Πληροφορίες δεν έχω, εκτιμήσεις κάνω. Και καταφεύγω σε αυτές γιατί πραγματικά οι τύποι θα μας τρελάνουν. Η συγκυβέρνηση των δύο ταλαντούχων παλικαριών που συγκροτούν το δίδυμο «Αμποτ και Κοστέλο» υποτίθεται ότι επιθυμεί να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, αλλά επιλέγει μια στενή, κομματικά, υποψηφιότητα –του Σταύρου Δήμα. Η αντιπολίτευση του αριστερού αγοριού Αλέξη, που έσκιζε επί μήνες τα ρούχα της για να πραγματοποιηθούν άμεσα εκλογές ώστε να απαλλαγεί ο λαός από τα Μνημόνια, τώρα που μάλλον έφθασε η ώρα κάνει ό,τι μπορεί για να πανικοβάλει τον κόσμο και να εξοργίσει δανειστές, αγορές, Ευρώπη –σαν να μη θέλει να κερδίσει.

Και εγώ που στέκομαι απέξω και παρακολουθώ τα δρώμενα έχω την αίσθηση ότι συγκυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ παίζουν αυτή την ώρα τον «μουντζούρη» –με τις εκλογές!..

Αν έχω άδικο, παρακαλώ, επιχειρήματα για να ανακαλέσω: αλλά το ντουέτο «Αμποτ και Κοστέλο» με πείθει, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ότι στην πραγματικότητα δεν ήθελε να εκλέξει Πρόεδρο. Αυτό που ήθελε στην ουσία ήταν ένα καλό άλλοθι να αποχωρήσει από την εξουσία. Ή, για να το πω πιο ρεαλιστικά, έναν εύσχημο τρόπο να φύγει και να μη φανεί ότι αποδρά, όπως ο Καραμανλής το 2009.

Διότι εδώ που τα λέμε, ποια Βουλή θα ψήφιζε μέτρα 1,8 δισ. που απαιτούν οι δανειστές ή ακόμη και 940 εκατομμυρίων που δεσμεύεται η κυβέρνηση με option για πρόσθετα μέτρα τον Ιούνιο, αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι; Η σημερινή με τίποτα…

Η δε αξιωματική αντιπολίτευση ξέρει ότι αν πάμε σε εκλογές και τις κερδίσει –που θα τις κερδίσει… –σε δέκα – δεκαπέντε ημέρες θα κληθεί να διαπραγματευθεί με την τρόικα όλα τα παραπάνω και άλλα πολλά και διάφορα. Το θέλει; Εγώ εκτιμώ ότι δεν το θέλει, γι’ αυτό και το έχει ρίξει στο τσάμικο ή στον πεντοζάλη, όπως προανήγγειλε άλλωστε και το αριστερό αγόρι Αλέξης ότι θα χορέψει τις αγορές! Αν μάλιστα αθροιστούν σε αυτά οι δηλώσεις Λαφαζάνη, Μηλιού, Τόλιου και άλλων τινών, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα παλικάρια δεν θέλουν. Και κάνουν ό,τι μπορούν για να το πετύχουν. Αλλη εξήγηση δεν έχω. Υπάρχει; Να την ακούσω…

Μονοφαγάδες

Να, ας πούμε διάβασα χθες την εισήγηση του υπευθύνου για την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Μηλιού, ο οποίος είπε σε ημερίδα του Ινστιτούτου Λεβί το εξής καταπληκτικό:

«Η πρότασή μας (για το χρέος) διεκδικεί να αναλάβει η ΕΚΤ την εξυπηρέτηση τόκων και χρεολυσίων για την πενταετία 2016-2020 και επιπλέον την πληρωμή των συνολικών τόκων που αντιστοιχούν στο εναπομείναν χρέος των κρατών της ευρωζώνης, κεφαλαιοποιώντας και προσθέτοντας τους τόκους στο ήδη σωρευμένο χρέος»!

Δηλαδή, το ευαγές, φιλανθρωπικό ίδρυμα Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (στην οποία είναι μέτοχοι οι κεντρικές τράπεζες όλων των χωρών της ευρωζώνης) θα πει «αφήστε το χρέος πάνω μας, παιδιά, για πέντε χρόνια, θα πληρώνουμε εμείς τους τόκους και τα τοκοχρεολύσια επειδή είναι σοβαρό αγόρι ο Αλέξης και το αγαπάμε. Και εν συνεχεία τα βρίσκουμε, διότι μην κοιτάτε που μας βρίζουν ως όργανα του παγκόσμιου καπιταλισμού, και εμείς αριστεροί είμαστε…».

Ενημερώνω σχετικά ότι το ακροατήριο Μηλιού ήταν κάτι βουλευτές των Podemos Ισπανίας και του Die Linke Γερμανίας, οι οποίοι και φυσικά χειροκρότησαν.

Καταλήγω πλέον στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι, δεν μπορεί, κάτι πίνουν, και το κακό είναι ότι δεν δίνουν και σε εμάς τους υπολοίπους!

Παίζοντας με τη φλόγα

Στο μεταξύ, ο πρόεδρος Αντώνης (Σαμαράς) έχει πλακωθεί στα τηλέφωνα, σύμφωνα με τον πρόεδρο του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» Πάνο. Αν πιστέψω μάλιστα τον καταγγέλλοντα, ο πρόεδρος Αντώνης είναι από αυτούς τους τύπους της κατηγορίας «πέφτουλας» την οποία αποστρέφονται οι γυναίκες πιο πολύ και από τις αμαρτίες τους.

Δεν ξέρω ποιο είναι το στυλ του προέδρου Αντώνη επ’ αυτού, αλλά ο πρόεδρος Πάνος ισχυρίζεται τα ακόλουθα, τα οποία καταγράφω εδώ, διότι δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα κινήσουν την περιέργεια κάποιου εισαγγελέα:

«Πιέζουν με κάθε τρόπο, υπάρχουν βουλευτές που τους παίρνει ο Σαμαράς τηλέφωνο, εννέα φορές πήρε χθες το βράδυ στο τηλέφωνο βουλευτή καιστο τέλος ο βουλευτής έκλεισε το τηλέφωνό του γιατί δεν άντεξε πια την πίεση (…) Βάζουν επιχειρηματίες, απειλούν, δίνουν δώρα, κάνουν τα πάντα».

Ονόματα δεν είπε, κατά την πάγια τακτική του –αλίμονο. Διότι γνωρίζει ότι εάν πει έστω ένα όνομα, θα ακολουθήσει ο πανικός: άρση απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, απομαγνητοφώνηση κ.λπ. Και δεν μπορεί να μην ξέρει ότι οι τηλεφωνικές εταιρείες διατηρούν μαγνητοφωνημένες συνομιλίες για 52 ημέρες. Το γνωρίζει. Γι’ αυτό λέει όσα λέει πάντα στο όριο να τον «τσιμπήσουν»…

Οι σπεσιαλίστες

Από τα σχιζοφρενικά που ζούμε αυτόν τον καιρό, δεν μπορώ να μην αναδείξω την περίπτωση του φίλου μου Πέτρου Τατσόπουλου. Ο Πέτρος λοιπόν έχει δηλώσει από καιρό ότι δεν ψηφίζει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας διότι ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και προφανώς νιώθει τον ΣΥΡΙΖΑ να τον τραβάει από το μανίκι…

Χθες ανακοίνωσε ουσιαστικά ότι θα πάει με Το Ποτάμι. Τηλεφώνησα στον αρχηγό Σταύρο. Τον πέτυχα στις στροφές πριν από το Ρέθυμνο –σε μία ακόμη περιοδεία στην Κρήτη.

–Τι θα κάνει Το Ποτάμι στην προεδρική εκλογή; τον ρώτησα.

–Εχουμε ένα σκεπτικό μού είπε. Εκλογή Προέδρου τώρα και σαφές χρονοδιάγραμμα για τη συνέχεια, εκλογές, διαπραγμάτευση κ.λπ. Θα ψηφίσουμε υπέρ.

–Ο Τατσόπουλος όμως δεν ψηφίζει λέει…

–Οντως, οι υπόλοιποι βουλευτές μας είναι στη γραμμή που εξέφρασα εγώ. Ο Τατσόπουλος είναι ειδική περίπτωση. Οταν ήρθε σε εμάς, μου είπε ότι «το μόνο πράγμα που δεν θα κάνω είναι να ψηφίσω υπέρ στην προεδρική εκλογή». Είμαι υποχρεωμένος να το δεχθώ.

Συμφωνίες κυρίων αρμοδιότητος «ειδικών»…

Επέτειος

από τις λίγες

Ωραία πράγματα έγιναν χθες στην ΕΣΗΕΑ, η οποία εόρτασε την επέτειο από την ίδρυσή της –έκλεισε έναν αιώνα το σωματείο μας. Προσήλθαν πολλοί και διάφοροι επίσημοι, και ο πρόεδρος Αντώνης. Απέξω ήταν καμιά 20αριά-30αριά το πολύ δημοσιογράφοι υποτίθεται. Που βάλθηκαν να μας ξεφτιλίσουν πανελληνίως (όχι βέβαια πως χρειαζόταν και καμιά μεγάλη προσπάθεια…). Αρχισαν να βρίζουν με επίθετα επιπέδου χαμαιτυπείου και βάλε. Και όταν ένας εξ αυτών που αποδοκίμαζαν, ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, τους φώναξε για πλάκα «ουουου» την ώρα που τον έβριζαν, χύθηκαν να τον λιντσάρουν. Τέτοιοι «επιστήμονες» είμαστε εμείς –για να μη νομίζει κανείς ότι «επιστήμονες» θα βρει μόνο στις εξέδρες των γηπέδων…