[Αγιογραφίες] Σαπουνόπερα

Η Αντζελα Γκερέκου ήταν ΠΑΣΟΚ. Είναι μια πρόταση που παρά την κοινοτοπία της, αξίζει κανείς να ξαναδιαβάσει. Να την ξαναδιαβάσει όχι για το νόημά της, αλλά για την εκκωφαντική έλλειψη νοήματος. Γιατί, αλήθεια, τι σήμαινε ότι «ήταν ΠΑΣΟΚ», ακόμη κι όταν ήταν στο ΠΑΣΟΚ, η Αντζελα Γκερέκου;

Τι σήμαινε ότι τη Δευτέρα είχε «υποχρέωση να τιμήσει την παράταξη που την ανέδειξε», όταν την Πέμπτη ήδη είχε μετατραπεί σε «ανταπόκριση στο κάλεσμα του Αντώνη Σαμαρά»;

Η υπόθεση έχει βέβαια, χάρη στην πολιτική ελαφρότητα της πρωταγωνίστριας, έναν τόνο σαπουνόπερας –ή, για την ακρίβεια, βοσκοπουλικού μελοδράματος. Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ έδειξε να την παίρνει βαρέως. Εδειξε να απαντά κινημένο από την υποψία ότι η Γκερέκου ήταν μόνο μέρος μιας ευρύτερης τακτικής για τη συμπίεση του ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία. Εξού και η οξεία απάντηση Βενιζέλου που ενοχοποιούσε προσωπικά τον Σαμαρά για την αρπαγή της Αντζελας.

Στο τέλος βέβαια το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να βγαίνει χαμένο. Την έδρα στην τριεδρική περιφέρεια της Κέρκυρας μάλλον δεν την υπολόγιζε, ούτως ή άλλως.

Αλλωστε, με τη μορφή που παίρνει η προεκλογική μάχη, το ΠΑΣΟΚ καλείται να αξιοποιήσει κάθε αφορμή που του δίνεται για να διαφοροποιηθεί από τον κυβερνητικό του εταίρο. Φάνηκε περίτρανα και από το πώς η Χαριλάου Τρικούπη έσπευσε να αξιοποιήσει τη δεξιά στροφή στη ρητορική Σαμαρά για το Μεταναστευτικό, προκειμένου να χαράξει τις διαχωριστικές της γραμμές.

Εδώ θα τελείωνε και η πολιτική συζήτηση για το Γκερέκου-γκεϊτ. Αλλά η μεταπήδηση της Αντζελας δεν είναι κρούσμα που αφορά μόνο τις σχέσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ. Εντάσσεται σε έναν ίλιγγο μεταπηδήσεων που εκτυλίχθηκε με ρυθμούς ποδοσφαιρικής μεταγραφικής περιόδου.

Δεν πρόκειται για συνεργασίες. Οι συνεργασίες δεν οικοδομούνται μέσα σε λίγες ώρες. Πρόκειται για προσωπικές συμφωνίες επαγγελματικής αποκατάστασης που αθροιζόμενες αποκτούν περιωπή συστημικού κινδύνου. Γίνονται αντιληπτές ως χιονοστιβάδα τυχοδιωκτισμού που συκοφαντεί συνολικά ένα ήδη απονομιμοποιημένο πολιτικό σύστημα.

Το ίδιο απονομιμοποιητικό αποτέλεσμα έχουν και τα συνοικέσια που απέτυχαν. Κυρίως οι αρραβώνες διά των οποίων έστριψε ο ΣΥΡΙΖΑ, επιφυλάσσοντας αντιμετώπιση στυμμένης λεμονόκουπας σε πολλούς από εκείνους που χρησιμοποίησε στην προεδρική εκλογή.

Στην επιστολή του Βαγγέλη Βενιζέλου προς τον «φίλο Αντώνη», ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βάζει και έναν όρο αισθητικό. Βρίσκει, γράφει, τη μεταγραφή της Γκερέκου «αντιαισθητική» και «μάλιστα σε ένα νησί του πολιτισμού». Δεν βλέπουν όλοι στο ΠΑΣΟΚ την ίδια αντίφαση. Αντιθέτως, σύμφωνα με μια άλλη ετυμηγορία, η Αντζελα απλώς αποδείχθηκε «πιο γραφική και από την Κέρκυρα».