[Στίγμα] Παυσίλυπο

Δυστυχώς, βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να ενημερώσω κάθε ενδιαφερόμενο ότι οι συντονισμένες προσπάθειες «έρευνας και διάσωσης» του διάσημου ντουέτου «Αμποτ και Κοστέλο» το οποίο μας κυβερνά (για κανέναν μήνα ακόμη) απέβησαν άκαρπες. Παρά τη συμμετοχή στην επιχείρηση κάθε (πρόσφορου) είδους και μέσου, το όλο εγχείρημα οδηγείται σε πλήρη αποτυχία –πράγμα που θα επιβεβαιωθεί σήμερα, κατά τη μία το μεσημέρι.

Φυσικά, κλαίω. Διότι «οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις» που λέει και ο ποιητής (Καβάφης).

Θα μου λείψουν, αλλά αισιοδοξώ: αυτοί που (φαίνεται ότι) έρχονται είναι ακόμη χειρότεροι, πράγμα το οποίο θα απαλύνει κάπως τον πόνο μου.

Απλά πράματα

Για τα διαδικαστικά της σημερινής ημέρας αναφέρω ότι στις 12 είναι προγραμματισμένη η ψηφοφορία, μία παρά τέταρτο θα τελειώσει, θα ακολουθήσουν οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών και στη συνέχεια θα έχουμε τα ακόλουθα: ολιγόλεπτη συνάντηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Αμέσως μετά έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο –το τελευταίο αυτής της κυβέρνησης –κατά το οποίο ο Σαμαράς θα ανακοινώσει την άμεση προσφυγή σε εκλογές, στις 25 Ιανουαρίου. Μία μόνο περίπτωση υπάρχει να μετατεθούν κατά μία εβδομάδα οι εκλογές: να μην προλαβαίνει το υπουργείο Εσωτερικών λόγω αργιών κ.λπ. να ετοιμαστεί. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα πραγματοποιηθούν την 1η Φεβρουαρίου.

Μετά την απόφαση θα εκδοθεί και το διάταγμα διάλυσης της Βουλής και προκήρυξης των εκλογών. Τόσο απλά.

Πρεμιέρα

Επανέρχομαι στις θλιβερές εξαγγελίες με τις οποίες ξεκίνησα σήμερα: ομοίως απέτυχαν και οι συντονισμένες προσπάθειες για τη διάσωση της ενότητας ενός, άλλοτε κραταιού, κόμματος, ονόματι ΠΑΣΟΚ. Παρά τις οιμωγές της μιας πλευράς (του προέδρου «ρε που να χτυπιέστε κάτω, εγώ δεν τη δίνω τη σφραγίδα» Βαγγέλη και των συν αυτώ), η άλλη πλευρά, του αποκληθέντος και global Γιώργου, αλλά από αύριο νέτο σκέτο προέδρου Γιώργου, προχωρεί κανονικά. Η πρεμιέρα για το νέο κόμμα μετράει πλέον αντίστροφα και, όπως όλα δείχνουν, αύριο Τρίτη, πρώτα ο Θεός που ο μήνας έχει 30 και είναι προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς, θα μας κάνει «τζα» η «Αλλαγή»!

Μου είπαν και το μέρος, αλλά κρατώ μια (μικρή) επιφύλαξη: θα είναι λέει στο ξενοδοχείο Τιτάνια και έχει κληθεί κόσμος και κοσμάκης. Από Αθήνα και επαρχία.

Ολα είναι έτοιμα ενημερώνω –κάθε ενδιαφερόμενο επίσης.

Δεν ξέρω ποιοι έχουν κληθεί στην πρεμιέρα του Γιώργου και ποιοι εξ αυτών θα παραστούν. Γνωρίζω όμως ποιοι ΔΕΝ θα παρευρεθούν. Δεν θα είναι εκεί λοιπόν από τους πρωτοκλασάτους της κυβέρνησής του ούτε ο Παύλος Γερουλάνος ούτε ο Γιάννης Ραγκούσης. Ο πρώτος του το είπε ευθέως ότι διαφωνεί με το εγχείρημα. Ο δεύτερος είχε αφήσει να εννοηθεί μέσω διαφόρων αναρτήσεων στο facebook ότι δεν συμφωνεί με τη διάσπαση του ιστορικού κόμματος, η οποία πλην των άλλων θα ανασύρει στο προσκήνιο ό,τι ο Γιώργος προσπάθησε να καταπολεμήσει –«πελατειακές σχέσεις», κομματικό κράτος αναξιοκρατία κ.λπ.

Με τον πρώτο δεν μίλησα. Με τον δεύτερο που το επιχείρησα, με παρέπεμψε στις αναρτήσεις του στο facebook. Τούτων δοθέντων, δεν μπήκα καν στον κόπο να ρωτήσω εάν θα μετείχε στα ψηφοδέλτια του κόμματος Γιώργου.

Μετακομίσεις

Ενημερώνω επίσης όσους ενδιαφέρονται σχετικά ότι ούτε η άλλοτε ηγερία του νεότερου παπανδρεϊσμού Μαριλένα Κοππά θα δώσει το «παρών», πράγμα το οποίο μου δημιούργησε αισθήματα απογοήτευσης –πέντε χρόνια διορισμένη (από τον Γιώργο) ευρωβουλευτής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε μισθούς και παροχές, και να μην παραστεί στην πρεμιέρα του νέου κόμματος; Μέχρι και αχαριστία (έναντι του Γιώργου) μπορώ να το χαρακτηρίσω.

Οπως μου εξηγήθηκε, όμως, η περί ου ο λόγος κυρία, όταν κλήθηκε από τον Γιώργο να καθορίσει τη στάση της, του δήλωσε ότι δεν μπορεί να το κάνει διότι τώρα είναι ΔΗΜΑΡ!!

Και σε λίγο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρόσθετα (καθώς περιλαμβάνεται στο πακετάκι που θα κουβαλήσει ο μπαρμπα-Φώτης στο κόμμα της χαράς), αν ήθελα να γίνω πιο συγκεκριμένος.

Συννεφάκια

Δεν είναι όλα ανέφελα στο κόμμα του Γιώργου, όχι. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλοί οι οποίοι μετά βίας ανέχονται τη συνύπαρξη με ορισμένους εκ των ηρακλέων του Γιώργου, όπως ας πούμε ο αδάμαστος πιονέρος του σοσιαλισμού Παναγιωτακόπουλος. Ή ο φίλος μου Μιχάλης Καρχιμάκης, ο οποίος, όσο να πεις, δεν είναι και το πιο αγαπητό πρόσωπο μεταξύ των πασόκων.

Αναφέρω ενδεικτικά την αποστροφή πρώην υπουργού του Γιώργου ο οποίος διηγιόταν προχθές σε άλλον πρώην υπουργό, δικό μου φίλο:

–Μα, μπορείς να φανταστείς, αδερφέ, εμένα να κάθομαι στο ίδιο τραπέζι με τον Παναγιωτακόπουλο και τον Καρχιμάκη; Να εξαναγκάζομαι να το κάνω επειδή αυτό θέλει (ο πρόεδρος);

Αλλος συνομιλητής μου μού ανέφερε περιστατικό σύμφωνα με το οποίο ο έχων το γενικό πρόσταγμα στο κόμμα Γιώργου Φίλιππος (παρ’ ολίγον πρωθυπουργός, όχι να τα λέμε κι αυτά) Πετσάλνικος συνομιλούσε, λέει, με στέλεχος από την επαρχία και του ζητούσε να προτείνει στελέχη «για το ψηφοδέλτιο». Κάτι του έλεγε ο άλλος, κάτι απαντούσε ο Πετσάλνικος, οπότε παρεμβαίνει ο Παναγιωτακόπουλος, αρπάζει το τηλέφωνο και επιβάλλει με τον γνωστό τόνο του στον άλλον το καθήκον να βρει υποψηφίους. Τόσο απλά.

Και ενώ αυτά τα υπέροχα εξελίσσονται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας/Κεντροαριστεράς (δεν ξέρω πια τι να πω, έχω μπερδευτεί σε βαθμό υπερθετικό), στο κόμμα «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» έχουμε θαλασσοταραχή: μια διαρροή περί πιθανής συνεργασίας του κόμματος με τον Βύρωνα, Μπάιρον για τους φίλους, Πολύδωρα έστειλε στα κάγκελα τον Τέρενς Κουίκ, Τερένσιο Ταχύ στα καθ’ ημάς.

Ο ευπρεπής και μοναχικός ως καβαλάρης του Μεσαίωνα Βύρων, που δεν αρέσκεται σε κάτι τέτοια, μου διέψευσε εντελώς τη σχετική «πληροφορία». Την απέδωσε σε «καμώματα του Καμμένου» τα οποία δεν τον αφορούν και δεν τον αγγίζουν.

«Συνεχίζω μόνος, ακριβώς όπως ξεκίνησα εδώ και καιρό» μου είπε και μου θύμισε τη φράση του στρατηγού Νόρμαν μετά τη συντριβή του σώματος των Φιλελλήνων στη Μάχη του Πέτα το 1822: «Ολα τα χάσαμε, εκτός από την τιμή».

Εννοείται πως απολαμβάνω να συνομιλώ με τον, και κινητή εγκυκλοπαίδεια μπορώ να τον χαρακτηρίσω, Μπάιρον, ο οποίος πριν ολοκληρώσουμε τη συνομιλία μας μου ανέφερε ότι σήμερα θα ψηφίσει «φυσικά παρών».

Τον δικαιολογώ απολύτως. Αν ήταν να πειστεί να υπερψηφίσει Δήμα από τη συνέντευξη – μονόλογο του προέδρου Αντώνη στη ΝΕΡΙΤ το Σάββατο, προφανώς δεν έχει κανέναν λόγο να το κάνει. Γιατί αυτό το πράγμα ήταν ό,τι έπρεπε για να αποθαρρύνει και τον τελευταίο αμφιταλαντευόμενο να ψηφίσει. Ο ορισμός της αρνητικής επικοινωνιακής πολιτικής ήταν, όχι προσπάθεια να πείσει.