«Το 2015 έρχεται με τον τρόπο που πρέπει. Η δημοκρατία επιστρέφει στον τόπο που γεννήθηκε» είπε μεταξύ άλλων στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι έτσι;

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ οικειοποιείται τον διαδεδομένο εθνικό μύθο του «τρισχιλιετούς Ελληνα», εθνικιστικό στην ουσία, που δεν περιμένει να ακούσει κανείς από μια σύγχρονη Αριστερά. Κατά τα άλλα, η σύγχρονη δημοκρατία είναι επινόηση του δυτικού κόσμου. Την επέβαλε ο μοντερνισμός, διεκδικήθηκε στο όνομα της χειραφέτησης από τις ελέω Θεού ηγεμονίες ή από τη φεουδαρχία και εκκινεί από τη λαϊκή κυριαρχία και τον κανόνα της πλειοψηφίας.

Προφανώς, η δημοκρατία δεν είναι ένα πολίτευμα καλό ή κακό, ανάλογα με τους στόχους κάθε κόμματος. Τη διασφαλίζει ένα πλέγμα θεσμών και κανόνων, συστηματικά μεταβλητών, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτισμού.

Και τα Μνημόνια; Η κρίση; Η πτώση του επιπέδου ζωής; Τα απαξιωτικά ερωτήματα αγνοούν ότι η δημοκρατία από μόνη της δεν μπορεί να εγγυηθεί την ευημερία κανενός λαού. Το απαιτούμενο χρήμα δεν φυτρώνει, παράγεται με σκληρή δουλειά. Η πτώση του επιπέδου της χώρας μας, σε συνδυασμό με την κουλτούρα απαξίωσης της δημοκρατίας στη Μεταπολίτευση (το ΠΑΣΟΚ κυνηγούσε τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και το κράτος της Δεξιάς, το ΚΚΕ μιλούσε για «αστικό» καθεστώς, η Δεξιά παρέδωσε εύκολα τη σκυτάλη στους συνωμοσιολόγους), ουδέποτε όπλισαν με εμπιστοσύνη στο πολίτευμα τους πολίτες. Γι’ αυτό ακόμα και σήμερα κυρίαρχο σύνθημα είναι το ανιστόρητο: «Η χούντα δεν τελείωσε το ’73».

Τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με τη συγκεκριμένη θέση του Αλέξη Τσίπρα; Μία, ουσιαστική: μπορεί έτσι να δικαιολογηθούν μονομερείς επιλογές και αποφάσεις που δεν προϋποθέτουν τη συνέχεια του κράτους. Κάτι τέτοιο, αν συνέβαινε, ερήμην του Κοινοβουλίου, θα ήταν σοβαρή αντιδημοκρατική παρέκκλιση. Πραγματικά αντιδημοκρατική.

Τελευταία Νέα