Αναζήτηση
«Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση!» συνήθιζε να λέει ο αείμνηστος πρόεδρος Μάο και οφείλω να ομολογήσω ότι έχω παραδεχθεί πολλές φορές πόσο δίκιο είχε.
Διότι η μεγάλη αναταραχή που προέκυψε από την επιτάχυνση της προεδρικής εκλογής δεν είναι τελικά παρά ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα. Αρα, μια υπέροχη κατάσταση.
Εφεξής, κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Και οι Koroidemos το ίδιο.
Οι βουλευτές θα αποφασίσουν κατ’ αρχήν αν θα στείλουν την Ελλάδα σε εκλογές χωρίς συμφωνία με τους δανειστές.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο, η διαπραγμάτευση θα παγώσει έως την 1η ή την 8η Φεβρουαρίου που θα γίνουν οι εκλογές.
Αν γίνουν εκλογές θα χρειαστεί άλλο ένα δεκαήμερο για να προκύψει κάποια κυβέρνηση ή νέες εκλογές εφόσον δεν προκύψει.
Πράγμα που σημαίνει ότι η δίμηνη «τεχνητή παράταση» που έδωσε χθες το Eurogroup θα περάσει χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Τόσο απλά.
Και τότε; Ε ρε γλέντια!
Η όποια νέα κυβέρνηση θα εμφανιστεί ενώπιον του Σόιμπλε, του Τόμσεν, του Ντεϊσελμπλούμ και των άλλων παιδιών περί τα τέλη Φεβρουαρίου (το συντομότερο) χωρίς μία στην τσέπη (διότι δεν θα έχει εκταμιευθεί τίποτα έως τότε), με τον προϋπολογισμό ήδη εκτροχιασμένο (έπειτα από μία ή δύο προεκλογικές εκστρατείες), με όλα τα ζητήματα της διαπραγμάτευσης ανοιχτά και χωρίς κανένα δίχτυ ασφαλείας.
Συνεπώς, με το πιστόλι στον κρόταφο.
Και ο μεν ηρωικός Μίμης Ανδρουλάκης έχει τη μαγκιά να φωνάζει «τρία όχι!» με το πιστόλι στον κρόταφο. Αλλά επειδή οι κυβερνήσεις είναι συνήθως λιγότερο ηρωικές ή λιγότερο ανόητες, η όποια νέα κυβέρνηση θα βρεθεί δεμένη χειροπόδαρα προτού λαλήσει ο πετεινός.
Είναι η ασφαλέστερη διαδικασία για να επιστρέψει η χώρα στο πιο σκληρό μνημονιακό καθεστώς –ακριβώς αυτό που επιδιώκουν οι δανειστές της…
Γι’ αυτό ακριβώς η κατάσταση είναι υπέροχη.
Διότι ο καθένας καλείται να μετρηθεί όχι με τις προσδοκίες του, ούτε με τις επιθυμίες του ούτε με τις αρλούμπες του. Καλείται να μετρηθεί με την πραγματικότητα και το μέλλον του τόπου.
Σε μια εποχή που, καλώς ή κακώς, έχουν τελειώσει όχι μόνο τα λεφτά αλλά και οι τζάμπα μαγκιές.
Θέλεις λοιπόν έξοδο από το Μνημόνιο; Εκλέγεις Πρόεδρο.
Δεν εκλέγεις Πρόεδρο; Στήνουμε κάλπες και το γλεντάμε.
Η αλήθεια είναι βεβαίως ότι ο κοσμάκης θα το γλεντήσει λιγότερο και ο Σόιμπλε πολύ περισσότερο αλλά αυτό είναι το ωμό δίλημμα που προκύπτει εκ των πραγμάτων.
Και επειδή εξ όσων γνωρίζω μπορεί να μη μας αρέσουν τέτοια γλέντια αλλά σίγουρα είμαστε για τα πανηγύρια, δεν αποκλείω τίποτα.
Υπέροχη κατάσταση σας λέω.
