Τις έβλεπα αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει τη σημειολογία τους. Μέχρι που άρχισα να της παρατηρώ. Ταμπέλες σε μαγαζιά της Αθήνας και της περιφέρειας, με έμπνευση, υποθέτω, από την κρίση. Και από την όξυνση των πολιτικών αντιπαραθέσεων. Σιγά που η φαντασία του έλληνα μικροεπιχειρηματία δεν θα πυροδοτούνταν από τα νέα δεδομένα.

Για παράδειγμα, τι όνειρο είδε το προηγούμενο βράδυ ο άνθρωπος που αποφάσισε να ονομάσει το στεγνοκαθαριστήριό του (στις παρυφές των Εξαρχείων) «Ο Γοργοπόταμος»; Να φανταστώ ότι του πήγαν φλοκάτες για πλύσιμο ο Βελουχιώτης με τον Ζέρβα; Και καλά, το ποτάμι έχει κάποια σχέση με το πλύσιμο και το καθάρισμα. Τα σουβλάκια όμως; Διότι στους Αγίους Αναργύρους υπάρχει σουβλατζίδικο με το ίδιο όνομα. Και κάπου στη Θεσσαλία φαστφουντάδικο «Το σφυροδρέπανο». Με σήμα το σφυροδρέπανο, κίτρινο σε κόκκινο φόντο. Στην Εθνική Οδό με προσπέρασε αυτοκίνητο γραφείου τελετών που λεγόταν «Οικονομία και αξιοπρέπεια». Σαν μυθιστόρημα της Τζέιν Οστεν… Οπως επίσης στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας δεσπόζει ταμπέλα ταχυφαγείου με το όνομα «Στο ποι και φι». Δεν πρόκειται περί ορθογραφικού λάθους. Η υποσημείωση διευκρινίζει: ποιότητα και φιλότιμο.

Αυτός που τα σπάει όμως είναι ο ιδιοκτήτης μπουζουξίδικου στην ύπαιθρο της Μακεδονίας που έγραψε στην ταμπέλα του «Ολα είναι ΔΝΤ». Αν πλησιάσεις βλέπεις ότι γράφει ΔυΝαΤά. Και για να μην παρεξηγηθεί, στην αναγγελία του προγράμματος γράφει πάνω πάνω: «Εσείς με την τρόικα, εμείς με τους…». Και ακολουθούν τα ονόματα των τραγουδιστών…