Αγνωστοι αι βουλαί του global

Τι (θέλει ακριβώς να) κάνει ο Γιώργος, ο επονομαζόμενος και global; Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν κατάλαβα –ποτέ μετά τον Νοέμβριο του 2011, όταν έφυγε όπως έφυγε από την πρωθυπουργία, πράγμα επίσης αδιευκρίνιστο. Διότι ο ίδιος (ψιθυριστά) και οι δικοί του (φωναχτά) πιστεύουν ότι ανατράπηκε με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που οργάνωσε ο Βενιζέλος, αλλά όλοι οι άλλοι υποστηρίζουν ότι αυτό έγινε μόνο στο «κάμπριο» κεφάλι του –στην πραγματικότητα έπεσε μόνος του.

Ο,τι και να συμβαίνει πάντως, ένα πρόβλημα επαγγελματικού προσανατολισμού το είχε από εκείνο τον ζοφερό Νοέμβριο και μετά. Μια εποχή πλακώθηκε στα ταξίδια –δεν υπήρξε μέρος της υφηλίου που να μην επισκέφθηκε μεταφέροντας το δόγμα και τα νάματα της σοσιαλιστικής ιδέας ως πρόεδρος της ομώνυμης Διεθνούς.

Μετά, ζηλώσας προφανώς τη δόξα του αειμνήστου πατρός Ανδρέα, επιχείρησε να γίνει πανεπιστημιακός δάσκαλος –πάλι δεν άφησε διάλεξη για διάλεξη ανά τον πλανήτη την οποία να μην πραγματοποιήσει.

Επειτα έκανε τον βουλευτή, αλλά μόνο… στις ψηφοφορίες, και κάποια στιγμή του έκατσε να γίνει και πάλι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Επειδή αυτό όμως δεν ήταν εφικτό –σιγά να μην άφηνε ο πρόεδρος Βαγγέλης να του πάρουν την μπουκιά από το τραπέζι –αποφάσισε… Αλήθεια, τι αποφάσισε;

Νομίζω πως ούτε και αυτός γνωρίζει τι αποφάσισε. Διότι η χθεσινή του δήλωση –παρέμβαση χαρακτηρίστηκε –ζητεί μεν την εκλογή Προέδρου από την παρούσα Βουλή και τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας, αλλά τι θα κάνει μετά δεν το λέει. Απλώς αφήνει ένα παράθυρο νααααα, μετά συγχωρήσεως, για τα… πάντα! Από το να φτιάξει κόμμα μέχρι να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και μέχρι να πάει σπίτι του και να κάνει γυμναστική δεκαπέντε ώρες το 24ωρο ως gym junkie που είναι…

Διάφοροι δικοί του στους οποίους απευθύνθηκα έμειναν και αυτοί με το στόμα ανοιχτό. Μίλησα με τρεις από όσους μετείχαν στη σύσκεψη της περασμένης Τρίτης. Είχαν πέσει από τα σύννεφα και οι τρεις. Ενας μάλιστα μου είπε ότι «φύγαμε από τη σύσκεψη έχοντας στο μυαλό μας τη δέσμευσή του ότι «δεν προχωράμε» τίποτε, γιατί ο χρόνος δεν επαρκεί αν γίνουν, όπως πιστεύουμε, εκλογές στις αρχές Φεβρουαρίου. Και ξαφνικά μαθαίνουμε ότι χθες έκανε αυτή την ανακοίνωση. Δεν ξέρω τι να πω, με ποιους μίλησε, ποιοι τον έπεισαν και με ποια επιχειρήματα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κάνει…».

Ομιλος προσανατολισμού

Από αυτή την περίφημη σύσκεψη, έχω να προσθέσω ότι τρεις από τους μετέχοντες, οι Σαχινίδης, Μωραΐτης, Πεταλωτής, είχαν δεσμευθεί να μη θέσουν υποψηφιότητα αν γίνονταν εκλογές «με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου». Ποιο ήταν το σκεπτικό, ρώτησα τον εκ Κομοτηνής φίλο μου Γιώργο Πεταλωτή:

–Οτι δεν χωράμε σε αυτό το πράγμα πια. Οτι η διάσταση είναι δεδομένη και πραγματική.

Χθες που τον ξαναρώτησα αν με τη δήλωσή του ο Γιώργος προαναγγέλλει τη δημιουργία νέου κόμματος, μου δήλωσε «άγνοια», αλλά μου είπε ότι πρόκειται για «ρήξη». Και με παρέπεμψε σε μια συζήτηση που είχαμε κάνει και προ ημερών και που το κεντρικό της νόημα ήταν ότι «αν δεν εκλεγεί τώρα Πρόεδρος, δεν επαρκεί ο χρόνος ώς τις εκλογές για τη δημιουργία κάτι άλλου».

Ωραία, δεν επαρκεί ο χρόνος για νέο κόμμα. Ας φτιάξει τότε –και αυτός –έναν Ομιλο Προβληματισμού. Μπορεί να μην επιλύσει το πρόβλημα της χώρας, ίσως βρει όμως λύση στα προβλήματα επαγγελματικού προσανατολισμού τα οποία προφανώς αντιμετωπίζει!..

Ποιος Ζαμπούνης τώρα…

Ο πρόεδρος «το ΠΑΣΟΚ, που να χτυπιέστε κάτω ρε, μου ανήκει» Βαγγέλης ενημερώθηκε –με… ενημέρωσαν –αμέσως για την παρέμβαση Γιώργου στο Βερολίνο όπου βρισκόταν. Εκείνη την ώρα έδινε κάποια συνέντευξη. Τους ζήτησε να περιμένουν να τελειώσει. Και μετά τους έστειλε μια ανακοίνωση 46 λέξεων, την οποία φυσικά έγραψε ο ίδιος με τη γνωστή δεινότητα που έχει και στον γραπτό λόγο (όλα μόνος του τα κάνει πια σε αυτό το κόμμα, σε λίγο θα κάνει και φασίνα»).

Αργότερα, έδωσε συμπληρωματικά και ένα ανώνυμο σχόλιο, επίσης γραμμένο με τα χεράκια του (όλα, μα όλα πια;). Τους ειδοποίησε πάντως ότι «δεν θα τον διαγράψει» τον Γιώργο.

–Γιατί; τον ρώτησαν οι άλλοι από εδώ. Ισως είναι ευκαιρία τώρα, πρόεδρε.

–Οχι τώρα τουλάχιστον. Και επιπλέον δεν διαγράφεις έναν πρώην πρωθυπουργό και αρχηγό του κόμματος, ανταπάντησε.

Κατάλαβα. Θα τον συνοδεύσει στην έξοδο, θα του χτυπήσει φιλικά την πλάτη, θα του πει και ένα «άντε, Γιώργο μου, τώρα, στο καλό» και θα κλείσει την πόρτα πίσω του. Τόσο ευγενής, μα τόσο ευγενής –τον έχει «ξεσκονίσει» τον Ζαμπούνη…

Παράλληλο σύμπαν

Στο κόμμα της χαράς τώρα, στον ΣΥΡΙΖΑ, έλαβαν εντολή, λέει, «να ετοιμάσουν νομοσχέδια» μήπως και δεν προλάβουν επειδή θα γίνουν αμέσως κυβέρνηση –αφού δεν βγαίνει Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή. Ο άνθρωπός μου, τον οποίο διέκοψα από μια σύσκεψη στα γραφεία του κόμματος στην Κουμουνδούρου, μου είπε ότι «ο πρόεδρος (τον Αλέξη εννοεί) δεν θέλει να βρεθούμε ανέτοιμοι και να ψαχνόμαστε όπως έκαναν οι άλλοι στις 100 πρώτες ημέρες. Θέλει η Βουλή να αρχίσει να λειτουργεί αμέσως».

Βουλή; Σε ποια χώρα;

Τριγμοί στο στούντιο

Συνέβη χθες στο πρωινό του Mega, όπου δίνουν κάθε πρωί αγώνα οι Καμπουράκης – Οικονομέας να επιβιώσουν στις αδυσώπητες μάχες μεταξύ εκπροσώπων κομμάτων, οι οποίοι συγκρούονται ανελέητα και χωρίς οίκτο (για τα αφτιά και την αισθητική μας). Καλεσμένοι πλην των άλλων το αγόρι με το βελούδινο βλέμμα Σκουρλέτης και η εκπρόσωπος της ΝΔ Ασημακοπούλου. Η αντιπαράθεση έχει κορυφωθεί, τα νεύρα είναι τεντωμένα, η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο και πάνω εκεί συμβαίνει το… ατύχημα Σκουρλέτη.

Το αγόρι με το βελούδινο βλέμμα, με αρκετή αρρενωπότητα στη φωνή θα επισημάνω, γυρίζει στην Ασημακοπούλου και της πετάει ένα «αχ χρυσή μου» που έκανε τα πατώματα να τρίξουν και τα φωτιστικά του στούντιο να τσουγκρίσουν μεταξύ τους αναστατωμένα.

Εκείνη πάντως δεν το εκτίμησε καθόλου αυτό και του φώναξε: «Χρυσή μου; Χρυσή μου να πεις τη μάνα σου».

Ελεος, κυρία μου, έλεος. Δεν είναι συμπεριφορά αυτή. Τον αποπήρατε τον άνθρωπο χωρίς λόγο. «Χρυσή μου» σας είπε, δεν σας είπε και καμπούρα πια…

Θα τους πάρει το ποτάμι…

Στο μεταξύ έχω μπερδευτεί εντελώς. Ρωτάω χθες τον Τατσόπουλο, που δεν ψηφίζει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με ποιο κόμμα θα είναι υποψήφιος.

Με Το Ποτάμι, μου απαντάει θριαμβευτικά. Πώς σου διέφυγε;

Εμένα δεν μου διέφυγε. Τον ρώτησα γιατί δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν ο αρχηγός Σταύρος να είναι υπέρ της εκλογής Προέδρου από την παρούσα Βουλή και υπέρ του Σταύρου Δήμα επίσης και ο υποψήφιος με το κόμμα του βουλευτής Τατσόπουλος να καταψηφίζει.

Εχω την αίσθηση ότι αν αυτά συμβαίνουν, το κόμμα δεν ξεκινάει με καλούς οιωνούς. Και το λέω σοβαρά…