Απ’ όλες τις… χμμμ… πώς να το πω κομψά; «ατραξιόν» του ελληνικού Κοινοβουλίου ο Παναγιώτης (Τάκης για τους φίλους) Μελάς είναι η πρώτη φίρμα στη μαρκίζα. Ο,τι και να κάνουν οι άλλοι, εκείνος βγαίνει στην υπόκλιση κι αποθεώνεται:

–Παναγιώτη, ζού-με για να σ’ α-κού-με!

Αν ο Παναγιώτης –Τάκης για τους φίλους –Μελάς δεν υπήρχε, θα έπρεπε να τον είχαμε εφεύρει. Αυτός δεν είναι άνθρωπος, είναι ρόλος. Πού και να τον εντάξεις σε σενάριο δηλαδή, ο θεατής θα αναφωνήσει «έλα, ρε παιδιά, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα».

Κι όμως, φίλε μου, όλα απ’ τη ζωή βγαλμένα: 17.360 συμπολίτες μας τον ψήφισαν –προφανώς με την αγαθή πρόθεση να γελάσει το πικραμένο χείλι των υπολοίπων, σε εποχές που τόσο το έχουμε ανάγκη.

Ο Παναγιώτης –Τάκης για τους φίλους –Μελάς είναι γιατρός. Οπως κι ο Γεράσιμος –Μάκης για τους φίλους –Γιακουμάτος. Οι γιατροί Τάκης και Μάκης. Κατάλαβες τώρα γιατί στο πρόβλημα υγείας, μας λένε «πάρε και μια δεύτερη γνώμη»; Τι να σου πρωτοκάνουν ο γιατρός Τάκης κι ο γιατρός Μάκης;

Αντιγράφω από το μακροσκελέστατο βιογραφικό του γιατρού Τάκη:

«Συστρατεύθηκεμε το Κίνημα «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ», σε μια αντιμνημονιακή δυναμική προσπάθεια, βασισμένη στιςαδιαπραγμάτευτεςαρχές της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της περηφάνιας του Ελληνα και της Ελληνίδας, που έχει πληγωθεί, απαιτώντας την κατάργηση του Μνημονίου και τη διαγραφή του επαχθούς και παράνομου χρέους, που έχει διαμορφωθεί από τοκογλυφικά επιτόκια, με πίστη στην Ευρωπαϊκή Ενωση της συνεργασίας, της ισονομίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των Κρατών-Μελών της».

ΟΚ, και καμιά τελεία για το καλό του χρόνου, δεν θα με χάλαγε. Γιατί το διάβασα, το ξαναδιάβασα, νόημα δεν έβγαλα.

Προφανώς νόημα δεν έβγαλε ούτε ο γιατρός Τάκης. Διότι, αφού τονίζει ότι:

«Γι’ αυτό, ο αρχηγός της ΝΔ, ο οποίος επέλεξε τελευταία να αλλάξει πορεία και να συμπορευτεί με τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και των Μνημονίων, του έκλεισε την πόρτα» μετά φεύγει από τους ΑΝΕΛ για να στηρίξει τον Σαμαρά που «του έκλεισε την πόρτα». Ακου δηλαδή τι ανατροπή σού κάνει τώρα ο απρόβλεπτος καλλιτέχνης.

Φεύγει απ’ τους ΑΝΕΛ –πάει αυτός τώρα. Βγαίνει στα ΟΛΑ τα κανάλια (νομίζω ότι τον πήρε το μάτι μου και στο τελεμάρκετινγκ με τους μασαζοκορσέδες). Τον ρωτάνε οι δημοσιογράφοι –στο περίπου ο διάλογος:

–Φύγατε γιατί διαφωνείτε με το «παρών» των ΑΝΕΛ;

–Μάλιστα.

–Γιατί;

–Για το καλό της Πατρίδος.

–Αρα θα ψηφίσετε Πρόεδρο.

–Μάλλον προς τα εκεί κλίνω.

–Δεν παίρνετε και όρκο.

–Κοιτάτε, 20% δεν θα ψηφίσω κι 80% θα ψηφίσω.

–Αρα;

–Αρα στην πρώτη ψηφοφορία θα ψηφίσω το 20%, στη δεύτερη ψηφοφορία το 80% – 20+80= 100 κι έτσι πιάνω το 100%!

Κι έτσι πάει για «παρών» στην πρώτη, «Σταύρος Δήμας» στη δεύτερη, «έχει ο Θεός» στην Τρίτη.

Οπως «παρών» ψήφισαν και οι κυρίες της Βουλής. Η μία μετά την άλλη «παρών». Γιατί, ρε κορίτσια; Τι απωθημένα σέρνετε και δεν το μολογάτε; Γιατί μια γυναίκα είναι «παρών», πείτε μου κι εμένα που –τόσα χρόνια –ζούσα μέσα στη φριχτή πλάνη πως ήμουνα either παρούσα or απούσα. Ελπίζω να μην αδικώ καμία, αλλά εμένα μόνο την Ελενα Κουντουρά πήρε το αφτί μου να λέει «Παρούσα». Για να τη διορθώσει αυστηρά ο Ιορδάνης Τζαμτζής: «ΠΑΡΩΝ»! Μιλάμε, θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέραμε: Π.χ. το φύλο μας!

Ολοι οι «παρών» στην πίστα. Με τον γιατρό Τάκη να κάνει ένα θεαματικό φινάλε. Και γύρω ο θίασος σκιών. Κι εμείς κομπάρσοι. Τα «κοντάρια» του Εθνικού.

Εμείς όλοι… Που ΔΕΝ περνάμε καλά στα καμαρίνια. Κι αυτό βγαίνει στη σκηνή!