Αναζήτηση
Ο Γιώργος λοιπόν φτιάχνει κόμμα. Θα το λέει –σύμφωνα με ορισμένες πηγές –«Αλλαγή», Change επί το αγγλικότερο να το καταλαβαίνουν και οι έξω. Και ναι, είναι το ίδιο σύνθημα με το οποίο ο Αείμνηστος Ανδρέας (σταυροκοπιέμαι αυτήν τη στιγμή), επικεφαλής του κραταιού ΠΑΣΟΚ, διέλυσε τη Δεξιά το ’81 και την τοποθέτησε –τι χρόνια, δακρύζω! –στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Ο Γιώργος κάνει κόμμα, γιατί απηύδησε να περιμένει να πάρει τη ρεβάνς από τον πρόεδρο «όχι ρε, που να χτυπιέστε κάτω δεν την δίνω τη σφραγίδα ΠΑΣΟΚ εγώ» Βαγγέλη. Το πότε θα το εξαγγείλει, εξαρτάται απολύτως από τις πολιτικές εξελίξεις: αν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας τη Δευτέρα, θα αναγγείλει τη δημιουργία του τους πρώτους μήνες του νέου χρόνου. Αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος και Δευτέρα διαλυθεί η Βουλή, Τρίτη πρώτα ο Θεός θα αναγγείλει και επισήμως τη δημιουργία τής (λέμε τώρα…) «Αλλαγής».
Μετά θα αρχίσουν τα όργανα: ο πρόεδρος «το ΠΑΣΟΚ είμαι εγώ ρε, δεν σας το ‘χω πει;» Βαγγέλης θα τον βρίζει σαν αποστάτη και διασπαστή, ο Γιώργος από την άλλη θα ανταπαντά ότι «διασώζει έτσι την παράταξη και ότι άλλοι την κατάντησαν έτσι την παράταξη», ο ΣΥΡΙΖΑ που όσο να ‘ναι ένα άγχος το έχει μη χάσει πασόκους ψηφοφόρους θα βρίζει τον Γιώργο και θα σιγοντάρει τον πρόεδρο Βαγγέλη –τέλεια! Οχι πραγματικά, τέλεια.
Το ψηφοδέλτιο και η συμμαχία
Από τη χθεσινή συνάντηση των δύο παλικαριών –δεν είμαι πάλι ακριβής, του ενός παλικαριού με τα six packs του άλλου με τη μία pack σε συσκευασία… φέτας ορεινής Ευβοίας –κρατώ τον απίθανο διάλογο της αρχής, όπως αυτός βγήκε προς τα έξω από την πλευρά του προέδρου Βαγγέλη.
Βαγγέλης: Γιώργο, σε κάλεσα εδώ, διότι διαβάζω στις εφημερίδες ότι κάνεις κόμμα…
Γιώργος (με ύφος συγκαταβατικό και ολίγον «τι να σου πω τώρα»): Ναι, η αλήθεια είναι ότι κι εγώ τα διαβάζω αυτά…
Μου λένε ότι είναι ένα θαύμα πως δεν έσκασε εκείνη τη στιγμή ο πρόεδρος Βαγγέλης, διότι κράτησε την αναπνοή του και άρχισε να μετράει ένα… δύο… τρία… τέσσερα… πέντε…
Και αφού –δόξα τω Θεώ, Παναγία μου –αποφύγαμε τα χειρότερα, στη συνέχεια ζήτησε από τον Γιώργο να συμβάλει στην ενότητα, να μετάσχει στα ψηφοδέλτια και άλλα τέτοια συναρπαστικά.
–Και ο Γιώργος τι έκανε, όταν του έλεγε να μπει στο ψηφοδέλτιο; ρώτησα έναν από τους συνομιλητές του προέδρου Βαγγέλη.
–Κούναγε το κεφάλι, μου απάντησε.
Πάλι καλά, διότι θα μπορούσε να του πει «κούνια που σε κούναγε, Βαγγέλη, που θα μπω εγώ στα ψηφοδέλτια για να πας εσύ μετά να κάνεις συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πάω μόνος μου καλύτερα»;
οι αριθμοί
Είκοσι λεπτά κράτησε η σεμνή συνάντηση των δύο παλικαριών –six packs Vs one pack feta –και αν καταλαβαίνω σωστά από αυτά που μου είπαν ένθεν κακείθεν, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, λογικά ήταν και η τελευταία. Γιατί ο Γιώργος είναι αποφασισμένος. Και δεν ακούει τίποτε. Ούτε τη φρουρά του ’07 που τον έκανε αρχηγό και πρωθυπουργό και στην οποία απευθύνθηκε ζητώντας τα φώτα τους. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου (μόλις προχθές), Νίκος Αθανασάκης, Τηλέμαχος Χυτήρης τού είπαν «άσ’ το, ρε Γιώργο, μην το κάνεις». Τα ίδια είπε σ’ εμένα ο Σήφης Βαλυράκης, που είναι επίσης πολύ κοντά στους Παπανδρέου.
Αλλά εκείνος επιμένει. Τι θα συμβεί; Απλά (και σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα) εκείνος θα πάρει 2,5% στις εκλογές, το κόμμα Βενιζέλου 2% και κάτι, και δεν θα μπει κανένας τους στη Βουλή. Τόσο απλά…
Θα πέσουν… γιαούρτια
Παρασύρθηκα και εγώ από την εκλογολογία –άνθρωπος είμαι, τι να κάνω; Αλλά έως τότε, μεσολαβεί η τρίτη εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας και μπορεί να δούμε… θαύματα. Οπως, ας πούμε, να εκλεγεί Πρόεδρος με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής, όπως ευρύτατα κυκλοφορούσε χθες στα πολιτικοδημοσιογραφικά γραφεία μετά το 168-131 της ψηφοφορίας.
Θέλω να ελπίζω ότι δεν σκέφτονται πραγματικά να συνδιαλαγούν με τη συμμορία της ναζιστικής Δεξιάς. Οτι η φάση είναι «λέμε και καμιά… κουβέντα παραπάνω για να περνάει η ώρα».
Διότι αν πραγματικά σκέφτονται κάτι τέτοιο θα πέσει πολύ κράξιμο, και μη σου πω και γιαούρτια. Επειδή παράλληλα ακούγονται και ορισμένα άλλα θεματάκια: του είδους με αντάλλαγμα την ψήφο των συμμοριτών τούς υποσχέθηκαν αποφυλάκιση και πλήρη πολιτική δραστηριοποίηση.
Παιδιά, αυτά να τα ξεχάσετε. Δεν ξέρω ποιος τα σκέφτεται και σε τι κατάσταση. Αλλά αν για να αποφευχθούν οι εκλογές εκλεγεί Πρόεδρος με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής, χίλιες φορές να πάμε σε εκλογές! Και ας γίνει ό,τι θέλει…
Ούτε ο Δήμας το θέλει
Επίσης για να είμαστε ξεκάθαροι και επ’ αυτού: συζήτησα το θέμα με δύο τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ –φεύγουν την ίδια στιγμή αν συμβεί κάτι τέτοιο. Και δεν είμαι σίγουρος αν δεν συμβεί κάτι ανάλογο και με βουλευτές της ΝουΔού. Γι’ αυτό, ας το ξεχάσουν καλύτερα.
Ασε που και ο ίδιος ο Σταύρος Δήμας δεν πρόκειται να δεχθεί να ψηφιστεί από αυτούς τους τύπους. Θα παραιτηθεί, είμαι σίγουρος…
στο παραβάν
Αυτά όμως είναι σενάρια μια μακριάς χειμερινής νύχτας, η οποία πλακώνει τους ανθρώπους με παπλώματα και τους κάνει να ονειρεύονται 3x όνειρα. Εδώ έχουμε άλλα θέματα, σοβαρά, να ασχοληθούμε. Οπως, ας πούμε, αν δεν βγει Πρόεδρος (που μάλλον δεν θα προκύψει ούτε από την τρίτη ψηφοφορία –174 είναι το «ταβάνι» κατά τη γνωστή «κουβαρίστρα» της Βουλής) πότε θα πάμε σε εκλογές;
«Το συντομότερο δυνατό» μού ανέφερε σοβαρή κυβερνητική πηγή (όχι φυσικά, δεν εννοώ τον Ντινόπουλο). Και μου ανέλυσε ποιο είναι αυτό το «συντομότερο δυνατό»: η 25η Ιανουαρίου. «Κλειδωμένο» μού είπε.
–Να μην κλείσω τίποτε εκείνη την Κυριακή; ρώτησα.
–Οχι, άσ’ το ανοιχτό ακόμη, διότι μπορεί να μην τα καταφέρει να είναι έτοιμο το υπουργείο των Εσωτερικών, οπότε θα πάμε σε εκλογές μία εβδομάδα μετά, την 1η Φεβρουαρίου.
Εξοχα! Εκλογές μες στον (βαρύ) χειμώνα, ό,τι καλύτερο για τους ψηφοφόρους της μέσης ηλικίας. Να πάνε να ψηφίσουν οι άνθρωποι και να βγουν από το παραβάν σακατεμένοι από τα αρθριτικά. Και μετά μου λες εμένα, δεν (θα) φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ…
