[Αγιογραφίες] Πυροβόλα

Ο σχοινοβάτης μετράει τις ανάσες του. Προσπαθεί να αυτοσυγκεντρωθεί. Να περπατήσει στο κενό. Το κοινό παγώνει. Εκτός από εκείνον τον τύπο που ξαφνικά αμολάει ένα βροντερό φτάρνισμα. Ή ξεσπάει σε ένα υστερικό, ακατάσχετο γέλιο. Αν η κυβέρνηση είναι ο σχοινοβάτης, ο θορυβοποιός από τη γαλαρία είναι ο Αδωνις Γεωργιάδης.

Ο χθεσινός καβγάς που πυροδότησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να οφείλεται στους αυτοματισμούς του εύφλεκτου ταμπεραμέντου του. Μπορεί και να ήταν προμελετημένος. Ενα πάντως είναι σίγουρο. Δεν βοηθάει την κυβέρνηση να βαδίσει πάνω στο σκοινί, στα τελευταία μέτρα πάνω από το βάραθρο.

Η ψυχολογική ερμηνεία είναι πολύ επιεικής για τον Γεωργιάδη. Εχει πια προ πολλού περάσει την πολιτική του εφηβεία για να του αναγνωρίζεται μειωμένος καταλογισμός. Εχει περάσει τόσα χρόνια αδιαλείπτως στο προσκήνιο ώστε να ξέρει πότε θα επιτεθεί και πώς θα υπολογίσει τη δόση οξύτητας. Χθες, όταν έλεγε ότι το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται που έξι μήνες τώρα δεν έχει προχωρήσει καμία μεταρρύθμιση δεν ακουγόταν σαν να τον έχει καταλάβει ο οίστρος του. Χτυπούσε ψυχρά.

Αυτή η ψυχρότητα φαίνεται ότι έβαλε σε υποψίες και τη Χαριλάου Τρικούπη, που έδειξε να φοβάται ότι τα πυρά του Γεωργιάδη είναι τροχιοδεικτικά. Οτι είναι δηλαδή μέρος μιας προσπάθειας να ενοχοποιηθεί προκαταβολικά το ΠΑΣΟΚ για το τέλμα στη διαπραγμάτευση με την τρόικα. Εξού και –για να κοπεί από νωρίς ο βήχας –η απάντηση ποτίστηκε με παντελονάτη τεστοστερόνη.

Σιγά τα αίματα, θα πει κανείς. Αν δεν υπήρχαν τόσο πρόσφοροι στόχοι όσο ο Αδωνις, το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να τους ανακαλύψει. Τέτοιες περιπτώσεις ακραιφνούς κομματικού σοβινισμού είναι ό,τι ακριβώς έχει ανάγκη ο μικρός κυβερνητικός εταίρος, προκειμένου να φωτίζει τις διαφορές του από τη ΝΔ. Είναι μια σχέση που ωφελεί και τον άλλο πόλο. Η εχθρότητα του ΠΑΣΟΚ είναι εκλογικό παράσημο για το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται ο Γεωργιάδης.

Η σχέση του βουλευτή με τον αντίπαλό του είναι, για να το πούμε σε απλά ελληνικά, «win – win» –κερδίζουν όλοι. Γι’ αυτό ο ίδιος έχει κάθε λόγο να εκτελεί το αντιπασοκικό ρεπερτόριο ως στρατήγημα της προσωπικής προεκλογικής του καμπάνιας.

Τα καλά νέα είναι ότι το χθεσινό επεισόδιο δεν υποκρύπτει ενδοκυβερνητικό χάσμα. Τα κακά νέα είναι ότι σε μια στιγμή που τα νεύρα είναι τεντωμένα, πρέπει κανείς να φυλάγεται και από τα πολιτικά ατυχήματα που μπορούν να προκαλέσουν τα αδέσποτα πυροβόλα.

Σε αυτήν τη φάση, η Νέα Δημοκρατία μοιάζει να παράγει περισσότερο Αδωνη, απ’ όσον μπορεί να αφομοιώσει.