Τελικά, τι έγινε προχθές το βράδυ εκεί στο νεοκλασικό της Πειραιώς όπου στεγάζεται το Ιδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου; Τις πληροφορίες περί κλειστής/ μυστικής σύσκεψης υπό τον global Γιώργο διέψευσε (και σε εμένα χθες το μεσημέρι) ο «πιστός» του Γιώργος (Ελενόπουλος). «Καμία σύσκεψη» μου είπε. «Πρόκειται για ψεύδος».

Τούτου δοθέντος, το έριξα στη διασταύρωση. Σε μια απ’ αυτές έπεσα πάνω σε συμμετέχοντα. Μου επιβεβαίωσε ότι η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε, και μάλιστα υπό τον global Γιώργο. Είχε αντικείμενο το «πού πάμε», «τι κάνουμε» και «πώς κινούμαστε απέναντι στις εξελίξεις» και έλαβαν μέρος σε αυτήν ο Φίλιππος Σαχινίδης, ο Θάνος Μωραΐτης, ο Γιώργος Πεταλωτής, η Ρεγγίνα Βάρτζελη και ο Γιώργος Ελενόπουλος.

Δεν θα πω πολλά, θα αναφέρω απλώς ότι η κοινή αίσθηση ήταν ότι «οι εξελίξεις μπορεί να είναι καταιγιστικές» δεδομένης της κοινής, επίσης, εκτίμησης ότι «δεν εκλέγεται Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή».

Αν ενδιαφέρει, και νομίζω ότι ενδιαφέρει, κοινωνός της απαισιοδοξίας ήταν και ο ίδιος ο Γιώργος (ο global, όχι ο Ελενόπουλος) ο οποίος εκτίμησε ότι «μάλλον όχι, δεν βγαίνει ο Δήμας, δεν υπάρχει προεδρική πλειοψηφία».

Μετά –αυτό μπορώ να το πω –ασχολήθηκαν με τον πρόεδρο Βαγγέλη και «το τι κάνει αυτός και τι κάνουμε εμείς»…

Α, και κάτι ακόμη: ο Γιώργος θα ψηφίσει στην προεδρική εκλογή υπέρ του Δήμα. Οπως και οι υπόλοιποι. Το αποφάσισαν.

Ερωτας με την πρώτη συνάντηση

Μπα, μπα, μπα… και τηλέφωνα; Για τον πρόεδρο Αλέξη λέω, που έψαχνε χθες το πρωί στα τηλέφωνα τον πρόεδρο Βαγγέλη (για να του ζητήσει να αναλάβει πρωτοβουλία υπέρ του Ρωμανού), αλλά δεν τον βρήκε, διότι ο άλλος ήταν στο αεροπλάνο εν πτήσει για το Βερολίνο. Το ενδιαφέρον είναι ότι με το που κατέβηκε και του ήρθαν τα SMS με τις κλήσεις του προέδρου Αλέξη τσακίστηκε, σου λέει, να του τηλεφωνήσει, αλλά φευ, ο πρόεδρος Αλέξης είχε μια σύσκεψη και δεν μπόρεσαν να τα πουν.

Ο δικός μου, που μου αφηγήθηκε το περιστατικό, δεν ήταν σε θέση να μου πει αν τελικά ο πρόεδρος Αλέξης ολοκληρώνοντας τη σύσκεψή του πήρε πίσω τον πρόεδρο Βαγγέλη. Αλλά και αν έγινε, δεν το βρίσκω καθόλου παράξενο. Αυτοί οι δύο θα βρεθούν και στο μέλλον. Ζωή μου, ήταν να μη γίνει η (κακή) αρχή· τώρα που έγινε, ποιος τους κρατάει…

(Το είπα, δεν το είπα, τότε, μετά τη συνάντηση στο ΥΠΕΞ;).

Θα κάνουμε και πορεία

Αναλαμβάνω πρωτοβουλία. Σημαντική. Υπερβαίνω τις διαχωριστικές γραμμές, τα προσωπικά πάθη, τις ανθρώπινες αδυναμίες και δημιουργώ Κίνημα «Προστασίας Πάνου Καμμένου». Αμεσα, δε, καταθέτω στο Πρωτοδικείο σχετική δήλωση (έχω και 21 υπογραφές κάτω από το κείμενο) και ιδρύω ΜΚΦ(ορέα) ο οποίος θα έχει ως έργο τη διαφύλαξη και την προστασία της αγνότητος του προέδρου του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» από τις παντοειδείς πιέσεις που δέχεται προκειμένου –φαντάζομαι –να ψηφίσει αυτός, το κόμμα του, υπέρ της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Βασικά, εξομολογούμαι, δεν είχα την παραμικρή διάθεση να ασχοληθώ με το ροδομάγουλο αγόρι, αλλά άνθρωπος είμαι κι εγώ, με αισθήματα και συναισθήματα. Διαβάζοντας τις δηλώσεις που έκανε –όλως τυχαίως –στο ραδιόφωνο του Χατζηνικολάου, ένιωσα τη συνείδησή μου να εξανίσταται. Να αντιδρά. Να εξεγείρεται. Να θέλει να φωνάξει «κάτω τα χέρια από τον Πάνο». Διότι αυτές δεν ήταν δηλώσεις. Ηταν ο σπαραγμός προσωποποιημένος. Ηταν η κραυγή αγωνίας του ζώου που το κυνηγούν μέσα στο δάσος. Ηταν η φωνή του αγωνιστή που νιώθει ότι είναι περικυκλωμένος και αναζητεί διέξοδο να ξεφύγει. Για να συνεχίσει τον αγώνα.

Ιδού τι είπε ο άνθρωπός μου: «Εχω δεχθεί πάρα πολλές πιέσεις. Και δέχομαι καθημερινώς πιέσεις. Με προσφορές απίστευτες. «Βρείτε τα και θα δεις τι θα έχεις», ας πούμε. Δεν πρόκειται, όμως, εμείς να γονατίσουμε».

Κατ’ αρχάς ως επικεφαλής του Κ.Π.Π.Κ. (Κίνημα Προστασίας Π. Καμμένου), νιώθω την ανάγκη να εξάρω τη στάση του –αυτό το «δεν πρόκειται, όμως, εμείς να γονατίσουμε» είναι πράγματι συγκλονιστικό! Κατά δεύτερον, ερωτώ: δεν πρέπει να ασχοληθεί ένας εισαγγελέας με τις αναφορές του ανθρώπου;

Εδώ λέει ότι κάποιος/κάποιοι τού έκανε/αν προσφορές «απίστευτες» και μάλιστα τού είπε/αν «βρείτε τα και θα δεις τι θα έχεις». Αν και έχω σημαντικά δείγματα της γόνιμης και δημιουργικής… φαντασίας του προέδρου Πάνου, δεν θα έπρεπε, έτσι για την ιστορία, να τον καλέσει κάποιος να εξηγήσει το έργο;

Αδικημένη διάνοια

Στον αντίποδα, ο αγαπημένος Αδωνις «αφήστε με ρε παιδιά να ξεσπάσω μπροστά στις κάμερες» Γεωργιάδης, στη διακοσιοστή τριακοστή πέμπτη παρέμβασή του γι’ αυτή την εβδομάδα, δήλωσε (και αυτός στο ράδιο Χατζηνικολάου) τα ακόλουθα μετριοπαθή, και ταυτόχρονα εξαιρετικά μετριόφρονα:

«Ναι, αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, θα χρεοκοπήσουμε. Δεν έχω καμία αμφιβολία. Είναι πολύ απλό. Μετά από εμένα το είπαν η Bank of America, οι «New York Times», η «Wall Street Journal» και σήμερα οι «Financial Times». Ε, κάποια στιγμή πρέπει να έχουμε και ανοιχτά αφτιά, να καταλαβαίνουμε τι μας λένε».

Η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Ντράγκι, η Λαγκάρντ και κάτι σκόρπιοι Ολλανδοί, Αυστριακοί, Φινλανδοί που πιστεύουν το ίδιο, γιατί δεν έχουν το θάρρος να παραδεχθούν δημόσια την πολιτική ιδιοφυΐα που συνιστά ο Αδωνις, και κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους; Τι άλλο πρέπει να γίνει δηλαδή για να αναγνωρίσουν τη διορατικότητα του ανδρός; Εγώ, respect…

Βλέπει στο μέλλον

Στη διορατικότητα θα αποδώσω και τη σεμνή πρωτοβουλία του καλλιτέχνη φωτογράφου Λεωνίδα Γρηγοράκου, αναπληρωτή υπουργού Υγείας κατά τα λοιπά, να παρουσιάσει το βιβλίο του υπό τον τίτλο «Μονάδα Εντατικής Θεραπείας – Αναπνευστική Ανεπάρκεια και Μηχανική Αναπνοή» κ.λπ. την επόμενη Δευτέρα που ο μήνα έχει 22, και είναι παραμονή της προεδρικής εκλογής. Διότι τι άλλο από διορατικότητα συνιστά η παρουσίαση ενός τέτοιου βιβλίου λίγες ημέρες πριν από τη διάλυση της Βουλής (καθώς όλα δείχνουν ότι δύσκολα θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας); Ο άνθρωπος προετοιμάζει την επιστροφή του στο ΚΑΤ…

(Το πάνελ στην Παλαιά Βουλή είναι διακομματικό, και με εξαίρεση έναν, τον Ι. Πανούση, όλοι οι υπόλοιποι είναι γιατροί, έτοιμοι, η πλειοψηφία τους, να επιστρέψει στο ΕΣΥ…).

Τα του Κουτσούκου τω Κουτσούκω

Και κάτι τελευταίο. Διάβασα εδώ κι εκεί για το ποιος είχε την πρωτοβουλία να φορέσει ο Ρωμανός το «βραχιολάκι» και να τελειώσει αυτό το παράλογο πράγμα με την απεργία πείνας που έκανε. Τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ, ο υπουργός Δικαιοσύνης…

Ενημερώνω ότι αν δεν ήταν ο (πασόκος) φίλος μου Γιάννης Κουτσούκος να δώσει τη λύση για τη νομοθετική κατοχύρωση της χρήσης του «βραχιολιού», ακόμη θα ψάχνονταν τα παλικάρια! Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, το έλεγαν αυτό παλιά…