Ο ΣΥΡΙΖΑ τα είχε πει από το 2012. Στήριξε τότε τις «συλλογικότητες» που αντιστέκονταν στην εφαρμογή του «νόμου Διαμαντοπούλου» και εξέφρασε την ανησυχία του για τους κινδύνους που εγκυμονούσε η εισαγωγή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στην ψηφοφορία για τα Συμβούλια Διοίκησης, «γιατί αύριο ο τεχνοφασισμός […] μπορεί να επεκταθεί σε κάθε δημοκρατική εκλογή εκπροσώπων για τη διοίκηση της χώρας».

Το 2014, σύμφωνα με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι τεχνοφασισμός η εισαγωγή των κομπιούτερ στη λειτουργία της δημοκρατίας. Για τον ίδιο λόγο, οι φοιτητικές παρατάξεις καταγγέλλουν τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρο Φορτσάκη, ο οποίος επιχειρεί να διευρύνει τη συμμετοχή των φοιτητών δοκιμάζοντας να εισαγάγει την ηλεκτρονική ψηφοφορία, σε διαδικασίες που σήμερα λαμβάνονται από μειοψηφικές ομάδες –οι μόνες που έχουν χρόνο για συνελεύσεις, αφισοκολλήσεις και κάθε τύπου «ταξικές συγκρούσεις». Ηδη γίνονται οι πρώτες καταλήψεις –που αποφασίστηκαν παραδοσιακά δι’ ανατάσεως χειρών των θαμώνων του καπνισμένου αμφιθεάτρου, των επίδοξων πολιτικών δηλαδή, οι οποίοι και εκπαιδεύονται στα φυτώρια του φοιτητικού ακτιβισμού. Ενδεικτική αυτού του ακτιβισμού η παρακάτω μαρτυρία, καταγεγραμμένη σε αμοντάριστο βίντεο από τη Νομική, που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο στις 18 Νοεμβρίου.

Δείχνει την αυταρχική συμπεριφορά όχι ματατζήδων αλλά φοιτητών. Στο βίντεο αυτό (που συνοδεύεται από μαρτυρία άλλου φοιτητή, τα στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεσή μου), ένας αγωνιστής σπρώχνει μια κοπέλα, που δεν του αρέσει η άποψή της, βγάζοντάς την έξω από τη σχολή. Πλάι του, ένα άλλο κορίτσι ουρλιάζει: «Φύγε». Κι εκείνη φεύγει.

Αν η φοιτήτρια που εκδιώχθηκε από το αρειμάνιο φοιτητικό κατεστημένο είχε τρόπο να αποφασίσει παρακάμπτοντας την άσκοπη σύγκρουση, τα πράγματα σήμερα θα ήταν αλλιώς. Ηλεκτρονική ψηφοφορία, λοιπόν, για να αντιληφθεί και ο φοιτητικός συνδικαλισμός ότι ο αυταρχισμός δεν είναι αρκετός.