«Η τελευταία» έγραψε ως λεζάντα στη φωτογραφία από το Φέργκιουσον που ανέβασε στο twitter στις 27 Νοεμβρίου. Δεκατρείς ημέρες αργότερα, οδήγησε έως ένα γραφικό σημείο της οροσειράς του Κολοράντο, έστειλε σε μια φίλη ένα SMS που εμπεριείχε χάρτη με την τοποθεσία του, σήκωσε το όπλο του και αυτοκτόνησε.

Ο Ντόμινικ Ντι-Νάταλε γεννήθηκε πριν από 43 χρόνια στη Βρετανία. Αμερικανός πολίτης πολιτογραφήθηκε πρόσφατα, ως αλλοδαπός με «εξαιρετικές ικανότητες». Την καριέρα του την ξεκίνησε το 1989 ως συντάκτης περιοδικών στην Πορτογαλία. Το 1995, εντάχθηκε στο δυναμικό του BBC και 12 χρόνια αργότερα, το 2007, έγινε ανεξάρτητος ανταποκριτής του αμερικανικού Fox News. Πολεμικός ανταποκριτής –από το Ιράκ, τη Συρία, το Πακιστάν… Οι φίλοι του λένε πως είχε ένα μεταδοτικό γέλιο και ένα χιούμορ μεταξύ μαύρου και εντελώς ανάρμοστου. Πως ήταν παθιασμένος, πονόψυχος, παρορμητικός και μανιωδώς ανεξάρτητος. Ο ίδιος έγραψε σε έναν από αυτούς πως στα χαρακώματα του πολέμου βρήκε την επαγγελματική ολοκλήρωση. «Μου προσέφεραν επαγγελματική ακεραιότητα και κοινωνικό κύρος στα μάτια των άλλων. Δεν είχα τίποτε από τα δύο πριν. Δεν ήμουν καν πραγματικός άνδρας μέχρι τότε». Οι φίλοι του λένε πως ήταν πιο χαρούμενος στις ζώνες του πολέμου, ίσως λόγω της αδρεναλίνης ή της αίσθησης ότι προσέφερε ή των στενών δεσμών που εμπνέουν τα σκοτεινά, επικίνδυνα μέρη· και πως έδειχνε συχνά ανήσυχος όταν εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, στα γραφεία του Fox στο Λος Αντζελες, το 2012. Ο ίδιος έγραψε σε έναν φίλο πως τον Οκτώβριο του 2012 διαγνώστηκε με μετατραυματικό σοκ. Και πρόσφατα, η υγεία του άρχισε να χειροτερεύει. Μικρός έπασχε από επιληψία· οι κρίσεις επανήλθαν. Εμφάνιζε επίσης προβλήματα όρασης, επίμονους πονοκεφάλους και προσωρινή απώλεια μνήμης. Αρχές Νοεμβρίου επισκέφθηκε έναν νευρολόγο. Η μαγνητική τομογραφία έδειξε εγκεφαλικές βλάβες –πιθανότατα λόγω διάσεισης που υπέστη έπειτα από επίθεση με όλμους στο Ιράκ το 2009 ή/και μια σφαίρα που εποστρακίστηκε στο κράνος του στο Αφγανιστάν το 2011. «Δεν μπορώ να ζήσω έτσι. Ούτε μπορώ να αντέξω τη σκέψη των γύρω μου να με βλέπουν να φθίνω».

Στο τελευταίο του γράμμα, ο Ντόμινικ Ντι-Νάταλε ζήτησε από τον φίλο του να βρει κάποιο σπίτι για τις δύο γάτες που είχε φέρει μαζί του από το Πακιστάν. Δεν ήθελε να καταλήξουν σε κάποιο από τα καταφύγια του Λος Αντζελες, που καταφεύγουν τόσο εύκολα σε ευθανασία. «Δεν τους αξίζει», έγραψε, «ένα πρόωρο τέλος εξαιτίας ενός δειλού ιδιοκτήτη».