Αναζήτηση
Ημέρες που είναι, ας απονείμουμε μερικούς τιμητικούς τίτλους.
Η γκάφα της χθεσινής ημέρας έγινε από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Αν οι μεταρρυθμίσεις που έχουν ξεκινήσει στην Ελλάδα συνεχιστούν, τότε η Ελλάδα θα σημειώσει και νέες επιτυχίες» είπε στο Κοινοβούλιο. Ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών πίστευε χωρίς αμφιβολία ότι με τις δηλώσεις αυτές βοηθά την ελληνική κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, έδωσε άλλη μισή μονάδα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κεραυνός της ημέρας εκτοξεύτηκε από τον Αλέξη Τσίπρα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είπε σε συνέντευξή του στο Ρόιτερ ότι η κυβέρνησή του θα καταργήσει τη λιτότητα, αλλά ότι «δεν έχει πρόθεση να λάβει μονομερή μέτρα, εκτός αν την αναγκάσουν να λάβει μονομερή μέτρα, παρ’ όλο που πιστεύει ότι κανείς δεν θα την αναγκάσει να λάβει μονομερή μέτρα επειδή κανείς δεν θα επωφεληθεί από μια τέτοια εξέλιξη στην καρδιά της Ευρώπης». Το ειδησεογραφικό πρακτορείο, συναισθανόμενο τη βαρύτητα αυτής της εξαγγελίας, έσπευσε να στείλει επείγον τηλεγράφημα. Ευτυχώς, η Σοφοκλέους είχε κλείσει.
Η υπόσχεση της ημέρας διατυπώθηκε από τον Ανδρέα Παπαδόπουλο (και δεν ανακλήθηκε, παρά τη σχετική φημολογία). Αφού εξέφρασε δικαιολογημένα την υπερηφάνειά του για τη στάση του Λυκούδη και του Ψαριανού, ο πρώην εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ προανήγγειλε ότι έχει να αποκαλύψει πολλά για τον Κουβέλη και τα όσα έγιναν το καλοκαίρι για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Περιμένουμε.
Η μπούρδα της ημέρας εκτοξεύτηκε από τον Μπέπε Γκρίλο. Ο πολιτικός, για τον οποίο ο Τσίπρας είχε πει κάποτε ότι εκπροσωπεί ένα κίνημα υγιές και ελπιδοφόρο, είπε χθες σε συνέντευξη Τύπου ότι «αν ο Τσίπρας είναι η Αριστερά, στην Ελλάδα δεν χρειάζεται πια η Δεξιά». Πάλι σε λάθος άλογο ποντάραμε.
Η έκκληση της ημέρας έγινε από τη Δήμητρα Λιάνη. Η μούσα του Ανδρέα Παπανδρέου κάλεσε «όλους όσοι εμπνέονται από τις αρχές και τις αξίες της 3ης του Σεπτέμβρη να διαχωρίσουν τη θέση τους ξεκάθαρα από όσους προσβάλλουν τη μνήμη και την πολιτική παρακαταθήκη του Ανδρέα και κυρίως από τον ιδεολογικό αποστάτη, γιο του Γιώργο». Το διαβάζεις, το ξαναδιαβάζεις και παραδίδεσαι σε μια θανατηφόρα νοσταλγία.
