Με συνέχει μια επαναστατικότητα σήμερα, διότι απεργεί ο ηρωικός κλάδος των δημοσιογράφων –μία ημέρα πριν από την ανάλογη κινητοποίηση της ΓΣΕΕ η οποία, ως γνωστόν, είναι αύριο. Αλλά εμείς απεργούμε σήμερα για να μπορέσουμε, λέει, να καλύψουμε την αυριανή κινητοποίηση η οποία, εξαιρέσει «Αυγής» και «Ριζοσπάστη», θα το πάρει χαλαρά το δίστηλο στις (πολύ) μέσα σελίδες.

Γνωστά πράγματα είναι αυτά, δεν έχει και πολύ νόημα να τα επαναφέρω στην επικαιρότητα. Αλλωστε τι να μας πει ακόμη μία απεργία στις τόσες που έχουν γίνει από το ’10 και μετά, αλήθεια τι; Και μάλιστα κατά του Μνημονίου;

Παρ’ όλα αυτά, ο επαναστατικός οίστρος που διαπνέει ολόκληρο το μαρτυρικό (κατά… κυριολεξία) σινάφι μου με συνεπαίρνει, τόσο που δεν θα πω λέξη (λέξη!) για το γεγονός ότι ενώ στο Παρίσι γίνεται της… καημένης (είναι μια άλλη εκδοχή αυτού που συνήθως λέμε σε ανάλογες περιπτώσεις) στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, εδώ οι πολίτες δεν θα μάθουν τίποτε. Γιατί αυτό που προέχει είναι να διαφυλαχθεί, ως κόρη οφθαλμού, η επαναστατικότητα του κλάδου. Να γελάσω ή να κλάψω, δεν ξέρω…

Οφθαλμίατρο κανείς;

Θα γελάσω, γιατί όλο κλαίω τελευταία (μη φανταστείς, κλαίω με τα παθήματα διαφόρων γνωστών και μη εξαιρετέων…). Θα γελάσω με τον καβγά «για ένα αδειανό πουκάμισο, για μιαν Ελένη», που συνιστά σήμερα το ΠΑΣΟΚ, του global Γιώργου με τον πρόεδρο «να χτυπιέστε κάτω ρε, δεν φεύγω, εδώ θα μείνω» Βαγγέλη.

Αντί να αντιληφθούν πού οδηγείται το άλλοτε κραταιό κόμμα και να συμφωνήσουν ότι «ώς εδώ ήταν» και «πάμε γι’ άλλα» (καινούργια ηγεσία, καινούργια ηγετική ομάδα), τρώγονται σαν τα σκυλιά –και ζητώ συγγνώμη από τα συμπαθή τετράποδα, διότι και φιλόζωος είμαι, και «μπαμπάς» του Σίλβιο.

Το θέμα με απασχόλησε πολύ. Τι μπορεί να θολώνει το μυαλό δύο τύπων οι οποίοι μόνο όφελος είχαν από το ΠΑΣΟΚ και δεν θέλουν το καλό του, αλλά απεργάζονται την καταστροφή του;

Κατέληξα ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο, παρά μόνον η ρεβάνς, το γινάτι! Το ίδιο αυτό γινάτι που βγάζει μάτι.

Πρόσκληση σε μονομαχία

Προσωπικά δεν έχω αντίρρηση, αλλά γιατί δεν βρίσκουν έναν άλλον, πιο κομψό τρόπο να λύσουν τις διαφορές τους; Να μονομαχήσουν, π.χ., στο Πεδίον του Αρεως. Αύριο το ξημέρωμα ας πούμε, με δύο μάρτυρες ο καθένας (ο Γιώργος να πάρει Σαχινίδη, Κεδίκογλου και ο Βαγγέλης Κουκουλόπουλο, Πρωτόπαπα, αλλά όχι Αφροδίτη γιατί είναι ευσυγκίνητη) να δώσουν ραντεβού στο κέντρο του Πεδίου και να μονομαχήσουν μέχρις τελικής πτώσεως. Συνιστώ με μπιστόλες, όχι με σπαθιά, διότι ο Γιώργος έτσι fit που είναι θα είναι σαν να κλέβει εκκλησία και δεν το θεωρώ σωστό.

Με τον τρόπο αυτόν θα αφεθεί και το ΠΑΣΟΚ μόνο να βρει τον δρόμο του και να επιβιώσει στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση η οποία θα είναι σκληρή και αδυσώπητη, και θα αλέσει στις συριζοδεξιές μυλόπετρες τα μικρά, τρυφερά και απροστάτευτα κόμματα…

Ολοι υπεράνω

Ευκαιρίας δοθείσης οφείλω να ενημερώσω τους περί τον πρόεδρο Βαγγέλη οπλαρχηγούς ότι ο global Γιώργος δεν προτίθεται να διασπάσει το κόμμα, άρα ας βάλουν τα τραπεζομάχαιρα στα θηκάρια –πιέζει απλώς. Οπως μου εξήγησε ο «πιστός» τού Γιώργου Ελενόπουλος, ο άνθρωπος (του) επιμένει απλώς στις απόψεις του, αλλά αυτή η επιμονή δεν σημαίνει, επ’ ουδενί μάλιστα, ότι έχει στο μυαλό του διάφορες κακίες που φυσιολογικά θα είχε κάθε νορμάλ άνθρωπος έχοντας ως αντίπαλο τον Βενιζέλο –«θα τον συντρίψω τον κερατά» και άλλα παρόμοια επικολυρικά!

Μάλιστα ώς χθες ο global Γιώργος δεν είχε αποφασίσει καν αν θα παραστεί στην εκδήλωση που οργανώνουν μεθαύριο στη Θεσσαλονίκη νεολαίοι που πίνουν νερό στ’ όνομά του και μετά σηκώνουν το μέτωπο στον ουρανό όπως κάνουν τα κοτόπουλα.

–Τον καλούν από πολλά μέρη, μετά την εκδήλωση του Ζαππείου. Απ’ όσο ξέρω, δεν υπάρχει πρόγραμμα για Θεσσαλονίκη, μού ανέφερε ο Ελενόπουλος.

Σήμερα – αύριο θα φανεί πόσο καλά είναι ενημερωμένος (που είναι…) ο Ελενό, όπως τον λέγαμε παλιά.

Επίσης οφείλω να αναδείξω την ανωτερότητα του Γιώργου: την ώρα που εδώ είχαν πάρει σβάρνα τα κανάλια και τον έβριζαν «όλοι οι άνθρωποι του προέδρου» (έως και ο… Γρηγοράκος!), εκείνος βρισκόταν… Ιταλία! Φλωρεντία συγκεκριμένα, σε εκδηλώσεις του ιδρύματος Ντε λα Μαντρίντ –άλλη μια απόδειξη ότι έξω δεν πάει απλώς καλά, είναι περιζήτητος!

Επιστρέφει σήμερα, ενημερώνω τον πρόεδρο Βαγγέλη, μήπως θέλει, ας πούμε, να πάει αεροδρόμιο να τον υποδεχθεί αποδεικνύοντας έτσι πόσο υπεράνω είναι και αυτός, λέμε τώρα…

Εμπρός στον αγώνα!

Αναφέρθηκα προηγουμένως στη μούρη Γρηγοράκο και τι μου είπαν χθες σχετικά με το «τράβα μου μία, τράβα μου μία, φωτογραφία» νομοσχέδιο που έχει ετοιμάσει; Οτι υπάρχει σε αυτό και άλλη διάταξη η οποία διεκδικεί τον τίτλο της «φωτό» της χρονιάς: επιτρέπει σε νοσοκομειακούς γιατρούς που προέρχονται από το ΙΚΑ να διατηρούν, εφόσον το επιθυμούν, παράλληλα με την απασχόλησή τους στο ΕΣΥ, ιδιωτικό ιατρείο!

Διακόσιους εβδομήντα αφορά αυτή η «φωτό», αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας: το θέμα μας βρίσκεται στο ότι σε όλο το υπόλοιπο ΕΣΥ οι γιατροί κλήθηκαν προ έτους και πλέον να επιλέξουν ΕΣΥ ή ιδιωτικό ιατρείο και το αποτέλεσμα ήταν να φύγει κόσμος και κοσμάκης από αυτό.

Συγγνώμη, ρώτησα και προχθές, αλλά απάντηση δεν έλαβα: ο πρόεδρος Βαγγέλης τι λέει για το γεγονός ότι οι άνθρωποί του νομοθετούν πίσω από την πλάτη του κατ’ αυτόν τον, ώς και «περίεργο» τον λες, τρόπο;

Ενα γραφείο κύρους

Στο μεταξύ κρατάω την ανάσα μου, τρώω νύχια, καπνίζω, πίνω μπίρες και επιπλέον χάραξα και το πάτωμα, από το πάνω-κάτω, στο γραφείο. Από την αγωνία μου. Σήμερα είναι να αποφασίσει ο Μάρτιν Σουλτς σχετικά με το αίτημα/απαίτηση του τεράστιου Δημήτρη Παπαδημούλη να καταλάβει στην Αθήνα γραφείο ανάλογο του κύρους και της προσωπικότητάς του.

Εγώ πάντως προτείνω, αν δεν του το δώσουν, να το καταλάβει! Να το καταλάβει και να κρεμάσει και πανό από τα παράθυρα και να καταγγέλει το πραξικόπημα εις βάρος του –πουλάνε κάτι τέτοια, τρελά!

(Για την κατάληψη, φυσικά δηλώνω εθελοντής –εγώ μη δω κινητοποίηση, πρώτος στον αγώνα!..)

Πρόταση για… πρόταση

Οσοι πάντως δεν έχουν κάτι να κάνουν το απόγευμα, έχω πρόταση: Μέγαρο Μουσικής! Ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος παρουσιάζει το βιβλίο του «Γιατί η πολιτική» –είναι η πρότασή του για διέξοδο από την κρίση του πολιτικού συστήματος.

–Περιγράφει την πρόταση το βιβλίο; τον ρώτησα.

–Οχι, το βιβλίο έχει τον… σκελετό της. Τα υπόλοιπα την Τετάρτη στο Μέγαρο.

Για τον… παίδαρο Κοντογιαννόπουλο θα πάνε Μέγαρο δύο πρώην πρωθυπουργοί, στις κυβερνήσεις των οποίων θήτευσε: ο Κ. Σημίτης και ο Κ. Μητσοτάκης. Οσο να πεις, ενδιαφέρον…