Ο διάλογος, λέει, έγινε προ ημερών στην τετ α τετ συνάντηση που είχαν, με το που έκλεισαν οι πόρτες και απομακρύνθηκαν φωτογράφοι, δημοσιογράφοι και κάμερες. Οπως μου μεταφέρθηκε, πιστεύω θα έκανε να κοκκινίσουν από ντροπή κυρίες και ευαίσθητα αγόρια με αγωγή:

–Μα τι σε έχει πιάσει και θέλεις ντε και καλά να βουτηχτείς στα σκ… Τι βιάζεσαι; Περίμενε. Ετσι κι αλλιώς, θα γίνεις κάποια στιγμή.

–Γιατί πρέπει απαραίτητα να βουτηχτώ στα σκ…; Θα τα καταφέρουμε έτσι που να μη χρειαστεί να γίνει τίποτε από όλα αυτά.

–Αγόρι μου, δεν έχεις καταλάβει. Θα σε γ… με το που θα αναλάβεις.

Οι συνομιλητές ήταν δύο, πρωταγωνιστούν αυτές τις ημέρες στο προσκήνιο, και στο παρασκήνιο, και δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα (λέμε τώρα…) για να πετύχουν τους στόχους τους.

Αλλά, κυρίες και κύριοι, δεν μπορώ να το κρατήσω άλλο, θα το πάρει το ποτάμι (το πραγματικό, όχι του αρχηγού Σταύρου): πρόκειται για διάλογο Βενιζέλου – Τσίπρα, όπως μου μεταφέρθηκε επαναλαμβάνω, και προέρχεται από την πρόσφατη συνάντησή τους στο υπουργείο των Εξωτερικών.

(Μην ξενίζει κανέναν το ύφος και το περιεχόμενο του διαλόγου: πολιτικοί συζητούν, όχι ο επίτροπος με τον καντηλανάφτη της ενορίας μας.)

Είναι να μη δακρύσεις;

Το δεύτερο που έχω να μεταφέρω από πολύ inside πληροφόρηση (τς…) είναι ότι το λαλίστατο παχουλό παλικάρι, που το τελευταίο ειδικά διάστημα κάνει ό,τι μπορεί για να κρατηθεί στην επικαιρότητα (και στον αφρό), έχει πιαστεί –με ενημέρωσαν –για τα καλά στην απόχη.

Δεν θα πω τίποτε παραπάνω. Το θέμα ανήκει πλέον στην αρμοδιότητα των Αρχών, οι οποίες και ερευνούν ήδη. Προτείνω λοιπόν να περιμένουμε τα πορίσματα της έρευνας…

Μέχρι τότε ο δικός μας μπορεί να φωνάζει ελεύθερα, να καταγγέλλει και να διακινεί σενάρια περί εξαγορών και άλλων τινών. Το ζήτημα είναι ότι κάποια στιγμή θα κληθεί, εκ των πραγμάτων, να δώσει απαντήσεις σε πιεστικές ερωτήσεις και όλα αυτά θα τα βρει απέναντί του να του βγάζουν τη γλώσσα…

Κρίμα. Στενοχωριέμαι…

Εστω έναν τελάλη…

Ενα άλλο ζήτημα που με πληγώνει αφόρητα είναι ο ενδοσυριζαίικος πόλεμος για το τι θα γίνει στην οικονομία, εάν και εφόσον το κόμμα της χαράς κερδίσει την εξουσία. Οι άνθρωποι κονταροχτυπιούνται ανελέητα, αλλά το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, αντί να αναδείξει αυτόν τον χαμό.

Χθες, ας πούμε, είχαμε την κόντρα Σταθάκη – Λαπαβίτσα, όπου ο πρώτος την έπεσε στον δεύτερο γιατί ο δεύτερος είχε πει ότι στο Plan B του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η επιστροφή στη δραχμή, ενώ ο πρώτος υποστηρίζει ότι η χώρα όπως και η Ευρώπη θα καταστραφούν αν η Ελλάδα αποχωρήσει από το ενιαίο νόμισμα.

Και υπάρχουν επίσης οι απόψεις Λαφαζάνη, Δραγασάκη, του ίδιου του προέδρου Αλέξη που εξήγγειλε ότι θα χορέψει πεντοζάλη τις αγορές, οι οποίες όχι μόνο συγκρούονται με όλα τα παραπάνω, αλλά ανοίγουν και από μόνες τους θέματα. Σοβαρά.

Διερωτώμαι, αλήθεια το λέω, ποια άποψη θα επικρατήσει τελικά. Νιώθω αδιανόητα μπερδεμένος. Οπως και άλλοι. Πολλοί. Μήπως να έβγαζαν ένα ημερήσιο δελτίο δηλώσεων (με την ευγενική φροντίδα του αγοριού με το βελούδινο βλέμμα Σκουρλέτη) που να έλεγε: «Σήμερα 16 του μηνός Δεκεμβρίου ισχύουν οι δηλώσεις Παναγιώτη Λαφαζάνη περί άρνησης αποπληρωμής ομολόγων που λήγουν τον Μάρτιο και τον Μάιο του 2015 και φτάνουν τα περίπου 15 δισ.»; Θα διευκόλυνε…

Η λογική άργησε κάτι τέρμινα

Στο μεταξύ τρώω τα νύχια μου από την αγωνία για το τι θα πράξει ο μπαρμπα-Φώτης στις κάλπες –δεν θα τα γλιτώσω τελικά τα τεχνητά (νύχια) μέχρι να ολοκληρωθεί η προεδρική εκλογή. Οι χθεσινές δηλώσεις του (στον Βήμα FM) είναι ένα βήμα πριν από το «περάστε κόσμε να απολαύσετε το θέαμα: εκτελώ την τέλεια κυβίστηση ο καλλιτέχνης». Τον βλέπω τελικά να μαδάει τη μαργαρίτα για το τι θα κάνει, και αυτός και ό,τι έχει απομείνει από το κόμμα ΔΗΜΑΡ.

Και είναι και εκείνος ο πρόεδρος Βαγγέλης που από τα ξένα, όπου βρίσκεται, μας περιέγραψε χθες μιαν άλλη εκδοχή από αυτή που μέχρι τώρα διακινούσε –ο λαός θα αποφασίσει. Τώρα εισηγείται τη «συνεννόηση των κομμάτων» για την εξεύρεση μιας λύσης, η οποία θα αποτρέψει την καταστροφή.

Κακό δεν το λες αυτό, όχι. Αλλά μήπως άργησε κάπως η πρόταση για την αποτροπή της καταστροφής; Εμένα μου μοιάζει –θα το πω –με κάτι σκηνές από ταινίες όπου ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για την εκτόξευση ενός ή περισσότερων πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές, στην ουσία και η αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή του πλανήτη, και οι πρωταγωνιστές λιώνουν στον ιδρώτα βλέποντας το χρονόμετρο να τρέχει και εκείνοι να είναι ανήμποροι να κάνουν οτιδήποτε…

Πόση αγωνία πια

Σε εσχατολογίες παραπέμπουν τα προηγούμενα, αλλά εγώ θα μεταφέρω εδώ αυτά που διακινούνται στο παρασκήνιο, και που θέλουν να γίνονται κινήσεις εκτόνωσης της κατάστασης, η οποία όπως φαίνεται έχει ήδη επιπτώσεις. (Μάθατε τι είπε ο Στουρνάρας; Ξαναφάνηκαν οι γριές στα γκισέ των τραπεζών και σηκώνουν τα λεφτά για το στρώμα.)

«Κάτι» φαίνεται να γίνεται για να τα βρουν κυβέρνηση και η εκτός ΣΥΡΙΖΑ αντιπολίτευση. Δεν ξέρω αν ευοδωθεί το πράγμα εν όψει της αυριανής ψηφοφορίας, αλλά αυτοί που διακινούν τις σχετικές πληροφορίες υποστηρίζουν ότι στις 12 ημέρες που απομένουν έως την τελική εκλογή της 29ης Δεκεμβρίου μπορεί το ζήτημα να οδηγηθεί σε κάποια λύση…

Μωρέ όχι νύχια, αλλά και το μαλλί τρίχα τρίχα θα ξεριζώσω…

Πρωτίστως εχεμύθεια

Προσωπικά δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Αλλά έχω να συνεισφέρω ότι έντονος προβληματισμός υπάρχει και σε έναν αριθμό βουλευτών της συγκυβέρνησης. Ας πούμε, υπάρχουν βουλευτές που διερωτώνται γιατί να προταθεί ο Στ. Δήμας για υποψήφιος, όταν θα μπορούσε να προταθεί μια άλλη υποψηφιότητα ικανή να λειτουργήσει πολυσυλλεκτικά.

Εν κατακλείδι και για να μην τα πολυλογώ: βουλευτής ανήκων σε ένα από τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης θα ζητήσει την πρόταση άλλου υποψηφίου ενόψει της τρίτης εκλογής εάν οι ψήφοι που θα λάβει ο Στ. Δήμας κατά τη δεύτερη ψηφοφορία δεν είναι κοντά στο 180. Θα αναγγείλει δε ότι αυτός δεν πρόκειται να ψηφίσει Δήμα στην τρίτη εκλογή αν δεν αλλάξει ο υποψήφιος.

Γνωρίζω τον βουλευτή, αλλά δεν αναφέρω το όνομά του για ευνόητους λόγους. Και ποιον θα προτείνει για να «ανοίξει» η προεδρική πλειοψηφία μού ανέφερε. Ούτε αυτό θα το πω, εννοείται…