Αναζήτηση
Μακριά από τις λάσπες
Ο υποψήφιος Πρόεδρος Σταύρος Δήμας περιμένει στωικά το αποτέλεσμα, δεν χάνει την αισιοδοξία του αλλά, όπως πληροφορήθηκα εγκύρως, δεν προτίθεται κατ’ ουδένα τρόπο να παρέμβει στη διαδικασία.
Μεταξύ μας, και καλά θα κάνει. Οταν εξελίσσεται –και μάλιστα κατ’ αυτόν τον τρόπο –αυτή η λασπομαχία, το τελευταίο που θα έπρεπε να κάνει ο υποψήφιος Πρόεδρος θα ήταν να αναμειχθεί και να γίνει ένα με αυτούς που κυλιούνται στις λάσπες.
Κατά τα λοιπά, και σύμφωνα με την πηγή μου, εκτιμάει ότι στο τέλος της ημέρας θα βρεθούν οι 180 και αυτό όχι γιατί αυτό τον συμφέρει, αλλά γιατί πιστεύει ότι μόνο έτσι θα αποφευχθούν εθνικές περιπέτειες…
Ο άνθρωπος είναι σοβαρός, τι να λέμε τώρα…
Από την πλευρά μου τιμώ τη σημερινή δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με ένα αφιέρωμα στη… σχιζοφρενική στάση που τηρούν ορισμένοι εκ των πατέρων/μητέρων του Εθνους. Γράφει, ας πούμε, ο πατήρ Τατσόπουλος στη σελίδα του στο facebook:
«Σήμερα (προχθές) ο Σαμαράς έκανε ένα βήμα προς την εθνική συνεννόηση. Ο Τσίπρας, σταθερός στον λαϊκιστικό του μαξιμαλισμό, δεν έκανε κανένα. Θέλει Εκλογές και τις Θέλει Τώρα. Από τη στιγμή που ο Τσίπρας απορρίπτει την πρόταση του Σαμαρά, η πρόταση του Σαμαρά μετατρέπεται αυτομάτως σε πρόσχημα για τη συγκέντρωση 180 ψήφων στην τρίτη ψηφοφορία. Εχω δηλώσει πολλές φορές πως δεν ψάχνω για πρόσχημα ώστε ν’ αλλάξω την ψήφο μου. Δεν πρόκειται ν’ αλλάξω την ψήφο μου».
Good wines, πατέρα Τατσόπουλε, good wines ολοψύχως, εύχομαι!..
Στο άλλο μεγάλο θέμα της ημέρας, ο… ήρωας των ημερών, ο τεράστιος Παύλος Χαϊκάλης, απολογήθηκε στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής για το θέμα του πεντοχίλιαρου που έδωσε/δάνεισε στον Αποστολόπουλο και τις αποδόσεις… πυραύλου που είχε το εν λόγω πεντοχίλιαρο. Και φυσικά έκανε ό,τι μπορούσε για να το «μαζέψει» το πράγμα, προ του κινδύνου να βρεθεί αντιμέτωπος με δυο τρία ποινικά.
Ρώτησα αργότερα τον πρόεδρο της Επιτροπής Δεοντολογίας Χρήστο Μαρκογιαννάκη για το πώς του φάνηκαν οι εξηγήσεις Χαϊκάλη. Μου δήλωσε ότι το θέμα δεν είναι τι πιστεύει ο ίδιος, το θέμα είναι τι πιστεύει η Δικαιοσύνη για το τι έκανε ο βουλευτής με τον Αποστολόπουλο.
Τούτων δοθέντων, θα ήθελα αυτήν τη φορά να απευθυνθώ και εγώ με τη σειρά μου στη Δικαιοσύνη –τι; Μόνο ο πρόεδρος Πάνος θα το κάνει; –και να ρωτήσω τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών κύριο Ντογιάκο: αν προτίθεται να διατάξει έρευνα επί των λεγομένων Χαϊκάλη προκειμένου να διαπιστωθεί αν συνιστούν σκαστές παραβάσεις του νόμου, δεδομένου ότι «παίζουν» διάφορα (από Χρηματιστήριο έως τοκογλυφία). Χα!
«Βλέπουν» ψηφοδέλτια
Στο μεταξύ έχω καλά νέα για το δίδυμο Βουδούρη – Παραστατίδη, τους δύο κυρίους που «κοσμούν» το ελληνικό Κοινοβούλιο και αποτελούν άλλη μία ζωντανή απόδειξη για το τι είναι διατεθειμένος να κάνει ένας βουλευτής προκειμένου να ξαναεκλεγεί.
Διότι και με τους βουλευτές συμβαίνει ό,τι και με τους δημοσιογράφους, για τους οποίους ο μακαρίτης Κακαουνάκης (καλή του ώρα εκεί που είναι) έλεγε ότι «ο καλύτερος έχει σκοτώσει τη μάνα του». Ας μου επιτραπεί να συμπληρώσω «… για να πάει εκδρομή με το ορφανοτροφείο», πράγμα το οποίο πιστεύω ακραδάντως και για τους βουλευτές.
Επανέρχομαι όμως στα καλά νέα γι’ αυτό το δίδυμο που προανέφερα: στενός συνεργάτης του προέδρου Αλέξη, με τον οποίο συνομίλησα χθες, μου ανέφερε εμμέσως πλην σαφώς ότι τα δύο παλικάρια θα συμπεριληφθούν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως του βαρύτατου ηθικού ατοπήματος (αυτό το λέω εγώ) στο οποίο υπέπεσαν.
–Δηλαδή, δεν θα εισακουστεί η πρόταση του Μανώλη Γλέζου να μην τους συμπεριλάβετε στα ψηφοδέλτια, παρατήρησα…
–Ο Μανώλης Γλέζος είναι εθνικό κεφάλαιο, μου απάντησε με νόημα…
Κατάλαβα.
Το παιδί πρέπει να παίξει
Εθνικό κεφάλαιο ο Γλέζος, γενναία και η πρωτοβουλία του επίτιμου Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος του τηλεφώνησε για να τον συγχαρεί για τη δήλωσή του για τους Βουδούρη – Παραστατίδη: «Σώζεις την τιμή του πολιτικού κόσμου» του είπε.
Είπαν και άλλα, πολλά. Αλλά ο κυρ Μανώλης αργότερα διέψευσε ότι ο Μητσοτάκης τον παρότρυνε να μην αφήσει τον Αλέξη να κυλιστεί στις λάσπες.
Γιατί, Πρόεδρε, παιδί είναι. Αμα δεν κυλιστεί στις λάσπες τώρα, πότε θα το κάνει, όταν μεγαλώσει;
Η άγνωστη λέξη
Ας πούμε δεν βλέπετε τώρα τι κάνει αυτό το ροδομάγουλο αγόρι, ο Πανούλης; Δεν τον άφηνε η μαμά του η κυρία Πολυξένη να κυλιέται στις λάσπες όταν ήταν μικρός, του τις έβρεχε και ο κύριος Ηλίας σε πρώτη ευκαιρία, και ιδού το (σημερινό) αποτέλεσμα!
Αναφέρθηκα στον πρόεδρο Πάνο και άκουσα με ενδιαφέρον τις χθεσινές του τοποθετήσεις, μία εκ των οποίων άφηνε υπονοούμενα κατά της Δικαιοσύνης διότι δεν διέταξε την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου των επαφών του Αποστολόπουλου.
Ηθελα να ρωτήσω, αν θα συναινούσε –ή ακόμη και θα ζητούσε και ο ίδιος προσωπικά –την άρση και του δικού του τηλεφωνικού απορρήτου. Για να φύγουν και οι σκιές που περιφέρονται στην Αθήνα τις τελευταίες ημέρες. Ασε δε που άκουσα και τον φίλο μου τον Γιώργο Τράγκα να λέει και για κάποιο SMS που τεκμηριώνει, υποστηρίζει, καραμπινάτη απόπειρα εκβιασμού.
Μα είναι δυνατόν; Πώς του πέρασε του Τράγκα από το μυαλό κάτι τέτοιο. Εγώ δεν πιστεύω τίποτε επ’ αυτού για τον πρόεδρο Πάνο.
Α πα πα πα, δεν το πιστεύω. Αγνωστη λέξη τού είναι αυτή. Αφού μια φορά σου λέει που την άκουσε, ανέτρεξε στο λεξικό του Μπαμπινιώτη για να πληροφορηθεί την έννοια του όρου…
Και τέλος, από εδώ το είχε, από εκεί το έφερε, έφυγε από το κάδρο και ο Λάκης «ήμουν κι εγώ στο κότερο» Λαζόπουλος. Πώς τα κατάφερε πάλι; Απορώ. Ούτε διερευνήθηκε ο ρόλος του στη λασποϋπόθεση Χαϊκάλη ούτε η σχέση του με τον Καμμένο αποκαλύφθηκε. Παιδί μου, είναι κάτι τύποι, άυλοι εντελώς…
