Δεν ήταν έκπληξη. Δεν θα ταίριαζε άλλωστε στο προφίλ του να εμφανιστεί σαν λαγός μέσα από το καπέλο. Ο Σταύρος Δήμας ήταν η αναμενόμενη υποψηφιότητα. Αναμενόμενη, με την καλή έννοια. Με την έννοια ότι είναι ένα πρόσωπο στα μέτρα του θεσμού.

Ο πρώην επίτροπος πληροί τις προδιαγραφές θεσμικής καταλληλότητας: πολιτική πείρα, υπερκομματική νηφαλιότητα, ευρωπαϊκή αναγνώριση. Την επάρκειά του, άλλωστε, αναγνωρίζουν ακόμη και εκείνοι που δηλώνουν ότι δεν θα τον ψηφίσουν.

Θεσμική καταλληλότητα δεν σημαίνει όμως αναγκαστικά εκλογιμότητα. Η κριτική που ασκείται στο Μαξίμου από ορισμένες πλευρές είναι ότι θα μπορούσε να αναζητήσει μια πιο «σέξι» υποψηφιότητα. Ως τέτοια νοείται η επιλογή ενός προσώπου που θα προκαλούσε αίσθηση και θα μπορούσε να ενεργοποιήσει ρεύμα υποστήριξης στην κοινωνία. Είναι αμφίβολο αν υπήρχε στ’ αλήθεια τέτοια εναλλακτική. Αλλά, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι υπήρχε, θα ήταν σοφό να δώσει κανείς προβάδισμα στην επικοινωνία; Θα ήταν προτιμότερο να επιλεγεί μια δημοφιλής αλλά απολιτική διασημότητα –σαν κι εκείνες που διέλαμψαν το προηγούμενο διάστημα στις στήλες του πολιτικού κουτσομπολιού;

Οποια κι αν είναι η απάντηση, τα πολιτικά χαρακτηριστικά της υποψηφιότητας Δήμα σίγουρα δεν δυσκολεύουν την εκλογιμότητα. Δεν πρόκειται δηλαδή για πρόσωπο που προκαλεί αμυντικά παραταξιακά αντανακλαστικά. Οπως χαρακτηριστικά λέγεται από βουλευτές που δεν ανήκουν στο δικό του κόμμα, κανείς δεν μπορεί πειστικά να επικαλεστεί το πρόσωπο ως άλλοθι για να καταψηφίσει.

Η συζήτηση έτσι επιστρέφει εκεί που βρισκόταν πριν από την ανακοίνωση του υποψηφίου. Το πραγματικό δίλημμα δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο. Το πραγματικό δίλημμα έχει να κάνει με την πραγματικότητα που αντανακλάται στα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων. Χθες, για παράδειγμα, το επιτόκιο των τριετών άγγιξε το 9,75%. Δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς την πορεία που θα ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες, αν δεν αλλάξουν τα πολιτικά συμφραζόμενα.

Οι κλυδωνισμοί που προοιωνίζεται αυτός ο δείκτης μεταβάλλουν και την εξίσωση της περιλάλητης εκλογιμότητας. Πολύ σύντομα μπορεί το ερώτημα «ναι ή όχι στον Δήμα» να μοιάζει εκτός θέματος.

Ακούγεται παράδοξο, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι το κλίμα στην οικονομία μπορεί να επηρεάσει τους βουλευτές. Μπορεί κανείς να περιμένει ορθολογικές σταθμίσεις όταν, ας πούμε, υπάρχουν ανεξάρτητοι που ψήφισαν τον προϋπολογισμό, αλλά δύο ημέρες μετά αρνούνται να ψηφίσουν Πρόεδρο; Ή, ακόμη χειρότερα, όταν υπάρχουν βουλευτές που στο καφενείο της Βουλής προβλέπουν «καταιγίδα», αλλά αρνούνται να αναλάβουν το πολιτικό κόστος για να την αποτρέψουν;

Οπως το λέει με δηλητηριώδη σαρκασμό απαισιόδοξο κυβερνητικό στέλεχος, το πρόβλημα δεν είναι ο υποψήφιος. Το πρόβλημα είναι οι εκλέκτορες.

Τελευταία Νέα