσέδεσε τη χώρα σε μια πολύ ενδιαφέρουσα περιπέτεια, χάρη στην οποία εγκαταλείψαμε τη μιζέρια της Ψωροκώσταινας, παρακολουθήσαμε με ασφάλεια και σιγουριά την κατάρρευση του κομμουνισμού και στα δύσκολα (επέτειος Ιμίων γαρ) αποφύγαμε σύρραξη με την Τουρκία.

Η καταστατική εκείνη θέση είχε αμφισβητηθεί αμέσως, από τo 1974, στο όνομα του αντιιμπεριαλισμού. Θυμηθείτε τα συνθήματα: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Οχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων» κ.λπ. Τα φώναζε όλη η αριστερή αντιπολίτευση (το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου διεκδικούσε αριστερή ταυτότητα) και μόνο ένα μικρό κόμμα της Αριστεράς είχε αντίθετη άποψη, το επηρεασμένο από τον ευρωκομμουνισμό, ισχυρό ιδεολογικό ρεύμα της εποχής, ΚΚΕ εσωτερικού.

Τα επόμενα χρόνια, η ελληνική κοινή γνώμη συμβιβάστηκε με την ιδέα της Ευρώπης. Ακόμα και αν δεν το παραδεχθήκαμε ολοψύχως, ήμασταν κάτι περισσότερο από κοινωνοί ενός ευδαιμονισμού που έφεραν τα πακέτα Ντελόρ, τα ΜΟΠ, τα ΕΣΠΑ. Αποκτήσαμε αυτοπεποίθηση. Αλλά πιστεύουμε ότι δικαιούμαστε να συμπεριφερόμαστε, ακόμα και με την πλάτη στον τοίχο, όπως οι Ελληνάρες του «Βαλκανιζατέr». Ως περιούσιοι, ξεχωριστοί, αλογόμυγες της ευρωπαϊκής κανονικότητας.

Ε, κάποια στιγμή δεν θα αγριέψει ο τροχονόμος;

Τελευταία Νέα