Η πόλωση κυριαρχεί στο προεκλογικό τοπίο: μακριά από τις ανάγκες της συγκυρίας, τα δύο μεγάλα κόμματα επιμένουν σε πρακτικές του παρελθόντος. Τόσο οι ξαφνικές στροφές προς τις συνταγές Μπαλτάκου όσο και οι απειλές για προγραφές που εκτοξεύει η άλλη πλευρά, μοναδικό στόχο έχουν τη συσπείρωση των κομματικών ακροατηρίων – και βεβαίως δεν απαντούν στο ερώτημα «γιατί πάμε στις κάλπες». Οταν το ζητούμενο είναι η ανάκαμψη της οικονομίας και η έξοδος από το Μνημόνιο, τέτοιες κοκορομαχίες απλώς περιχαρακώνουν τα κομματικά στρατόπεδα – και δεν αγγίζουν τους σκεπτόμενους ψηφοφόρους

Ωστόσο η βίαιη επαναφορά του φαντάσματος της πόλωσης αναδεικνύει και την αδυναμία των δύο μονομάχων να απευθυνθούν στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς που παραμένει ηγεμονικός σε επίπεδο εκλογικού σώματος. Με όρους πολιτικής φυσικής, για το Κέντρο ισχύει το: και όμως κινείται.

Τελευταία Νέα