Εχουν δικαίωμα οι βουλευτές να παίζουν, να κάνουν χαβαλέ, πλάκες, να λένε καλαμπούρια, έστω και γυμνασιακού επιπέδου; Προφανώς, η σοβαροφάνεια συχνά είναι ο φερετζές της σοβαρότητας. Και, επίσης προφανώς, δεν αρκεί μια σφιγμένη μουτσούνα για να μην κλαίνε την ψήφο τους οι ψηφοφόροι. Προσωπικώς, ας πούμε, τα καλύτερα αστεία είναι επιπέδου Γυμνασίου –έχουν ανεμελιά, σκανδαλιά και λίγο περισσότερη αυθάδεια.

Ο ανεξάρτητος βουλευτής, διαγραμμένος της ΔΗΜΑΡ, ψηφοφόρος του Σταύρου Δήμα και ανήσυχος για το μέλλον της χώρας στο ευρώ Γρηγόρης Ψαριανός, χθες πρωταγωνίστησε σε ένα τέτοιο αστείο στη Βουλή: μύρισε το παλτό της Ραχήλ Μακρή για να δει, όπως μας είπε γελώντας, «με τι άρωμα είναι ψεκασμένο». Ως αστείο μπορεί να μην είναι του γούστου σας, αλλά πληροί τις προδιαγραφές του σχολικού καλαμπουριού, οπότε εύγε και φεύγε. Ελα όμως που η ηθική αστυνομία, στο όνομα μιας κάποιας Αριστεράς με μπούρκα, δεν συμφωνεί, οπότε άρχισε από χθες να ξεφωνίζει τον Ψαριανό ως σεξιστή.

Είναι όντως σεξισμός; Στην καλύτερη περίπτωση να είναι λίγο φετιχισμός. Σεξισμός είναι το ακριβώς αντίθετο, η ανόητη αντίληψη που θεωρεί τη γυναίκα ανίσχυρη, τόσο ανίσχυρη ώστε να χρειάζεται αυτόκλητους προστάτες πάντα, παντού. Ημαρτον με τη μεσσιανική δήθεν Αριστερά.

Την Αριστερά που ό,τι κατάλαβε από τον φεμινισμό ήταν να προσπαθεί να αλλάξει τις λέξεις. Να κατοχυρώσει τον νεολογισμό βουλεύτρια, διότι υποτίθεται ότι είναι προοδευτικό και αντισεξιστικό να σε λένε βουλεύτρια, ενώ δείχνει υποταγή στην ανδρική κυριαρχία οποιοσδήποτε άλλος γλωσσικός τύπος.

Και το χειρότερο; Οτι οι ίδιες κυρίες που ήταν έτοιμες να σε λιώσουν με τη γόβα αν δεν τις έλεγες βουλεύτριες φώναζαν «παρών» στην ψηφοφορία.

Πάλι καλά που δεν φώναζαν «παρών κι αξούριστος», όπως έκαναν παλιά στην αναφορά του ευζωνικού.

Τελευταία Νέα