Αναζήτηση
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προσπάθεια του Πάνου Καμμένου να μπλοκάρει την προεδρική εκλογή είναι και δύσκολη, και ανιδιοτελής.
Δύσκολη επειδή η εκλογή δεν εξαρτάται από τον ίδιο και οι αστείες ιστορίες με την Ξουλίδου ή με τον Μελά μάλλον ενισχύουν την άλλη πλευρά παρά την αποδυναμώνουν.
Αλλά και ανιδιοτελής επειδή αν δεν βγει Πρόεδρος και πάμε σε εκλογές, οι Ανεξάρτητοι Ελληνες κινδυνεύουν να μη βρουν την ψήφο τους.
Κακά τα ψέματα, στο θέμα της προεδρικής εκλογής η πολιτική αριθμητική θα παίξει τον τρίτο ρόλο.
Τον πρώτο τον έχει το πολιτικό κλίμα. Και τον δεύτερο ο υποψήφιος. Αυτοί οι δυο παράγοντες θα προσδιορίσουν κατά κύριο λόγο αν θα μαζευτούν οι εκατόν ογδόντα βουλευτές που χρειάζονται για την εκλογή.
Αν, για παράδειγμα, επέλθει άμεσα συμφωνία με τους δανειστές κι αν διασφαλιστεί η έξοδος της Ελλάδας από το Μνημόνιο στις αρχές του έτους, τότε δεν ξέρω ποιοι θα πάρουν την ευθύνη έναν μήνα αργότερα να στείλουν τη χώρα σε εκλογές.
Υπενθυμίζω ότι μια έξοδος (έστω και σταδιακή, έστω και προστατευμένη…) από το Μνημόνιο σημαίνει επιστροφή στις αγορές και τότε οι βουλευτές θα κληθούν να εκλέξουν ή να μην εκλέξουν Πρόεδρο σε ένα κλίμα απίστευτων πιέσεων υπέρ της πολιτικής σταθερότητας.
Τα spreads θα εξακοντιστούν στα ύψη, οι καταθέσεις θα φεύγουν και οι δανειστές θα ορθώνουν μπροστά τους την εικόνα μιας επερχόμενης κόλασης. Ενας καλός υποψήφιος θα διευκολύνει όσους θελήσουν να την αποφύγουν.
Σε αυτό το κλίμα δεν νομίζω ότι θα βρεθούν πολλοί να συνοδεύσουν τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ στον αγώνα του.
Αντιθέτως, αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές και αν η χώρα δεν βγει από το Μνημόνιο, αν δηλαδή οι Ευρωπαίοι μάς τραβήξουν το χαλί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τότε δεν θα χρειαστεί καν να ψάχνουμε για Πρόεδρο.
Θα έχουμε αναγκαστεί προηγουμένως να ψάξουμε για πρωθυπουργό.
Με άλλα λόγια και για να μην υπάρχουν αυταπάτες, το κλειδί της προεδρικής εκλογής και της πολιτικής σταθερότητας δεν βρίσκεται στα χέρια ούτε του Σαμαρά ούτε του Βενιζέλου ούτε του Τσίπρα ούτε του Καμμένου.
Βρίσκεται στα χέρια της τρόικας, του Eurogroup, του Γιούνκερ, του Ντράγκι και μερικών άλλων, οι οποίοι (ούτως ή άλλως) δεν έχουν δικαίωμα ψήφου στην προεδρική εκλογή.
Απορώ με όσους κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν και λένε τα δικά τους.
Κυρίως όμως απορώ με όσους προτιμούν να βυθιστεί η χώρα στην αβεβαιότητα προκειμένου να διασφαλιστούν οι πρόωρες εκλογές.
