Ο Μέσι είναι παιχταράς. Αν όμως τον βάλεις να παίξει μπάσκετ θα τον καταστρέψεις. Στη θέση του θαυματουργού Αργεντινού βάλτε την ελληνική οικονομία. Και στη θέση του μπάσκετ, τους κανόνες μιας νομισματικής ένωσης προορισμένης να εξυπηρετεί τα γερμανικά συμφέροντα. Η πατρότητα της αλληγορίας ανήκει στον Νίκο Κοτζιά. Λίγες ώρες μετά την εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, στο πατάρι κεντρικού βιβλιοπωλείου, ο καθηγητής εξηγούσε με αυτόν τον τρόπο γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να παίξει μπάλα στο παρκέ της ευρωζώνης. Γιατί είναι όμηρος της γερμανικής ηγεμονίας.

Ο Κοτζιάς δεν είναι νέος στο υπουργείο Εξωτερικών. Είχε εργαστεί εκεί επί χρόνια ως εμπειρογνώμονας και σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου. Είχε, λένε, τη φιλοδοξία να αναλάβει το πόστο και επί Παπανδρέου, από τον οποίο αποστασιοποιήθηκε, όταν ο τελευταίος επέλεξε για τη θέση τον Δρούτσα.

Ο τρόπος που ο παλαιός κομμουνιστής Κοτζιάς «διάβασε» την κρίση τον έφερε κοντά στην Κουμουνδούρου. Τόσο κοντά, ώστε ο τίτλος του προτελευταίου του βιβλίου του («Αποικία χρέους») πήρε θέση κεντρικού συνθήματος στη ρητορική του Αλέξη Τσίπρα.

Η επιρροή του Κοτζιά στη νέα διακυβέρνηση άρχισε να εκδηλώνεται πριν καν ο ίδιος αναλάβει το χαρτοφυλάκιό του. Ηδη από τη συνάντηση του Τσίπρα με τον ρώσο πρεσβευτή –τον πρώτο ξένο αξιωματούχο που είδε ο νέος Πρωθυπουργός. Ηδη από την καταγγελία του ανακοινωθέντος της ΕΕ σχετικά με τη ρωσο-ουκρανική κρίση –το πρώτο «παρών» της κυβέρνησης στο ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι κινήσεις αυτές ερμηνεύθηκαν ως εκφάνσεις του δόγματος Κοτζιά. Και συνδυάστηκαν με την εξαγγελία του υπουργού Αμυνας περί αναβίωσης των εξοπλιστικών προγραμμάτων με ταυτόχρονο άνοιγμα σε χώρες «εκτός ΝΑΤΟ».

Το μήνυμα είναι σαφές. Η Ρωσία είναι πάλι εδώ, ως γεωπολιτικό έρεισμα –αντίβαρο στην ΕΕ. Το δίδυμο Κοτζιά – Καμμένου γίνεται έτσι αντιληπτό ως ο κυβερνητικός άξονας αυτής της στροφής.

Το είχε προσπαθήσει ο Καραμανλής. Το προσπάθησε πιο πρόσφατα η Λευκωσία, όταν «στέγνωσαν» οι τράπεζές της και έστειλε τον υπουργό Οικονομικών ικέτη στο Κρεμλίνο. Και στις δύο περιπτώσεις, η Μόσχα επέδειξε κυνισμό στυγνού μπίζνεσμαν. Σήμερα όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Οι Ρώσοι είναι στριμωγμένοι. Εχουν ζωτική ανάγκη από συμμάχους. Η αντίστροφη ανάγνωση αυτής της συγκυρίας είναι βέβαια ότι οι ίδιοι ως σύμμαχοι δεν είναι πια η ρωμαλέα αναδυόμενη δύναμη, αλλά μια στραγγαλιζόμενη οικονομία.

Ο Κοτζιάς είναι ο πρώτος που δοκιμάζει σήμερα το ευρωπαϊκό γήπεδο, στη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών στις Βρυξέλλες. Εκεί θα φανεί αν η κυβέρνηση εννοεί να παίξει αντιμνημονιακή άμυνα έναντι των Γερμανών με αντιστήριγμα τη Ρωσία.

Ή, όπως το λέει παλαιός διπλωμάτης, αν σχεδιάζει να ορίσει ξανά τις σχέσεις της με τους εταίρους καταφεύγοντας σε «ανδρεοπαπανδρεϊκές μαγκιές».

Τελευταία Νέα