[Στίγμα] Πληροφόρηση στο χάος

Από όσα… υπέροχα συνέβησαν αυτό το τριήμερο σε προάστιο της Δαμασκού που ονομάζεται… Αθήνα (αναφέρομαι στους βανδαλισμούς, στις λεηλασίες, στις κλοπές, στις φωτιές, στις πάσης φύσεως καταστροφές και στο ατελείωτο κυνηγητό αστυνομικών και κουκουλοφόρων), ένα έχω να πω: ουδέν κακόν αμιγές καλού! Διότι αν δεν συνέβαιναν όλα τα παραπάνω, ποιος θα μάθαινε ότι ζουν ανάμεσά μας άτομα όπως, ας πούμε, κυρία ονόματι Κατερίνα Ιγγλέζη ή άλλη κυρία ονόματι Μαρία Μπόλαρη;

Αναδεικνύω τις δύο συγκεκριμένες κυρίες διότι, όπως πληροφορήθηκα και εγώ –μια και από τον φυσικό τους χώρο που είναι η Βουλή ως βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαμε κανένα νέο τους στα δυόμισι χρόνια που υποδύονται τις μητέρες του Εθνους –επέδειξαν ιδιαίτερη δραστηριότητα τη νύχτα των μεγάλων επεισοδίων του Σαββάτου.

Η πρώτη κυρία εμφανίστηκε λέει στην Ομόνοια και κάνοντας χρήση της βουλευτικής της ιδιότητας απαιτούσε να… συνοδεύσει στη ΓΑΔΑ μια ομάδα διαδηλωτριών που είχαν συλληφθεί για τα επεισόδια, επειδή δεν υπήρχε γυναίκα αστυνομικός να τις συνοδεύσει.

Η δεύτερη κυρία, κάνοντας επίσης χρήση της ιδιότητάς της, απαιτούσε από τους αστυνομικούς επιτακτικά να την πληροφορήσουν το όνομα συλληφθέντος στα επεισόδια. Και οι δύο κυρίες γνωστοποίησαν την αντιστασιακή τους δράση μέσω φιλοσυριζαίικων blogs και sites, και έτσι ενημερωθήκαμε όλοι για τις αγωνιστικές τους περγαμηνές.

Από την πλευρά μου συνεισφέρω, διευρύνοντας την πληροφόρηση του κοινού (για να έχει και πρακτικό αποτέλεσμα, βρε αδελφέ, ψηφαλάκια δηλαδή, τα οποία χρειάζονται οι πάντες, ακόμη και οι αγωνιστές) ότι η μεν πρώτη κυρία, η κυρία Ιγγλέζη, εκλέγεται στη Χαλκιδική, η δε κυρία Μπόλαρη στην Α’ Αθήνας.

Σταυρό στις αγωνίστριες –το έριξα κιόλας το σύνθημα…

Στα γεγονότα του τριημέρου αξιοσημείωτη ήταν ομολογώ η δράση των φιλοσυριζαίικων blogs και sites, τα οποία δεν σταμάτησαν λεπτό να μας ενημερώνουν για την αποτρόπαιη δράση των ΜΑΤ. Εννοείται ότι βγάζω το καπέλο στη σχετική «υπηρεσία» του ΣΥΡΙΖΑ που έχει οργανώσει αυτό το συστηματάκι και έτσι ολόκληρος ο ελληνικός λαός έμαθε ότι τα άθλια ΜΑΤ είναι αυτά που επιτίθενται σε αθώους διαδηλωτές, κάνοντας άσκοπη χρήση δακρυγόνων, χειροβομβίδων κρότου – λάμψης, ψεκαστικών και αντλιών νερού.

Και πως το αποτέλεσμα της απρόκλητης βίας των ΜΑΤ είναι και οι εμπρησμοί και οι λεηλασίες. Διότι τι να σου κάνει και ο αθώος διαδηλωτής, όταν τον κυνηγούν τα ΜΑΤ; Θα κοιτάξει να σπάσει τη βιτρίνα και να βουτήξει ό,τι προλάβει, και μετά να βάλει μια φωτιά για να έχουν και οι πυροσβέστες να ασχολούνται, αντί να παίζουν τάβλι.

Επίσης θέλω να εξάρω τη δημιουργική σκέψη πολλών ανθρώπων (δεν λέω του ΣΥΡΙΖΑ για να μη φανεί ότι διακρίνομαι από κάποιου είδους εμπάθεια) που μετείχαν στις διαδηλώσεις και τροφοδοτούσαν τα φιλοσυριζαίικα blogs και sites με οπτικοακουστικό υλικό –βιντεάκια –τα οποία εν συνεχεία το συστηματάκι στα social media παρουσίαζε με τη φράση καρμπόν «βίντεο σοκ που κάνει τον γύρο του Διαδικτύου»!

Ζούμε, δεν ξέρω αν το έχετε αντιληφθεί, μεγάλες στιγμές…

Στο μεταξύ από την πλευρά μου θέλω να δηλώσω αλληλέγγυος στο κίνημα «σπάστε τον καναπέ», του οποίου ηγείται ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σήφης Μιχελογιαννάκης. Ο βουλευτής, τόσο γνωστός από το πέρασμά του από το ΠΑΣΟΚ, πραγματοποιεί από χθες απεργία πείνας στο Σύνταγμα, προκειμένου να συνεγείρει τις συνειδήσεις όλων μας που δεν κάνουμε κάτι για να ανατραπεί η άθλια κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

Πρέπει να πω ότι περνώντας χθες από το Σύνταγμα και διακρίνοντας τον βουλευτή ανάμεσα στους σύρους απεργούς, αισθάνθηκα την ανάγκη να πάω να ξαπλώσω και εγώ δίπλα του. Αλλά έπειτα από μια σύντομη διάσκεψη με τον εαυτό μου το απέφυγα. Διότι δεν ξέρω τι θα γίνει και με το κίνημα: σήμερα ο ηγέτης μας βρίσκεται στον ΣΥΡΙΖΑ και μας καλεί να σπάσουμε τον καναπέ. Αύριο που δεν ξέρω πού θα βρίσκεται (διότι αλλάζει και τα κόμματα σαν τα πουκάμισα) ποιος ξέρει τι άλλο θα μας καλέσει να σπάσουμε!..

Εχω και εγώ τους προβληματισμούς μου, όπως γίνεται αντιληπτό…

(Ο Τσίπρας να δεις, μου έλεγε προχθές το βράδυ φίλος μου βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή…)

Αν αρχίσω να μετρώ τα προβλήματα του προέδρου Αλέξη θα μας πάρει η νύχτα και βαριέμαι. Κάθε βουλευτής και ένα πρόβλημα. Και κάθε ένας εκτός ΣΥΡΙΖΑ, άλλο πρόβλημα. Χθες, ας πούμε, ο μπαρμπα-Φώτης (Κουβέλης) γνωστοποίησε την πρόθεσή του να συναντηθεί με τον Αλέξη. Ναι, τον ίδιον αυτόν Αλέξη τον οποίο έως πρόσφατα περνούσε γενεές δεκατέσσερις για το πόσο… επαρκής, σοβαρός και… μορφωμένος είναι.

Δεν το σχολιάζω, αλλά εάν είχε χιούμορ ο πρόεδρος Αλέξης θα το έκανε κάπως έτσι: θα τον έβαζε να περπατήσει γονατιστός από την Αγίου Κωνσταντίνου ώς την Κουμουνδούρου. Πώς πηγαίνουν οι ικέτες προσκυνητές από το λιμάνι της Τήνου ώς τη Μεγαλόχαρη με τα γόνατα; Ε, έτσι ακριβώς.

Σκληρό; Μπορεί. Αλλά έλεος πια με αυτές τις κυβιστήσεις οι οποίες υποτίθεται ότι γίνονται για το καλό του λαού και επιπλέον ότι είναι και σύμφωνες με τις διακηρύξεις των κομμάτων και των πολιτικών. Και επειδή σε πολλούς μπορεί να διαφεύγει ο όρος, αντιγράφω από το λεξικό τι είναι η κυβίστηση (ουσιαστικό) [ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ: κυβίστη(κυβιστώ)-ση] ο ακροβατικός ελιγμός που γίνεται με το κεφάλι προς τα κάτω, αλλιώς τούμπα.

Εμένα πάντως στο χωριό μου αυτό το λένε, με το συμπάθιο κιόλας, κωλοτούμπα!..

Ερυθριασμοί εις Σέρρας

Η γλώσσα είναι σκληρή, αλλά τι να γίνει, αυτήν έχουμε, αυτήν χρησιμοποιούμε. Το επισημαίνω, διότι προχθές έγινε στας Σέρρας (γεια σου Θανάση Αραμπατζή, τεράστιε) εκδήλωση για τα 40 χρόνια του Ιδρύματος Καραμανλή, του πραγματικού όχι του άλλου, του θαμώνα της Βοσκοπούλας. Μίλησαν πολλοί και διάφοροι, εκ των οποίων ορισμένοι έβγαλαν μάτι με τις τοποθετήσεις τους. Οπως η συνάδελφός μου Μ. Πυργιώτη, η οποία, σου λέει, σε μια αποστροφή του λόγου της χαρακτήρισε τον Κ.Κ. ως τη… σημαντικότερη προσωπικότητα του 20ού αιώνα στον οποίο, ως γνωστόν, έδρασαν και κάτι… ηγετίσκοι – ρετάλια τύπου Ελευθέριου Βενιζέλου, Αλέξανδρου Παπαναστασίου κ.λπ. Εκείνος όμως που έκανε την έκπληξη ήταν ο αειθαλής Νικόλαος Μέρτζος ο οποίος διηγήθηκε στιγμές από τη ζωή του Κ.Κ. με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Οπως λ.χ. τι φώναξε μια φορά στον Βόλο, στον Καραμανλή, ένας οπαδός.

Τι του φώναξε; Κατά τον Μέρτζο, «γεια σου π…… μου».

Κάτι μητροπολίτες, κάτι κυρίες, παιδιά και λοιποί στο ακροατήριο δεν είχαν, μου λένε, μέρος να κρυφτούν. Τόσο καλά…

Αύριο το βράδυ στις 7 έχω πρόγραμμα: θα πάω στο Πλάζα, όπου ο αεικίνητος Γιάννης Βαρβιτσιώτης παρουσιάζει το εξαιρετικά επίκαιρο, λόγω συνταγματικής αναθεώρησης, νέο βιβλίο του «Συνταγματικοί Στοχασμοί». Στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον πάνελ θα βρίσκονται –προσέξτε με παρακαλώ –ο καθηγητής Φ. Σπυρόπουλος, ο ποταμίσιος Σταύρος Τσακυράκης, ο τ. αρεοπαγίτης Ιωάννης Χαμηλοθώρης και –εδώ παρακαλώ όλη την προσοχή σας –ο πρώην πρωθυπουργός (και μπορεί και επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας) Παναγιώτης Πικραμμένος. Είναι για να το χάνω εγώ αυτό;