Σε άλλους καιρούς το ερώτημα ήταν ποιος θα κερδίσει τις εκλογές. Μετά προστέθηκε άλλο ένα: αν ο νικητής θα έχει αυτοδυναμία. Σε αυτή την προεκλογική περίοδο όμως υπάρχει και τρίτο ερώτημα: τι θα γίνει με τα μικρότερα κόμματα; Δεν είναι αμελητέο. Ζούμε στην εποχή των κυβερνήσεων συνεργασίας. Δεν έχει λοιπόν σημασία μόνο ποιος είναι πρώτος, αλλά και ποιος είναι τρίτος – ή τέταρτος ή πέμπτος.

Αν στην κορυφή – με δεδομένη τη δυσχερή θέση όπου βρίσκεται η χώρα – η πόλωση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτός πραγματικότητας, στη βάση είναι ήδη ορατή η συμπίεση των μικρότερων κομμάτων. Εξίσου ορατός είναι ο κίνδυνος η νίκη στις εκλογές, ελλείψει κυβερνητικού εταίρου, να είναι πύρρειος – και οι δεύτερες κάλπες να γίνουν ολισθηρός μονόδρομος. Η χώρα όμως δεν έχει χρόνο ούτε αντέχει γλιστρήματα, ενώ ο κατακερματισμός – ας μην πούμε ο θρυμματισμός – του πολιτικού συστήματος αυξάνει την αστάθεια, που με τη σειρά της υπονομεύει την όποια πρόοδο έχει επιτευχθεί στην οικονομία.

Τελευταία Νέα