Στην πολιτική, κάθε βήμα δεν πρέπει να εμποδίζει το επόμενο – αλλιώς, κόμματα και αρχηγοί κινδυνεύουν να βάλουν τρικλοποδιά στον εαυτό τους. Το έπαθε ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009, όταν το πρώτο, κρίσιμο τρίμηνο της διακυβέρνησής του παγιδεύτηκε στις προεκλογικές εξαγγελίες του. Η συνέχεια είναι γνωστή.

Τον ίδιο κίνδυνο διατρέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συνεχή διαπραγμάτευση στην οποία υποχρεώνεται προεκλογικά η ηγεσία του με την εσωκομματική αντιπολίτευση: το θέμα της διεύρυνσης των συνεργασιών τού κόμματος είναι μείζον για ένα κόμμα που ανεβαίνει τα σκαλιά της εξουσίας – και έχει να κάνει με την πολιτική που θα ασκήσει εφόσον νικήσει στις εκλογές. Δεν γίνεται να ψηφίσουν Τσίπρα οι ψηφοφόροι και να έχουν πρωθυπουργό τον Λαφαζάνη!